Άρθρο - σχόλιο του Ηλία Ντζάνη για την είδηση: «Συνελήφθη και παραπέμπεται για εκμετάλλευση ζώου, χωρίς άδεια……….»

Αυτός είναι ο τίτλος στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης για το συμβάν στη κεντρική πλατεία της πόλης μας, όπου συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δικάσιμο άνδρας αγνώστων στοιχείων, αλλά πολύ φανερός στους πολίτες, γιατί έπαιρνε κάποιο μικρό ποσό, ως φιλοδώρημα για να βγάζουν φωτογραφίες τα παιδάκια καβάλα σε ένα αλογάκι πόνυ.

Προφανώς πρόκειται για έγκλημα τόσο φορολογικής φύσεως, όσο και εκμετάλλευσης ζώου. Θα πρέπει λοιπόν ο δράστης αυτός να τιμωρηθεί παραδειγματικά για φοροδιαφυγή, αν δεν δηλώνει εισόδημα από εκμετάλλευση ζώου. Να τιμωρηθεί γιατί δεν είχε σχετική άδεια για τη δημόσια αυτή δραστηριότητα από…που?..( Δεν γνωρίζω ποια είναι αρμόδια αρχή για έκδοση τέτοιων αδειών. Σίγουρα όμως θα υπάρχει κάποια κρατική υπηρεσία για το συγκεκριμένο θέμα. Αλλά αυτό δεν λέει και τίποτα αφού άγνοια νόμου απαγορεύεται. Έτσι δεν λένε οι νομικοί και συνταγματολόγοι …?)

Άλλη σοβαρή παράβαση είναι η κακοποίηση ζώου. Κι εδώ οι ζωόφιλοι (δυσκολεύομαι ποιον όρο να χρησιμοποιήσω: φιλόζωος ή ζωόφιλος. Κάποιος φιλόλογος θα μπορέσει να μας λύσει αυτή την απορία. Στο Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών, που προσέτρεξα δεν με βοήθησε ιδιαίτερα να ξεδιαλύνω το ερώτημά μου. Ζητώ συγγνώμη για την άγνοιά μου αυτή) απορώ πως δεν έχουν κάνει διαδήλωση εναντίον της δημόσιας κακοποίησης ζώων και μάλιστα ιπποειδών, που σπανίζουν πλέον στη χώρα μας. (Υπενθυμίζω πως τα γαϊδούρια προστατεύονται βάσει κοινοτικής οδηγίας και επιδοτούνται). Επίσης είναι απορίας άξιο πως δεν πέρασε αυτόφωρο ο παραβάτης τόσων νομικών διατάξεων, αλλά ορίστηκε δικάσιμος. Οι δικαστικές μας αρχές έδειξαν την χριστιανική τους επιείκεια φαντάζομαι, λόγω των εορτών των αγίων ημερών.

Σκαλίζοντας όμως την υπόθεση αυτή μπορούμε να ανακαλύψουμε κι άλλες παραβάσεις νομικές και φορολογικές που περνάνε απαρατήρητες και δυστυχώς δημιουργούν πέραν των οικονομικών προβλημάτων στην οικονομία της χώρας και θέματα που άπτονται της φιλοζωικής συνείδησης και παιδείας των Ελλήνων, αλλά και της δυσφήμισης της χώρας μας διεθνώς. Είναι άλλωστε παγκοίνως αποδεκτό, πως κάθε φιλόζωος είναι όχι απλά φιλάνθρωπος, αλλά και άτομο με υψηλό δείκτη ευαισθησίας στις ανθρώπινες ταλαιπωρίες και δυστυχίες καθώς, και στις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες. Επίσης, έχει αποδειχθεί πως κάθε φιλόζωος είναι και οικολογικά ευαίσθητος, όπως και βαθιά συνειδητοποιημένος πολίτης υπέρ των δικαιωμάτων του ανθρώπου και φυσικά όλων των ζώων.

Δεν είναι όμως μόνο θέμα γνώσεων και ευαισθησίας, αλλά και σοβαρό στοιχείο πολιτιστικού επιπέδου. Θυμίζω μόνο πως κι «ο μεγάλος φιλάνθρωπος Χίτλερ» ήταν και φιλόζωος (με τη λογική αυτή δεν πρέπει να ήταν έτσι? ή ήταν εξαίρεση του κανόνα. Και ο Στάλιν και ο Μουσολίνι? εξαίρεση? Ή μήπως το αξίωμα πάσχει?) και χορτοφάγος (vegetarian κατά τη σύγχρονη ορολογία). Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, όπως και το ζήτημα των «κατά φεγγάρια» ζωόφιλων, που, αφού τους περάσει η όρεξη τα εγκαταλείπουν να περιφέρονται αδέσποτα, όπως και πολλών άλλων που ηδονίζονται να εκφοβίζουν τον απλό κοσμάκη περιφέροντας ¨ανά τας οδούς και τας ρύμας¨ κάτι άγρια και μεγαλόσωμα σκυλιά. Συναφώς προς τα ανωτέρω προκύπτει και ένα άλλο ζήτημα: γιατί να μην είμαστε ευαίσθητοι απέναντι και σε άλλα ζωικά είδη, όπως ακρίδες, πεταλούδες, κουνούπια, σκουλήκια, μυρμήγκια και τόσα άλλα είδη «ων ουκ έστιν αριθμός», μια κι αυτά ζωϊκά είδη είναι και μάλιστα πηγές πρωτεϊνών για ορισμένους λαούς τώρα, και για όλους εμάς στο προσεχές μέλλον.

