Η διαφορά του Αλιάγα από τους Αγρινιώτες διάσημους

Την Κυριακή το πρωί στο Μεσολόγγι μια γνώριμη φιγούρα κάνει τις βόλτες της με το ποδήλατο στο κέντρο της πόλης. Το ποδήλατο έχει “τελάρο” πίσω για να βάζει τα ψώνια ή τα σύνεργά του ο αναβάτης που φορούσε καπέλο και βερμούδα.

Στον λαιμό του εκείνος έχει περασμένη μια φωτογραφική μηχανή. Κάποια στιγμή στέκεται καθώς βλέπει μια παρέα ηλικιωμένων Μεσολογγιτών να παίζει τάβλι…

Καθώς ο ποδηλάτης είναι ο πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο Νίκος Αλιάγας, κάνει αυτό που κάνει πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις.

Ξεκρεμάει την φωτογραφική μηχανή και απαθανατίζει την σκηνή.

Είναι βέβαιο ότι θα χρησιμοποιήσει την “στιγμή” σε κάποιο από τα λευκώματα που δημοσιεύει και με τα οποία διαφημίζει τον τόπο του.

Ή και να μην το κάνει, μια ημέρα των ημερών η εικόνα θα βρεθεί ανάμεσα σε άλλα ντοκουμέντα του διάσημου Μεσολογγίτη που θα χρησιμοποιηθούν ως αρχείο για τον τόπο του.

Βλέποντας την συμπεριφορά του διάσημου Μεσολογγίτη δεν μπορεί να μην την συγκρίνει με εκείνη των διάσημων που έλκουν την καταγωγή τους από το Αγρίνιο. Στην καλύτερη περίπτωση, κάποιο κρυμμένο παραπονάκι η λίγη λεπτή ειρωνεία για την πόλη και στην χειρότερη κράξιμο για το πόσο τους… έπνιγε όσο ήταν μικροί εδώ.

Ίσως εξαίρεση να είναι η Ζέτα η Μακρυπούλια αλλά κι εκείνη, όταν λέει κανα καλό, για την Καμαρούλα το λέει κι όχι για την… ασχημούλα του κάμπου, όπως ονομάτισαν κάποτε το Αγρίνιο…

Γ.Σ. Εφημερίδα Συνείδηση

sinidisi.gr