Συνεχίζοντας να καταγράφουμε την ελληνική ύπαιθρο, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μας σας παρουσιάζουμε τις τσιγαρίδες, τον απόλυτο χειμωνιάτικο μεζέ... της φτωχής και ορεινής Ελλάδας.

Η προετοιμασία τους άλλοτε, ήταν σαν ένα μικρό πανηγύρι. Οι τσιγαρίδες γίνονται από το λίπος του χοιρινού,δηλαδή από το ξίγκι που συνήθως άφηναν λίγο κρεατάκι στην άκρη του λίπους και που αυτό του έδινε μια υπέροχη γεύση.

Για να κάνουμε τις τσιγαρίδες, καθαρίζουμε το λίπος να μην έχει βρωμιές ή αίματα (να είναι άσπρο) και το βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα (καζάνι) σε χαμηλή φωτιά. Σκεπάζουμε την κατσαρόλα με το καπάκι και το αφήνουμε στη φωτιά. Κάπου κάπου ανοίγουμε να το ανακατέψουμε και να στραγγίσουμε το λίπος για να μη βράσει. Είναι έτοιμο όταν λιώσει όλο το λίπος και αρχίσει να τσιγαρίζετε και να στεγνώνει (σαν μπέικον).

Εκτός από μεζεδάκι, οι τσιγαρίδες συνόδευαν και άλλα φαγητά, όπως τις διάφορες πίτες με τσιγαρίδες. Η κυρά Αλεξάνδρα από τη Φραγκίστα Ευρυτανίας, μας φτιάχνει παραδοσιακή ζυμαρόπιτα με τσιγαρίδες και η γεύση της μας απογειώνει.