γράφει ο Γιάννης Γράψας
Πρόσφατα ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή αθλητικός νόμος ο οποίος περιλαμβάνει διατάξεις και για τον ηλεκτρονικό αθλητισμό. Όπως υποδηλώνεται στην εισηγητική έκθεση, με την ψήφιση του νόμου "διαμορφώνεται το μέλλον του Ελληνικού Αθλητισμού ρυθμίζοντας & αναγνωρίζοντας νέα δυναμικά πεδία στον τομέα του Αθλητισμού που μέχρι τώρα παρέμεναν στην θεσμική αφάνεια και χαράσσει νέους & ελπιδοφόρους δρόμους". Το κεφάλαιο που αναφέρεται στον Ηλεκτρονικό αθλητισμό έχει ως σκοπό την καθιέρωση και ενίσχυση του «ηλεκτρονικού αθλητισμού» μέσω της αναγνώρισης των ηλεκτρονικών παιγνίων που παραπέμπουν σε αθλητικού περιεχομένου εικονική δραστηριότητα, μέσω ψηφιακού περιβάλλοντος, ως πραγματικών αθλητικών δραστηριοτήτων και μάλιστα κατά την έννοια του ν. 2727/99, δηλαδή του βασικού πλαισίου νόμου που διέπει τον ελληνικό αθλητισμό εδώ και 23 χρόνια. Εδώ θα πρέπει επίσης να αναφερθεί και η παρέμβαση των ΤΕΦΑΑ της χώρας στο δημόσιο διάλογο με προτάσεις τροποποίησης και απόσυρσης συγκεκριμένων άρθρων που χαρακτηρίστηκαν στην δημόσια διαβούλευση ως αντιεπιστημονικά, αυθαίρετα και επικίνδυνα για την δημόσια υγεία.
Ως Ηλεκτρονικός αθλητισμός ορίζεται η δραστηριότητα ατομικής ή ομαδικής προπόνησης είτε μέσω επικοινωνίας Η/Υ είτε μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων , η συμμετοχή σε διοργανώσεις με "ψηφιακές αναπαραστάσεις" αθλημάτων και "παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας", φυσικά, με έπαθλο και συμμετοχή θεατών μέσω διαδικτύου. Θεωρώντας ότι η πλέον αποδεκτή έννοια για τον αθλητισμό είναι η " οποιαδήποτε μορφή ανταγωνιστικής σωματικής δραστηριότητας ή παιχνιδιού με στόχο την βελτίωση σωματικής ικανότητας και δεξιοτήτων παρέχοντας παράλληλα πνευματική ευεξία και σωματική υγεία και λαμβάνοντας υπόψη ότι:
- μεγάλος αριθμός ανθρώπων τόσο πριν, όσο και κατά την διάρκεια της υγειονομικής κρίσης που έως σήμερα διανύουμε αύξησε κατά πολύ το χρόνο ασχολίας των με την εικονική πραγματικότητα των Η/Υ με αρκετούς επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων να τονίζουν τις δραματικές επιπτώσεις στην σωματική, τη πνευματική και ψυχική υγεία εξαιτίας του συγκεκριμένου γεγονότος.
