Όταν η αγάπη ζωγραφίζεται με λέξεις και νότες γεννιέται το τραγούδι

Με ροκ μπαλάντα μας συστήνεται δισκογραφικά ο τραγουδιστής και τραγουδοποιός Περικλής Πάγκας. Τίτλος της «Να μ’ αγαπάς», ένα τραγούδι με πλούσιο στίχο, ερωτική διάθεση, τρυφερή μελωδία και ερμηνεία που συγκλονίζει.

Τη μουσική και τους στίχους υπογράφει η ποιήτρια Στέλλα Πετρίδου.

Το «Να μ’ αγαπάς» αποτελεί ένα από τα δεκατρία τραγούδια που συμπεριλαμβάνονται

στο νέο άλμπουμ της ποιήτριας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν» με τίτλο «Έλα ξανά».

Η ερμηνεία του «Να μ’ αγαπάς» διεγείρει το πάθος και την ευαισθησία. 

Η φωνή υμνεί το μεγαλείο του έρωτα και προσεύχεται για την ανταπόκρισή του. 

Η λύτρωση της ερωτευμένης ψυχής επέρχεται με την εξασφάλιση της συνύπαρξης αμοιβαίων συναισθημάτων, που είναι και το ζητούμενο για την αντιμετώπιση της μοναξιάς, για το χτίσιμο μιας αγνής και δυνατής αγάπης.

Ενορχήστρωση – Επιμέλεια μουσικής: Βασίλης Μαντόγλου

Όλα τα όργανα παίχτηκαν από τον Βασίλη Μαντόγλου

Ηχοληψία, Προγραμματισμός, Mixing, Mastering: Βασίλης Μαντόγλου

Η ηχογράφηση έγινε στο Studio DIVA

Ηχογράφηση φωνής: Στρατής Αλτιπαρμάκης, Μηνάς Παπανικολάου

Φωτογραφία εξωφύλλου: Δέσποινα Ψωμά

Παραγωγή: Στέλλα Πετρίδου

Άλμπουμ: Έλα ξανά

© 2020 Βακχικόν

Ακολουθείστε μας στο Facebook:

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΑΓΚΑΣ | ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ

Ακούστε το τραγούδι εδώ:

Στίχοι: 

Μ’ ονειροχρώματα 

βάφω της νύχτας το πανί και το ποτίζω

μ’ όλα τ’ αρώματα, 

που απ’ τη μέρα σου στη μέρα μου σκορπάς.

Με προκαλείς και με μεθάς. 

Εσύ, νεράιδα της φυγής,

στα βάθη του ωκεανού σου μ’ οδηγείς. 

Να μ’ αγαπάς.

Να ’σαι αγέρας μου. Να ’σαι και κύμα

τη θάλασσά μου εσύ να κυβερνάς.

Κι εγώ, για χάρη σου, θα γίνω βήμα,

στα πιο μεγάλα θέλω σου να περπατάς.

Με νότες μαγικές 

ντύνω της θλίψης το κενό και το στολίζω

με λέξεις μυστικές, 

που απ’ τα χείλη σου στα χείλη μου ακουμπάς.

Με προκαλείς και μου γελάς. 

Εσύ, νεράιδα της σιωπής,

στη μαραμένη μου καρδιά δίνεις ζωή. 

Να μ’ αγαπάς.

Να ’σαι ο ήλιος κι η βροχή. 

Να ’σαι το τέλος μου κι η αρχή.

Να ’σαι η θάλασσα η πλατιά. 

Να ’σαι η μοίρα μου η βαριά.

Να ’σαι πληγή και γιατρικό. 

Να ’σαι γροθιά και όνειρο.

Να ’σαι σκοτάδι μου και φως. 

Να ’σαι γκρεμός και λυτρωμός.

Να ’σαι ελπίδα και πνοή. 

Να ’σαι αλήθεια και ζωή.

Να ’σαι η μέρα μου η ξανθιά. 

Να ’σαι η ανάσα μου η βαθιά.

Να ’σαι το άλλο μου μισό. 

Να ’σαι το ίδιο μου το εγώ.

Να ’σαι φωνή, να ’σαι κραυγή. 

Να ’σαι τα πάντα μου εσύ.

Κι αν έρθεις μόνο μια στιγμή 

κι αν γίνω στάχτη απ’ τη φυγή,

αγάπη μου, μην το σκεφτείς,

έλα! 

Σ’ αγάπησα όσο κανείς.