Του Λίνου Υφαντή,

Ο Αλάμπεης ήταν ένας από τους επιφανείς Οθωμανούς που ταυτίστηκε με την προεπαναστατική ιστορία του Βραχωρίου. Διετέλεσε πολιτικός διοικητής της πόλης, έφτιαξε τα ομώνυμα γεφύρια επιβάλλοντας υψηλούς δασμούς ενώ ενεπλάκη στη δολοφονία του οπλαρχηγού Σταθά στο Βάλτο.

Ο Αλάμπεης διαχειρίζονταν και την μεγαλύτερη αποθήκη σιτηρών στο Βραχώρι. Κατά την τελική έφοδο των ελλήνων πολιορκητών στο Βραχώρι, η αποθήκη αυτή αποτέλεσε έναν από τους βασικούς στόχους και πέρασε στα χέρια τους.  Ο ίδιος ο Αλάμπεης όπως και άλλοι Οθωμανοί προύχοντες όπως ο Μαχμούτ Βεής, Πασίνας και άλλοι δεν δολοφονήθηκαν και τους επετράπη να αποχωρήσουν στην Πρέβεζα. Όλοι όμως αυτοί πέρασαν στη φτώχεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση του πανίσχυρου Αλάμπεη, ο οποίος πλέον μετετράπη σε ζητιάνος και εθεάθη στην Πρέβεζα μετά από μερικούς μήνες τον χειμώνα του 1821 φορώντας μάλλινη κάππα να επαιτεί ζητώντας λίγο ψωμί επιφωνόντας όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Χαβέλλας προς το διαβάτη “Λάλα δος μου ολίγον ψωμί”.

Αυτή ήταν η τύχη του άλλοτε διαχειριστή σιτηρών του Βραχωρίου μετά την απελευθέρωση της πόλης παρόλο που πέρασε σε Οθωμανοκρατούμενο έδαφος. Η ίδια η Οθωμανική αυτοκρατορία τους αντιμετώπισε ως “αποδιοπομπαίους τράγους” και σε πολλές περιπτώσεις τους εκτελούσε ή στην καλύτερη εκδοχή τους άφηνε να πεθάνουν στην αφάνεια και στην φτώχεια.

Με πληροφορίες από

Θεόδωρος Χαβέλλας, Ιστορία των Αιτωλών, μέρος Α΄, 1883.

agrinionews.gr