Η 11η Φεβρουαρίου αποτελεί ημέρα παγκόσμιας αναφοράς στους ΑΣΘΕΝΕΙΣ, θέλοντας να τονίσει και να ενισχύσει την ανάγκη για παροχή υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας και ταυτόχρονα την υποστήριξη τους, ιδιαίτερα των χρονίων και βαρέων πασχόντων.
Είναι τραγικό και ταυτόγχρονα άπειρα υποκριτικό, στην Ελλάδα του 2024 να κομπορρημονεί η κυβέρνηση για τις θετικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί στον τομέα της υγείας. Άλλο τόσο όμως τραγικό είναι τα κόμματα που άσκησαν την εξουσία τα προηγούμενα χρόνια, να προσπαθούν να αποποιηθούν των ευθυνών τους για την σημερινή κατάσταση.
Στηρίζω τους ασθενείς και τις ανάγκες τους σημαίνει ότι τους εξασφαλίζω την άμεση και απρόσκοπτη πρόσβαση στις κατάλληλες ανα περίσταση ΔΗΜΟΣΙΕΣ δομές υγείας, την υψηλού επιπέδου ιατρική αντιμετώπιση και νοσηλεία όταν χρειάζεται και την πλήρη φαρμακευτική κάλυψη των αναγκών τους.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά, απαιτείται η ύπαρξη ενός συστήματος υγείας δημόσιου, ανθρωποκεντρικού, πλήρως στελεχωμένου και χρηματοδοτημένου. Τι από όλα αυτά ισχύει σήμερα;
Όλες οι αλλαγές έχουν ένα στόχο: την μείωση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και την μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις που θα πουλάνε υπηρεσίες και θα έχουν έσοδα.
Στα πλαίσια αυτά η πλήρης υποστελέχωση σε ιατρικό προσωπικό (ένας γιατρός δουλεύει στην καλύτερη περίπτωση για τρεις), έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και εμβαλωματικές καλύψεις περιορισμένης έκτασης με ελαστικές σχέσεις εργασίας (όμηροι στην εκάστοτε πολιτική βούληση), εκχώρηση μια σειράς λειτουργιών των νοσοκομείων σε ιδιώτες (από σίτιση, καθαριότητα, φύλαξη, μηχανοργάνωση, τηλεφωνικά κέντρα κλπ) με πολλαπλάσιο κόστος, μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης με αρνητική λίστα σε σειρά ευρέως χρησιμοποιούμενων φαρμάκων κλπ
Στην πράξη τι σημαίνει αυτό;
- απογευματινά χειρουργεία επι πληρωμή, για όσους έχουν, αφού πρώτα οδήγησαν στην υπολειτουργία των πρωινών χειρουργείων. Και αυτό γιατί πλήρως επανδρωμένες χειρουργικές αίθουσες παραμένουν κλειστές, λόγω έλλειψης του απαραίτητου προσωπικού για να τις λειτουργήσει.
-ασθενείς που αναγκάζονται να κάνουν χιλιόμετρα, ιδιαίτερα στην επαρχία, αφού δεν μπορούν να βρουν ιατρό της ειδικότητας που χρειάζονται γιατί απλά, δεν υπάρχει.
-ογκολογικοί και νεφρολογικοί ασθενείς που κατευθύνονται στον Ιδιωτικό Τομέα, αφού οι υπάρχουσες δομές δεν επαρκούν και υπολειτουργούν.
-παρόμοια κατάσταση στις ΜΕΘ και τα κέντρα αποκατάστασης.
-τα Παιδιατρικά Νοσοκομεία της χώρας αποψιλώνονται
-η περιβόητη Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση θυμίζει αποκλεισμούς άλλων εποχών, παγκόσμια καταδικασμένων.
-ο γολγοθάς των ΑΜΕΑ και των συγγενών τους δεν έχει τέλος
-Προνοιακές δομές που δεν υπάρχουν, με εκατοντάδες παιδιά που δεν χρήζουν νοσηλείας να παραμένουν σε παιδιατρικές κλινικές, γιατί απλά, δεν έχουν πού να πάνε
-Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας παραπέει, αφού οι υπηρετούντες σε αυτή καλούνται να καλύψουν και τις ανάγκες λειτουργίας των Επειγόντων στα Νοσοκομεία, λες και επαρκούν…
Αν σε όλα αυτά προστεθούν οι εξευτελιστικά χαμηλές αμοιβές των υγειονομικών, που σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση και την ακραία εντατικοποίηση της εργασίας δρουν σαν αντικίνητρο και οδηγούν σε παραιτήσεις και οι προκηρύξεις με το σταγονόμετρο, το μίγμα γίνεται εκρηκτικό.
Στα συντρίμμια της πολιτικής τους έρχονται να χτίσουν το “νεο ΕΣΥ”. Ο περιβόητος Υγειονομικός Χάρτης προβλέπει συγχωνεύσεις και κλείσιμο τμημάτων, κλινικών και Νοσοκομείων. Δικαιολογία; να λειτουργήσουν τα εναπομείναντα πλήρως. Και η ερώτηση είναι απλή: όλες οι κλίνες και τα ιατρεία που θα λείψουν από το σύστημα πώς θα αναπληρωθούν; τα ράντζα πώς θα εξαφανιστούν;
Η απάντηση για αυτούς είναι απλή: βάζοντας ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη ο ασθενής και οι συγγενείς του, λες και δεν έχουν πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές, λες και δεν έχουν ήδη διπλά και τριπλά φορολογηθεί.
Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν μπαίνει στην λογική ούτε της “πώλησης” ούτε της “εκμίσθωσης”. Γιατί δεν μπορεί να μπει στον πλειστηριασμό η ανθρώπινη ζωή και η σωματική ακεραιότητα, όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο!!! Στο εμπόριο του ανθρώπινου πόνου, υπο οποιαδήποτε μορφή, θα μας βρουν κάθετα αντίθετους.
Η απάντηση για όλους εμάς δεν μπορεί παρά να είναι ΜΙΑ: Βάζουμε στο στόχαστρο την πολιτική της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της εμπορευματοποίησης της υγείας.
Τιμώντας τον κάθε ασθενή, οφείλουμε όλοι μαζί να παλέψουμε για ένα Αποκλειστικά Δωρεάν Σύστημα Υγείας για όλους, αντάξιο των δυνατοτήτων του 21ου αιώνα.
Τιμώντας τον κάθε ασθενή λέμε ΟΧΙ στην σημερινή “άθλια” κανονικότητα του ΕΣΥ, που οι ίδιοι με την διαχρονική πολιτική τους δημιούργησαν.
Τιμώντας τον κάθε ασθενή αγωνιζόμαστε για πλήρεις υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης Δωρεάν και για όλους.
Μόνο έτσι ο σημερινός εορτασμός αποκτά το νόημα και την βαρύτητα που του αρμόζει!!!
