«Πάντα έκανα αυτό που πίστευα ότι πρέπει να κάνω, δεν άκουγα κανέναν. Ο βασικός σύμβουλος και κριτής ήταν η σύζυγός μου, Ελένη, και ήταν η πρώτη που θα μπορούσε να κάνει αντικειμενική εκτίμηση. Είναι δύσκολα τα πράγματα χωρίς τη σύζυγό μου. Προσπαθώ να βρω έναν τρόπο να κάνω αυτή την ταινία του Καποδίστρια, έτσι ώστε να μην είναι μακριά από αυτό που αισθάνθηκε η Ελένη διαβάζοντας το σενάριο» είπε αρχικά ο Γιάννης Σμαραγδής.

«Κριτικές δεν διαβάζω για τις δουλειές μου. Δεν είναι ένα εργαλείο χρήσιμο για κανέναν. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να μεσολαβήσει ανάμεσα σε ένα οποιοδήποτε έργο με την ψυχή του οποιουδήποτε θεατή; Κανείς. Τα έργα γίνονται για να πάρουν ο ανθρώπινες ψυχές ό,τι θέλουν, στην ουσία δύναμη ψυχής. Στο πάτωμα που βρίσκονται οι κριτικοί κινηματογράφου είναι το υπόγειο. Όπου παίχτηκε ο Καζαντζάκης στο εξωτερικό πήρε βραβεία, τρομερά σχόλια. Εδώ συνέβησαν αυτά που συμβαίνουν πάντα από τις κατώτερες ψυχές. Αυτούς που έγραψαν αρνητικά κείμενα για τις ταινίες μου τους λυπάμαι! Κριτής των πάντων είναι ο χρόνος» είπε με αυστηρό τόνο ο Γιάννης Σμαραγδής.