Η ιστορία μιας γυναίκας που ήθελε πολυ να είναι η πιο όμορφη απο όλες, να πληροί τα πρότυπα της μικρής της κοινωνίας και να μην απογοητεύσει κανένα, μέχρι που το στρίψιμο της βίδας έκανε την δουλειά του.
H Niobe είναι ένα καθαρά ελληνικής λυρικότητας τραγούδι, με διάχυτες Χατζιδακικές επιρροές, και κινηματογραφική ύφανση. Βασισμένο στην ελληνική μυθολογία, και την σκληρότητα των Θεών απένταντι τους αυθάδεις θνητούς, η Νιόβη ακροβατεί μεταξύ μύθου και σκοτεινής τραγουδοποιίας, σε ένα παρ'όλα αυτά, φαινομενικά... ευδιάθετο και καλοκαιρινό κομμάτι, γεμάτο με πνευστά και μαντολίνα, αεικίνητα πιάνα και τζαζ ενορχήστρωση.
Οι απόψεις για την ιστορία της Νιόβης είναι αρκετές, Να δύο επικρατέστερες:
Η Νιόβη κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Ταντάλου και της Διώνης, ήταν σύζυγος του Θηβαίου Αμφίονα και μητέρα εξ αυτού πολλών και ωραίων τέκνων που αποτελούσαν ζεύγη τους Νιοβίδες. Περί του αριθμού αυτών επικρατέστερη άποψη είναι αυτή των δεκατεσσάρων παιδιών (εφτά αγόρια και εφτά κορίτσια). Μάλιστα αναφέρεται πως οι εφτά πύλες της Θήβας είχαν τα ονόματα των κοριτσιών της.
Κάποτε η Νιόβη υπερηφανεύθηκε για την ευγονία και την ομορφιά των τέκνων της λέγοντας πως «ένα μόνο ζεύγος διδύμων έναντι των τόσων δικών της έχει να επιδείξει η Λητώ, η εκλεκτή του Δία» (εννοώντας την Άρτεμη και τον Απόλλωνα). Όταν το έμαθε η Λητώ αγανάκτησε και ζήτησε από τα παιδιά της να τιμωρήσουν την υπερήφανη αυτή θνητή. Έτσι οι δύο θεοί τόξευσαν με τα αλάθητα βέλη τους , η μεν Αρτεμη τις κόρες, ο δε Απόλλων τους γιους.
Τα νεκρά σώματα των Νιοβίδων έμειναν επί εννέα ημέρες άταφα, αφού ο Δίας μετέβαλλε σε λίθο όποιον επιχειρούσε να αποδώσει νεκρικές τιμές σ΄ αυτά. Μόνο δε την ένατη μέρα υπέκυψαν οι θεοί, μετά από τις ικεσίες της απέλπιδος μητέρας τους και τα ενταφίασαν οι ίδιοι σε δύο κοινούς τάφους.
Κατ΄ άλλη, περιορισμένη, εκδοχή του μύθου, λυδικής καταγωγής, η Νιόβη απέκτησε 20 τέκνα τα οποία στο τέλος θανάτωσε η ίδια, και στην συνέχεια αυτοκτόνησε, όταν ο πατέρας τους, ο Ασσάων, φόνευσε τον σύζυγό της Φίλοιτο προκειμένου να την συζευχθεί.
Η ιστορία της Νιόβης δείχνει πως η αλαζονεία ενός θνητού ανθρώπου, που προσπάθησε να συγκριθεί με τους θεούς, επιφέρει πάντα την τιμωρία του. Η ευτυχία είναι πάντα εφήμερη για τους κοινούς θνητούς ενώ οι θεοί αντίθετα βρίσκονται σε μία διαρκή και αιώνια μακαριότητα - λέει το wikipedia.
Εσείς τι λέτε?
H Niobe είναι ένα καθαρά ελληνικής λυρικότητας τραγούδι, με διάχυτες Χατζιδακικές επιρροές, και κινηματογραφική ύφανση. Βασισμένο στην ελληνική μυθολογία, και την σκληρότητα των Θεών απένταντι τους αυθάδεις θνητούς, η Νιόβη ακροβατεί μεταξύ μύθου και σκοτεινής τραγουδοποιίας, σε ένα παρ'όλα αυτά, φαινομενικά... ευδιάθετο και καλοκαιρινό κομμάτι, γεμάτο με πνευστά και μαντολίνα, αεικίνητα πιάνα και τζαζ ενορχήστρωση.
Οι απόψεις για την ιστορία της Νιόβης είναι αρκετές, Να δύο επικρατέστερες:
Η Νιόβη κόρη του βασιλιά της Φρυγίας Ταντάλου και της Διώνης, ήταν σύζυγος του Θηβαίου Αμφίονα και μητέρα εξ αυτού πολλών και ωραίων τέκνων που αποτελούσαν ζεύγη τους Νιοβίδες. Περί του αριθμού αυτών επικρατέστερη άποψη είναι αυτή των δεκατεσσάρων παιδιών (εφτά αγόρια και εφτά κορίτσια). Μάλιστα αναφέρεται πως οι εφτά πύλες της Θήβας είχαν τα ονόματα των κοριτσιών της.
Κάποτε η Νιόβη υπερηφανεύθηκε για την ευγονία και την ομορφιά των τέκνων της λέγοντας πως «ένα μόνο ζεύγος διδύμων έναντι των τόσων δικών της έχει να επιδείξει η Λητώ, η εκλεκτή του Δία» (εννοώντας την Άρτεμη και τον Απόλλωνα). Όταν το έμαθε η Λητώ αγανάκτησε και ζήτησε από τα παιδιά της να τιμωρήσουν την υπερήφανη αυτή θνητή. Έτσι οι δύο θεοί τόξευσαν με τα αλάθητα βέλη τους , η μεν Αρτεμη τις κόρες, ο δε Απόλλων τους γιους.
Τα νεκρά σώματα των Νιοβίδων έμειναν επί εννέα ημέρες άταφα, αφού ο Δίας μετέβαλλε σε λίθο όποιον επιχειρούσε να αποδώσει νεκρικές τιμές σ΄ αυτά. Μόνο δε την ένατη μέρα υπέκυψαν οι θεοί, μετά από τις ικεσίες της απέλπιδος μητέρας τους και τα ενταφίασαν οι ίδιοι σε δύο κοινούς τάφους.
Κατ΄ άλλη, περιορισμένη, εκδοχή του μύθου, λυδικής καταγωγής, η Νιόβη απέκτησε 20 τέκνα τα οποία στο τέλος θανάτωσε η ίδια, και στην συνέχεια αυτοκτόνησε, όταν ο πατέρας τους, ο Ασσάων, φόνευσε τον σύζυγό της Φίλοιτο προκειμένου να την συζευχθεί.
Η ιστορία της Νιόβης δείχνει πως η αλαζονεία ενός θνητού ανθρώπου, που προσπάθησε να συγκριθεί με τους θεούς, επιφέρει πάντα την τιμωρία του. Η ευτυχία είναι πάντα εφήμερη για τους κοινούς θνητούς ενώ οι θεοί αντίθετα βρίσκονται σε μία διαρκή και αιώνια μακαριότητα - λέει το wikipedia.
Εσείς τι λέτε?
Δείτε το video εδώ:
