Γράφει ο Λίνος Υφαντής

Οι απόκριες, οι μεταμφιέσεις υπήρχαν στο Αγρίνιο του Μεσοπολέμου με την μορφή αποκριάτικων χορών και όχι καρναβαλιού όπως το γνωρίσαμε με την εμπορική του μορφή τις τελευταίες δεκαετίες. Ο χαρακτήρας τους όμως φαίνονταν να ήταν ιδιαίτερα κοσμικός . Προφανώς ήταν κάτι διαφορετικό  από τις παραδοσιακές μπούλες, σπορ των πιο φτωχών που απαντώνταν κυρίως στα χωριά, όπου υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες.

Οι “λευκές”, οι “μπλε κρεπ ντε σίν” και οι “βεραμάν ζορζετ” που τα έδιναν όλα στο “τεραίν”

Αν και οι χοροί ονομάζονταν αποκριάτικοι, πολλές φορές οι κοσμικές δεσποινίδες δεν ενδιαφέρονταν για αποκριάτικη αμφίεση αλλά προτιμούσαν να ντυθούν όσο κομψότερα μπορούσαν για να τραβήξουν την προσοχή και βεβαίως…τα σχόλια του τύπου της εποχής. Ολόκληρες λίστες με παρευρισκόμενες στο τεραίν, με το ονοματεπώνυμο τους και δίπλα τον υπότιτλο “λευκή ζορζέτ”, “βεραμάν ζορζέτ”, “μπλε κρεπ ντε σίν“, ανάλογα με το χρώμα αμφίεσης τους. Και βέβαια μια λίστα δίπλα από αυτές με όλους τους υψηλούς προσκεκλημένους της εποχής: Δημάρχους, καπνοβιομήχανους, εκδότες κτλ.

Ο Παναιτωλικός, ο Μουσικός Σύλλογος  και η …εσπερίδα που ξέμεινε από μπύρα.

Από φορείς, οι δύο πρωταγωνιστές των αποκριάτικων εκδηλώσεων εντός πόλης ήταν ο ΓΦΣ Παναιτωλικός και ο Μουσικός Σύλλογος (προφανώς ο  Ορφέας). Στις εκδηλώσεις τους πήγαιναν όλες οι κοινωνικές τάξεις, πολλές φορές όμως στα σχόλια του τύπου προβάλλονταν οι “μεγάλες παρουσίες”. Χαρακτηριστικά δημοσιεύματα παρουσιάζουν παιδικούς αποκριάτικους χορούς από τον Παναιτωλικό με “προσέλευση όλων των νεαρών υπάρξεων” και χορό τζαζ (!) μουσικής. Η διάρκεια του ήταν από 17:00 ως 18:00 το απόγευμα, όπως και σήμερα. Ο “άθλιος καιρός” δεν στάθηκε εμπόδιο να χαλάσει την χοροεσπερίδα του “Μουσικού Συλλόγου”, κάτι όμως που το κατάφερε η έλλειψη μπύρας στο κυλικείο του χορού λόγω λίγων προμηθειών εξαιτίας της διήμερης διακοπής συγκοινωνίας σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής!

Το γραμμόφωνο με τα Φοξ, Βάλς, τάγκο και τα μπλουζ, Ιαπωνέζικες φοντανιέρες, πουδριέρες και  πούρα  τα δώρα της λαχειοφόρου.

Η μουσική δεν ξέφευγε από την περιρρέουσα κοσμική ατμόσφαιρα. Φοξ, Βάλς, τάγκο και τα μπλουζ έπαιζαν τα γραμμόφωνα στους χορούς του Αγρινίου και των ετεροδημοτών ως τις πρώτες πρωϊνές ώρες, ενώ στην λαχειοφόρο έμπαιναν ιαπωνέζικες φοντανιέρες, πουδριέρες,  κυτία πούρων, ροζ τούλι, φωτογραφικές μηχανές, μπον μπον (φούντες μαλλιού για κυρίες), και επιτραπέζια ρολόγια ήταν μερικά από τα δώρα που κέρδιζαν οι τυχεροί.

Όσο για το ωράριο των εσπεριδών; Από τις 21:00 μ.μ έως τις πρώτες πρωινές ώρες. Όπως ακριβώς και σήμερα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι όσα περιγράφησαν παραπάνω δεν απηχούσαν σε καμία περίπτωση την σκληρή ζωή της πλειοψηφίας των ανθρώπων της εποχής στην πάμφτωχή Ελλάδα του Μεσοπολέμου.

πηγή: http://agrinionews.gr