Επανέρχομαι όμως στο πολύ σοβαρό θέμα της εκμετάλλευσης ζώου χωρίς την σχετική άδεια, που είναι τεράστιας οικονομικής σημασίας για την πολιτεία. Τίθεται λοιπόν το κατωτέρω ερώτημα (όλο ερωτήματα βάζω), με αφορμή το οποίο θα πρέπει το ελληνικό και ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αναλάβουν άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για να ρυθμιστούν οι κανόνες εκμετάλλευσης ορισμένης προς το παρόν κατηγορίας ζώων, όπως τα ιπποειδή, τα βοοειδή οι καμήλες, κ.α. Σιγά σιγά βλέπουμε για τα άλλα είδη. ( Δεν ξέρω όμως πως θα χειριστούμε το θέμα με τα βοοειδή που είναι υπεύθυνα για τη ρύπανη της ατμόσφαιρας με μεθάνιο. )

Ας διερευνήσουμε λοιπόν εν ολίγοις το θέμα αυτό για να δώσουμε επιχειρήματα στους καθ΄ ύλην αρμόδιους φορείς και οργανώσεις :
– Πρώτον: εκατοντάδες χιλιάδες ζώα σε όλο το κόσμο, κυρίως άλογα, μουλάρια, γαϊδούρια, βοοειδή, καμήλες, κ.α. χρησιμοποιούνται χωρίς καμμία άδεια σε γεωργικές και δασικές εργασίες, όπως άροση, μεταφορές, αγώνες. κλπ. Έχουν οι ιδιοκτήτες των ζώων αυτών σχετικές άδειες? Και γιατί η πολιτεία, η κάθε πολιτεία, δεν έχει καμμία πρόνοια για αυτό το θέμα, αν βέβαια δεν έχει υπάρξει νομοθετική ρύθμιση σε κάποιες χώρες όπως στη Ινδία για τις αγελάδες.

– Δεύτερον: έχουν τα ζώα αυτά εκπαιδευτεί σύμφωνα με ειδικούς κανόνες, που φαντάζομαι θα έχουν εκπονήσει σχετικές ΜΚΟ ή φιλοζωικές εταιρείες-οργανώσεις? Έχουν αυτοί οι κανόνες ενταχθεί στην εθνική νομοθεσία, ή οι βουλευτές μας περί άλλων μεριμνούν και τυρβάζουν. Μήπως τώρα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο είναι μία ευκαιρία να θέσουμε επιτακτικά το ζήτημα αυτό σε όλα τα κόμματα και να δεσμευτούν για την επίλυσή του?

– Τρίτον: ποιός επιβλέπει την εφαρμογή των κανόνων αυτών, αν υπάρχουν. Και καλά στο Αγρίνιο βρέθηκε κάποιος για να καταγγείλει το έγκλημα. Η δημοτική αρχή έπραξε τα δέοντα ή καθεύδει ύπνον μακάριον? Και γιατί τόσα χρόνια αδρανούσαν όλοι οι δημοτικοί άρχοντες μπροστά σε αυτό το θέαμα? Μήπως πρέπει να ζητηθούν ευθύνες για τη παράλειψη αυτή, που συνεχίζεται για δεκάδες χρόνια ?

– Τέταρτον: που είναι τόσα χρόνια οι αντιπολιτευόμενες δυνάμεις να προβάλλουν ένα τόσο σοβαρό θέμα?

– Πέμπτον: δηλώνονται τα ζώα αυτά στις φορολογικές υπηρεσίες της χώρας για να εισπράττονται και τα σχετικά από την εκμετάλλευση αυτών κέρδη? Και: Αν υπάρχει σχετική φορολογική διάταξη, με τι συντελεστή φορολογούνται τα κέρδη αυτών των επιχειρήσεων? Ή μήπως υπάρχει φορολογική ασυδοσία και όλοι αυτοί οι επιχειρηματίες είναι στο απυρόβλητο?

Πιστεύω, πως εξετάζοντας το όλο ζήτημα ευρύτερα μπορούμε να διαπιστώσουμε και άλλες παραβάσεις, αλλά και πολλά νομοθετικά κενά. Στο παρόν σημείωμα περιοριζόμαστε σε αυτά τα ερωτήματα, καταθέτοντας και μία πρόταση προς τους πολίτες. Δηλαδή τη δημιουργία μίας ΜΚΟ με αποστολή την προστασία μιάς σημαντικής κατηγορίας εντόμων, όπως του τζίτζικα, της ακρίδας, της μηλολόνθης, της papilio machaon που έχει και ωραίο όνομα, κ.λ.π. Έτσι θα μπορεί να ενταχθεί η οργάνωση αυτή σε ειδικά προγράμματα της ΕΕ για την προστασία της φύσης και να εισρεύσουν στη χώρα σημαντικά κεφάλαια με ταυτόχρονη αναβάθμιση της πατρίδας μας στη διεθνή κλίμακα της περιβαλλοντικής ευαισθησίας.

Τελειώνοντας το σύντομο αυτό σημείωμα για το μείζον ζήτημα, που προέκυψε στη πλατεία του Αγρινίου, θέλω να καταλάβουν οι πολίτες μας, πως πολλές φορές πίσω από φαινομενικά απλά και αθώα γεγονότα, μπορεί να κρύβονται τεράστιας οικονομικής, νομικής και πολιτισμικής σημασίας θέματα, που επί αιώνες το ανθρώπινο είδος διαπερνά χωρίς να δίνει τη δέουσα σημασία. Ας χρωστάμε ευγνωμοσύνη σε αυτούς που πρόσεξαν το γεγονός αυτό, το κατήγγειλαν και πάρθηκαν τα ανάλογα μέτρα για να σταματήσει αυτή η οικονομική ασυδοσία και τελικά, ο πολιτισμικός κατήφορος της χώρας.

Καλή χρονιά.
Αγρίνιο 4-1-23 Ηλίας Ντζάνης.

agriniopress.gr