Ένα βιβλίο έξω από τις συνταγές. Όχι μόνο ως προς τη φόρμα, την τεχνική της γραφής και την θεματική του φιλοσοφία, αλλά και ως προς τον μοναδικό, πράγματι, τρόπο με τον οποίο απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό. Με τρεις λέξεις: Ένα βιβλίο αιρετικό. Θα λέγαμε δε και επαναστατικό, όπως ο έφηβος ήρωάς του.
Ένα βιβλίο πολύ κοντά στη λογική του underground που βγήκε στον αέρα με την πρόθεση να κινηθεί και να κινείται διακριτικά στο αφώτιστο περιθώριο της κυρίαρχης κουλτούρας, αθόρυβα δε, μινιμαλιστικά και αδιαμαρτύρητα, να προσπερνά τόσο την ιδέα της μαζικής εκδοτικής παραγωγής, όσο και τον ίδιο τον υποψήφιο καταναλωτή του, τον Homo Mazikus, αφού θέλει να συναντήσει μέσα στο πλήθος χαριτωμένα το άτομο. Κουβεντιαστά. Χαμηλόφωνα. Ήσυχα.
Το βιβλίο του Παντελή Φλωρόπουλου δεν φιλοδοξεί να κατακτήσει το ευρύ κοινό. Δεν θα διανεμηθεί στα βιβλιοπωλεία. Αρκείται στους φίλους, ή, καλύτερα, σε όσους από τους φίλους του συγγραφέα έχουν άποψη (από προσωπική γνώμη ή από φήμη) κι εμπιστεύονται a priori την γραφή του.
Το μυθιστόρημα θα τυπωθεί σε μικρό αριθμό αντιτύπων, ο οποίος θα οριστεί με βάση τις παραγγελίες (προαγορές) που θα κάνουν οι αναγνώστες. Η παραγγελία του βιβλίου γίνεται στα Γραφεία της “Αναγγελίας” μ’ ένα τηλεφώνημα: 26410 49000 (ώρες Γραφείου) ή στο e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. αρκεί να μην ξεχάσετε να σημειώσετε: Όνομα, επώνυμο, οδό και αριθμό, πόλη, Ταχυδρομικό Κώδικα και, απαραιτήτως (το χρειάζεται η κούριερ) κινητό τηλέφωνο.
Λόγω του μικρού τιράζ και του μικρού κύκλου των υποψήφιων αγοραστών του, η τελική τιμή πώλησης του τόμου των 720 σελίδων θα είναι 25 ευρώ, περιλαμβάνεται όμως σε αυτήν ο ΦΠΑ, αλλά και το ταχυδρομικό κόστος αποστολής. Όποιος παραλαμβάνει το βιβλίο στα Γραφεία της εφημερίδας “Αναγγελία” (πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου, στον μικρό κάθετο πεζόδρομο της οδού Θ. Γρίβα 3) η τιμή του θα είναι 20 ευρώ.
Όταν το μυθιστόρημα εκδοθεί, θα γίνει κάποια στιγμή η παρουσίασή του στο Αγρίνιο με καλεσμένους τους φίλους και τους φίλους των φίλων. Αλλά: Στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου ΔΕΝ θα υπάρχουν ομιλητές, ούτε θα πωλείται το βιβλίο. Ο ίδιος ο συγγραφέας θα σταθεί ενώπιον του κοινού και θα δώσει συνέντευξη στους αναγνώστες που θα έχουν διαβάσει το βιβλίο. Συνέντευξη (και συζήτηση) με θέμα την εποχή που πραγματεύεται το βιβλίο: 1970 – 1982. Αυτό. Τίποτε άλλο.
Αν κάποιος απ’ τους παρόντες δεν διάβασε το βιβλίο και θελήσει να τ’ αγοράσει, θα μπορεί να κάνει παραγγελία στη Γραμματεία της εκδήλωσης για να το παραλάβει με κούριερ (και αντικαταβολή) στο σπίτι ή στο Γραφείο του.
Όλα τ’ αντίτυπα θα είναι αριθμημένα και θα φέρουν την (χειρόγραφη) αφιέρωση και την υπογραφή του συγγραφέα.
Να σημειωθεί, τέλος, η επιθυμία του συγγραφέα που αφορά τους αναγνώστες: Όταν το διαβάσουν, να του στείλουν στο e-mail το πιθανό λάθος που εντόπισαν ή το σχόλιό τους ή την κριτική τους, θετική ή αρνητική. Όσοι το κάνουν, θα κληθούν κάποια στιγμή να υποβάλλουν όσες ερωτήσεις επιθυμούν σε μία διαδικτυακή συνέντευξή του. Με τον τρόπο αυτό θα γίνει ένας ανοιχτός διάλογος του συγγραφέα με τους αναγνώστες. Θα είναι διάλογος – προέκταση της ανάγνωσης.
Στο πρόγραμμα υπάρχει και μία δια ζώσης συζήτηση του συγγραφέα με τους αναγνώστες που διάβασαν το βιβλίο και θα ήθελαν μία συζήτηση επ’ αυτού. Όταν λοιπόν συγκεντρώνεται ένας ικανός αριθμός αναγνωστών που θα ήθελαν να συζητήσουν για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, ο συγγραφέας θα ορίσει ένα ραντεβού, μία συνάντηση, αρκεί να του το κάνουν γνωστό (στο e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.) όσοι αναγνώστες το επιθυμούν, ώστε ν’ αναζητείται κάθε φορά ο κατάλληλος μικρός ή μεγαλύτερος χώρος για την συνάντηση.
