Στην χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου το βασικό θέμα συζήτησης ήταν η σχολική στέγη. 

Η παρουσία των εκπροσώπων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ήταν καταλυτική για την τεκμηρίωση του μεγέθους του προβλήματος που βιώνει η σχολική στέγη στον Δήμο Αγρινίου. 

Στην τοποθέτησή μου επί του θέματος αναφέρθηκα για την αδράνεια, στην μη ετοιμότητα και στα ανύπαρκτα αντανακλαστικά που έχει η δημοτική αρχή για την επίλυση του θέματος η οποία το προσεγγίζει μόνο  από την θεωρητική πλευρά. 

Εννέα (9) χρόνια μέρες δεν έχει βάλει ούτε ένα λιθαράκι στην σχολική στέγη και ότι γίνεται είναι δημιούργημα της προηγούμενης δημοτικής αρχής.  

Για να τεκμηριώσω τα λεγόμενα μου αναφέρθηκα σε ανοιχτή πρόσκληση που υπήρχε για κατασκευή σχολικών κτιρίων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στην οποίο η δημοτική αρχή δεν είχε την ετοιμότητα να καταθέσει πρόταση. 

Το οξύμωρο είναι ότι επικαλούνται πως δεν υπάρχουνε οικόπεδα για την ανέγερση σχολικών μονάδων. 

Και ποιες είναι οι ενέργειες που έχουν κάνει για την δημιουργία οικοπέδων με δικαίωμα ανέγερσης σχολείων για να επιλύσουν το πρόβλημα όπως υπόσχονται; ΚΑΜΙΑ. 

Ακόμη και στην προαναφερόμενη πρόσκληση του επιχειρησιακού προγράμματος «Δυτική Ελλάδα» που έδινε το δικαίωμα υποβολής πρότασης και για εξαγορά εδαφικών εκτάσεων, αδράνησαν και χάθηκε η ευκαιρία.  

Οπότε ας αντιληφθούν πως διοικούν εδώ και 9 χρόνια μέρες τον Δήμο και είναι πια οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάσταση που επικρατεί στην σχολική στέγη και ας αναλάβουν κάποια στιγμή τις ευθύνες τους γιατί μόνο τότε θα μπορέσουν να παράγουν έργο ουσίας για τον Δήμο. 

Το παζλ της ανάπτυξης του τόπου μας είναι η συνεχή σύνθεση πολλών κομματιών για την ολοκλήρωση του. 

Όταν όμως χάνονται ένα ένα έρχεται η υποβάθμιση.