- Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο καθένας από εμάς, έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε δύο επικρατούσες τάσεις που βρίσκονται μέσα μας, απ' τη μια το συναίσθημα - τα συναισθήματα καλύτερα - κι απ' την άλλη τη λογική. Για να μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις στη ζωή μας χωρίς τη βοήθεια τρίτων αλλά από μόνοι μας και δίχως πολλή σκέψη, χρειάζεται να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα. Με τα συναισθήματα να προϋπάρχουν της λογικής, απ΄τη στιγμή που γεννιόμαστε και καθ' όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, καταφέρνουμε να περνάμε καλά, μέσα στην ευτυχία, την ξεγνοιασιά, τον αυθορμητισμό κι οτιδήποτε άλλο μάς ευχαριστεί, με δότες τους γονείς κυρίως που δε μάς χαλάνε χατίρια. Μια χαρά θα ήταν επομένως να ήμασταν πάντα παιδιά..
- ΝΑ ΟΜΩΣ που εκεί στα 11 με 13 (κορίτσια - αγόρια αντίστοιχα) αρχίζουν τα χρόνια της εφηβείας και η ανάπτυξη της λογικής για τα επόμενα χρόνια. Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις μέσα μας καθ' όλη τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, μιας κι αρχίζει η πάλη ανάμεσα στο συναίσθημα (τι θέλει η καρδιά) και στη λογική (τι υπαγορεύεται απ' το νου). Γι' αυτό, τα χρόνια αυτά της εφηβείας, είναι σημαντικά και διαμορφώνουν χαρακτήρες για τη μετέπειτα ζωή μας, χτίζονται προσωπικότητες ισχυρές ή αδύναμες ανάλογα.
- ΣΗΜΕΡΑ που όλοι μας βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από κάθε λογής είδηση, κάθε λογής άποψη και κάθε είδους πληροφόρηση, για όλα όσα συμβαίνουν και μάς αφορούν, από εθνικά θέματα μέχρι τις μάσκες στα σχολεία, από οικονομική κρίση μέχρι και την Αγιά Σοφιά (σκοπίμως τα βάζω μπερδεμένα), όσες κι όσοι από εμάς δε διαθέτουμε ισχυρή προσωπικότητα, ούτε έχουμε πετύχει μία ισορροπία της λογικής με το συναίσθημα, βρισκόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση κι αδυνατούμε να έχουμε δική μας άποψη ή να παίρνουμε δική μας απόφαση για όλα τα διαδραματιζόμενα στην καθημερινότητά μας. Οι αδύναμοι χαρακτήρες που είμαστε και οι περισσότεροι, λόγω μη σωστής παιδικής φροντίδας εδώ σε τούτη τη χώρα της ακραίας αδιαφορίας απ' όλους τους φορείς και των γονέων πρωτίστως, επιλέγουμε συνήθως το συναίσθημα έναντι της λογικής! Γιατί η λογική έχει ως "έδρα" τον εγκέφαλο ενώ το συναίσθημα την καρδιά με το οποίο περάσαμε τα παιδικά μας χρόνια. Γιατί επίσης, η λογική που εμφανίστηκε αργότερα με την έναρξη της εφηβείας, βάζει φραγμούς στα συναισθήματά μας.
- ΟΠΟΤΕ, ιδού γιατί πελαγοδρομούμε σήμερα κι ακολουθούμε τις απόψεις άλλων. Είτε αυτοί είναι κάποιοι "σημαντικοί", γύρω απ' τους οποίους συσπειρώνονται δεκάδες χιλιάδες "άλλοι", είτε δεν πιστεύουν στις απόψεις των επίσημων φορέων και ειδικών και "κολλάνε" με τους συνωμοσιολόγους! Στην ουσία, παλινδρομούμε προς τα πίσω, ερχόμενοι στα χρόνια του συναισθήματος, αφού τη λογική δε μπορούμε να τήν τιθασεύσουμε! Αυτός είναι ο λόγος που διχαζόμαστε για όλα και "τσακωνόμαστε" για το ποιος έχει δίκιο! Φυσικά και δε θα υπήρχε αυτό, εάν είχαμε, απ' την πολιτεία τη σωστή και σταθερή ενημέρωση κι άρα εμπιστοσύνη προς αυτή.