Η ιστορία
Όταν το 2010 έσκασε η φούσκα της Μεταπολίτευσης, στην Ελλάδα και στον πλανήτη, αναρωτήθηκαν όλοι: «Τι έφταιξε;». Μια απάντηση δίνει η αληθινή ιστορία του Πύρρου Λαμπράκη που πάει πίσω, στη ρίζα όλων των δεινών. Η Οδύσσειά του αρχίζει το 1970, μεσούσης της δικτατορίας, όταν, έφηβος, φεύγει απ’ το χωριό του. Βιώνει την πορεία της Ελλάδας από την δικτατορία στον σοσιαλισμό, από την προβιομηχανική εποχή, στην εποχή της τεχνολογίας. Επαναστατεί εναντίον της εξουσίας σε κάθε της μορφή. Κονταροχτυπιέται με μύθους και δοξασίες. Αναμετριέται με τα δόγματα του Ελληνορθόδοξου χριστιανισμού και του κομμουνισμού. Εξερευνά την λογοτεχνία και την πολιτική. Αρνείται να ενταχθεί στο μεγάλο πολιτικό ρεύμα που ακολουθούν οι μάζες και καταβάλλει αγόγγυστα το βαρύ τίμημα των αιρετικών επιλογών του. Η άρνηση να ενταχθεί στο σύστημα, τον οδηγεί σε περιπέτειες, αλλά κάθε φορά που πεθαίνει, μαζεύει τα κουρέλια του και ανασταίνεται. Κάνει δάσκαλό του την ίδια τη ζωή και, αντί να σώσει την ψυχή του στο καλογερικό Άγιον Όρος ή το εξωτικό Θιβέτ, ακολουθεί τον δρόμο του Ηρακλή, διεκδικεί την αγιότητα εντός του κόσμου, όχι έξω από αυτόν, όπως το βασιλόπουλο του αρχαίου παραμυθιού που ψάχνει την Πεντάμορφη στην άκρη της γης. Μετά από δώδεκα χρόνια αναζήτησης, το 1982, επιστρέφει στην Ιθάκη του, στην Αιτωλία, με άδεια χέρια, αφού τίποτα δεν κέρδισε ο πολύτροπος Οδυσσέας στο ταξίδι του, εκτός από έρωτα και γνώση…
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία του Πύρρου Λαμπράκη. Το πρώτο μυθιστόρημα του Παντελή Φλωρόπουλου με τίτλο “12 χρόνια επαναστάτης”. Από τις “Εκδόσεις Μυρτιά”, δηλαδή αυτοέκδοση. Είναι ένα “βιβλίο παλάμης” σε σχήμα 11,5 χ 18, όπως τα παλιά ΒΙΠΕΡ για να χωράει στην τσέπη του μπουφάν που σε πάει στο λεωφορείο ή το καφέ ή, ακόμα, στην τσάντα για την παραλία.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου παρατίθεται ένα δείγμα γραφής που δίνει τον τόνο και την ένταση της ιστορίας:
“… τι να σκέφτονταν ο Δεσπότης, ο αρχιμανδρίτης, τι να υποψιαζόταν τάχα η ηγουμένη για έναν διεγερμένο έρωτα στα πόδια τους μέσα στην τερατώδη αυτή απαγόρευση, όχι, δεν του διέφυγε η ανάσταση της ζωής μέσα στον τάφο, μπορούσε ο Πύρρος ν’ αναστηλώσει νοερά μέσα στην ακύρωσή της την ελαφίσια περπατησιά, έβλεπε να τον καλεί μία γάτα σε οίστρο και ήξερε ότι η ταφόπλακα ήταν εκεί και τους πλάκωνε όλους, όμως… αν κουνούσε το δαχτυλάκι του, θα πέταγε το ράσο η μικρή καλόγρια, θα έφευγε, θα έσπαγε τις αλυσίδες της αιχμαλωσίας της, θ’ ανοιγόταν στο πέλαγο μαζί του ικανή να φτάσει απελπισμένα μέχρι το θάνατο, θα έφτανε ως την ανάληψη, θα μπορούσε να είναι η δική της «άκρη της γης», το δικό της παραμύθι, όλοι θα έλεγαν ότι την παρέσυρε ο Διάβολος… που παρουσιάστηκε με τη μορφή ενός ωραίου νεαρού στο μοναστήρι της… λοιπόν, θα χρειαζόταν εδώ, τώρα, η δική του αδιέξοδη επανάσταση για να γίνει αυτό… ποιος ξέρει αν έκαμε καλά που, στο τέλος – για να τηρήσει ευλαβικά τους κανόνες – άφησε μια αιχμάλωτη θεά στην καταθλιπτική καταδίκη της παριστάνοντας τον σοβαρό και τον αδιάφορο ενώπιον του ομοτράπεζου Δεσπότη…”.
πηγή: http://agriniovoice.gr