- Την αρνητική πρωτιά της χώρας μας στην παιδική παχυσαρκία μεταξύ των κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με έναν στους 3 ανήλικους να είναι παχύσαρκοι και με το ποσοστό στους υπέρβαρους ενήλικες να φτάνει στο 63% σύμφωνα με τα συμπεράσματα πρόσφατης έρευνας (διαΝΕΟσις),
- Και ότι σε επίπεδο ΕΕ δεν έχει ληφθεί απόφαση εάν και κατά πόσο είναι σωστό ο «Ηλεκτρονικός Αθλητισμός» να γίνει νόμιμο μέρος του ευρωπαϊκού αθλητικού μοντέλου
Εύλογα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί τους λόγους που η σημερινή κυβέρνηση στην Ελλάδα υπερψήφισε το συγκεκριμένο άρθρο του αθλητικού νόμου, και κατά πόσο η ανάπτυξη και το μέλλον του ελληνικού αθλητισμού ειδικά στις εφηβικές ηλικίες (12 – 17 ετών), προκύπτει από το συγκεκριμένο είδος αθλητισμού όπως παρουσιάζεται στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Παρατηρώντας την εξέλιξη του παγκόσμιου τζίρου της βιομηχανίας των "ηλεκτρονικών παιχνιδιών" σύμφωνα με επίσημα στοιχεία οικονομικών αναλυτών διαπιστώνεται ότι υπερέχει κατά πολύ του κινηματογράφου και της μουσικής μαζί ξεπερνώντας τα 180 δις. δολάρια και τα e-sports εξελίσσονται σε σημαντικό τομέα επιχειρήσεων software και ψυχαγωγίας, ενώ σύμφωνα με την έρευνα της Super Data Research , οι "gamers" στην Ελλάδα το 2018 ξεπέρασαν τους 351.000 και τα έσοδα άγγιξαν τα 889.000 δολάρια. Σύμφωνα με τους παραπάνω ρυθμούς ανάπτυξης θεωρείται δεδομένο ότι οι επιχειρηματικοί κύκλοι θεωρούν τα e-sports, ως ένα νέο πεδίο τεράστιας κερδοφορίας και προφανώς επιδιώκουν την ανάπτυξη των e-sports με συνθήκες ανεξέλεγκτης αγοράς, χωρίς κανόνες, χωρίς κρατικές και κεντρικές ρυθμίσεις από τους ευρωπαϊκούς θεσμικούς φορείς, χωρίς δικλείδες ασφάλειας για την υγεία της νέας γενιάς, για την τήρηση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και των ανηλίκων παιδιών, για τα εργασιακά δικαιώματα, για τους κανόνες στη κυκλοφορία του χρήματος διεθνώς κλπ.
Σημαντική παρατήρηση στην παραπάνω εξέλιξη αφορά στην ορθότητα της αναγνώρισης του «Ηλεκτρονικού Αθλητισμού» ως αθλητισμού με την ευρεία και ειδικότερη έννοια που προσδίδουν όλοι οι θεσμικοί, επιστημονικοί και άλλοι αρμόδιοι φορείς στις έννοιες "sport" και αθλητισμός. Μια ενέργεια που δεν αποτελεί κοινή πολιτική στα κράτη-μέλη της ΕΕ, η πλειοψηφία των οποίων στέκεται τουλάχιστον με σκεπτικισμό στην εν λόγω προσπάθεια διάφορων επιχειρηματικών κύκλων και την στιγμή μάλιστα που το Συμβούλιο της Ευρώπης, αποκλείει δραστηριότητες που δεν εμπεριέχουν το φυσικό στοιχείο από τον χαρακτηρισμό ως «αθλητισμό» ενώ όπως προκύπτει από προτάσεις άλλων ευρωπαϊκών κρατών πρέπει να γίνει συζήτηση με σκοπό μια σαφή κανονιστική ρύθμιση στο πλαίσιο του τομέα των e-sports, αλλά όχι ως μέρος του αθλητικού τομέα.
Και ενώ σε επίπεδο ΕΕ δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη και δεν έχει ληφθεί απόφαση εάν και κατά πόσο είναι σωστό ο «Ηλεκτρονικός Αθλητισμός» να γίνει νόμιμο μέρος του ευρωπαϊκού αθλητικού μοντέλου, σπεύδει η σημερινή κυβέρνηση στην Ελλάδα παραβλέποντας ακόμη και τις επιστημονικές παρεμβάσεις των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων της χώρας στο συγκεκριμένο ζήτημα να συνταχθεί -και στο θέμα αυτό - με τις πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες πρακτικές, προκαλώντας σοβαρότατα ρήγματα στην αθλητική δραστηριότητα και γενικότερα στο αθλητικό κίνημα.
Είναι επιστημονικά αποδεκτό ότι τα e-sports, όσο δημοφιλή κι αν είναι, σε όσο επικερδή βιομηχανία κι αν εξελίσσονται, δεν έχουν καμιά σχέση με τον αθλητισμό, ούτε με τον ερασιτεχνικό, ούτε με τον επαγγελματικό, ούτε φυσικά με την ενεργητική δραστηριότητα και ένα τρόπο ζωής που προάγει την σωματική και ψυχική υγεία και θα πρέπει να ενταχθούν σε ειδικό κανονιστικό πλαίσιο και δεν θα πρέπει να αναγνωρίζονται ως μέρος του εθνικού κι ευρωπαϊκού αθλητικού μοντέλου. Κάθε άλλη απόφαση θα έχει αντιαθλητικό και αντικοινωνικό χαρακτήρα και θα προκαλέσει σοβαρές περιπλοκές στο μέλλον.
