Καλεσμένος, του Παρασκευά Μάζη και της αθλητικό-στοιχηματικής εκπομπής ''ΟΛΑ Sports by night'' από τη συχνότητα του ''Aχελώος fm 98.4'' βρέθηκε ο Γιάννης Καραμπούλης, πρώην προπονητής (νεότερος της κατηγορίας) της Δόξα Καινουρίου (ομάδα Α' ΕΠΣΝΑ).
Σε μία συνέντευξη εφ'όλης της ύλης, ξεχωρίζουν τα όσα δήλωσε για το καμάρι του Αγρίνιου, τη δική του πορεία ως ποδοσφαιριστής σε πολλές ομάδες, αλλά και τη προπονητική που έχει μπει για τα καλά στη ζωή του. Ιδιαίτερη αναφορά, τόσο για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, όσο και την Εθνική Ελλάδος.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
-Για τον Παναιτωλικό: Παρά το κακό ξεκίνημα που είχε, το τελευταίο διάστημα έχει ανεβάσει στροφές, ο Μαντζουράκης έχει καταφέρει να δέσει την αμυντική γραμμή της ομάδας και κάπου εδώ πρέπει να δώσουμε πολλά μπράβο και στον Δημήτρη Κυριακίδη που πραγματοποιεί μία πολύ καλή σεζόν, κάτι που έδειξε και κόντρα στον Πλατανιά. Πιστεύω πως ο στόχος του Παναιτωλικού δεν είναι άλλος από τη σταθερή παρουσία του στην Α' Εθνική. Έχει αρχίσει να γίνει μία ομάδα ποδοσφαιρική και αυτό είναι κάτι που το δέχεται όλη η Ελλάδα. Θεωρώ, πως ο φετινός στόχος έχει επιτευχθεί χωρίς όμως να αποκλείω κάποια στιγμή το κάτι παραπάνω, ακόμη και φέτος, χωρίς το ξαναλέω να είναι αυτός ο βασικός στόχος. Κάτι άλλο που θέλω να σχολιάσω κι εγώ είναι η αξιοποίηση των νεαρών παιχτών, όπως είναι ο Βασιλούδης. Ευελπιστώ, να γίνει πιο συχνά από όλες τις ομάδες και πέραν του Παναιτωλικού. Άποψη μου, για τον Γιάννη Μαντζουράκη είναι πως με αυτή την τακτική δικαιωματικά έχει ''κλειδώσει'' τη παραμονή του στην ομάδα και για την επόμενη σεζόν.
-Για τον Πανιώνιο: Νομίζω, πως δείχνει τον δρόμο για το πως πρέπει να χειρίζονται τα νέα παιδιά και το ρόστερ τους. Εκείνος, χρησιμοποιεί τα παιδιά που ο ίδιος παράγει από τις ακαδημίες, που ο ο ίδιος προετοιμάζει αυτό που βλέπουμε εμείς σήμερα. Έχει ποδοσφαιριστές που προέρχονται από τις ακαδημίες, ή από κάποια άλλη μικρή ομάδα και κυρίως είναι έλληνες, μη ξεχνάμε πως η Super League είναι ελληνική. Έλληνες, νέοι και σε 2-3 χρόνια να μπορούν να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες ομάδες, είτε του ελληνικού, είτε του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και παράλληλα να φέρνουν κατά αυτόν τον τρόπο έσοδα στην ομάδα. Βάση, αυτών θαρρώ πως θα είναι τελικά στην πεντάδα του φετινού πρωταθλήματος.
-Για τον Πανθρακικό και την Καλλονή: Όσον αφορά τον Πανθρακικό, θεωρώ, ότι είναι λίγο καλύτερη ομάδα από την Καλλονή, νομίζω πως είχε και κάποια ατυχή αποτελέσματα και το ποδόσφαιρο επειδή είναι άθλημα ψυχολογίας, όπως βασικά τα περισσότερα αθλήματα, έτσι και έφτασε σε αυτή τη κατάσταση.
-Για τον Παναιγιάλειο: Είχα τη τιμή και τη χαρά να αγωνιστώ στην ομάδα αυτή, είναι ένα από τα πιο υγιή σωματεία στην Ελλάδα, παλεύει για την παραμονή και το διπλό επί της μέχρι πρότινος πρωτοπόρου Α.Ε.Λ. θα βοηθήσει κυρίως ψυχολογικά, ώστε να παραμείνει. Τη περσινή σεζόν τα πράγματα ήταν καλύτερα, αγωνιζόταν κι ένας φίλος μου ο Γιάννης Ιωάννου, έχει περάσει και από τον Παναιτωλικό. Για μένα, παρά τις δυσκολίες είναι καθαρά ομάδα Β' Εθνικής.
-Για Κασσιόπη, Απόλλων Σμύρνης και Λάρισα: Είναι ρίσκο να πούμε από τώρα ποιος θα ανέβει και ποιος όχι, αλλά επειδή έχω παρακολουθήσει παιχνίδια και των τριών ομάδων, πιστεύω πως η Κασσιόπη είναι αυτή που δεν θα ανέβει, έχει μία δυσκολία στα εκτός έδρας παιχνίδια, αν και παίρνει αποτελέσματα μερικές φορές, αλλά δε νομίζω πως θα αντέξει μέχρι τέλους.
-Για την Παναχαϊκή: Άλλη μία ομάδα που έχω αγωνιστεί και μάλιστα τότε ήταν στην Α' Εθνική και την είχα συνηθίσει ως μία καλή ομάδα της μεγάλης κατηγορίας, τώρα όμως είναι χαροπαλεύει στη Β' Εθνική και μία ανάσα από τη Γ' Εθνική. Με λυπεί ιδιαίτερα, εύχομαι να μην πέσει, ιστορική ομάδα. Έχουν γίνει πολλά διοικητικά λάθη, δεν είναι όμως της παρούσης. Όπως, ο Παναιτωλικός έτσι και η Παναχαϊκή θα έπρεπε να είναι από χρόνια στην μεγάλη κατηγορία.
-Για Άρη, Όφη, Νίκη Βόλου: Αυτές οι ομάδες επειδή έχουν πολύ κόσμο και ειδικά ο Άρης, έχουν λαό από πίσω, σίγουρα η απογοήτευση μεγάλη, όμως αυτό ακριβώς είναι και το κλειδί της επιστροφής. Του χρόνου στη Football League χρειάζεται σίγουρα μεγαλύτερη δουλειά, για να ακολουθήσει άλλη μία άνοδος.
-Για Ολυμπιακό και Α.Ε.Κ.: Υπάρχει μία πολύ σοβαρή πιθανότητα να διασταυρώσουν τα ξίφη τους οι δύο ομάδες ακόμη και στον τελικό της διοργάνωσης, αλλά επειδή ακριβώς το Κύπελλο είναι ένας θεσμός εκπλήξεων μη μας φανεί παράξενο αν τελικά έχουμε το ακριβώς αντίθετο ζευγάρι. Όσον, αφορά για το ματς που προηγήθηκε δε θεωρώ πως ο Ολυμπιακός αδικήθηκε, δεν φταίει η διαιτησία, όσο η δική του εικόνα το τελευταίο διάστημα, έριξε την απόδοσή του, χάλαρε και αυτό φάνηκε και κόντρα στην Άντερλεχτ, ίσως να είναι μέρος τακτικής, θα φανεί στη συνέχεια. Παρά, το 1-0 του πρώτου αγώνα, εντός έδρας είναι σε θέση να πάρει τη πρόκριση, παρά το γεγονός πως η Βελγική ομάδα έχει ως βασικό ατού τη τακτική.
-Για Έλληνες παίχτες στο εξωτερικό: Είναι πολύ σημαντικό, κυρίως για την Εθνική Ελλάδος, μετά τον τραυματισμό του και τη μεταγραφή από τον Ολυμπιακό στη Μπενφίκα, δείχνει να έχει αναγεννηθεί πραγματικά, ταλέντο υπάρχει, άσχετα αν το πρώτο πέρα εκτός Ολυμπιακού, με τη Φούλαμ δεν πήγε καλά. Εμένα, προσωπικά μου αρέσουν αυτοί οι παίχτες.
-Για την Εθνική Ελλάδος: Όπως, θα πω για άλλη μία φορά η ψυχολογία παίζει σημαντικό ρόλο. Κάποια άτυχα αποτελέσματα στην αρχή έριξαν τη ψυχολογία της ομάδας. Για μένα η πρόσλήψη Ρανιέρι δεν βοήθησε, άσχετα αν στην Αγγλία έχει φέρει τα πάνω-κάτω και οδεύει τη Λέστερ στο πρωτάθλημα. Αν και τη μεγάλη επιτυχία την κάναμε με Γερμανό προπονητή, τον Όττο Ρεχάγκελ άποψή μου είναι πως η Εθνική χρειάζεται έναν έλληνα προπονητή, να γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, να ξέρει τους παίχτες πολύ καλύτερα και κυρίως να του δίνεται ο απαραίτητος χρόνος. Δεν μπορεί να μιλάμε εν έτει 2016 για κλειστά κλαμπ. Είναι λάθος και το αντιλαμβάνεται ο κόσμος όλος. Για να μην παρεξηγηθώ, ο Κλαούντιο Ρανιέρι είναι ένας προπονητής με εμπειρία και προφανώς δεν φταίει μόνο αυτός για την κατάντια των τελευταίων χρόνων. Με εκνευρίζει η αδιαφορία μερικών παιχτών και δεν το δέχομαι σε καμία περίπτωση. Δεν με νοιάζει αν θα είναι επιθετικό ή αμυντικό το ποδόσφαιρο, όσο να έρχονται τα αποτελέσματα. Δυστυχώς, παρά την τεράστια επιτυχία του 2004 δώδεκα χρόνια μετά γυρίσαμε ελαφρώς πίσω.
-Για το Ευρωπαϊκό Ποδόσφαιρο: Να μιλήσω καταρχάς, για την Ατλέτικο Μαδρίτης και συγκεκριμένα για τον Ντιέγκο Σιμεόνε, το ίνδαλμα μου, προπονητής που έφτιαξε την ομάδα και όταν θα φύγει τότε θα δούμε την Ατλέτικο να γυρίσει στις παλιές θέσεις των προηγούμενων ετών. Για τη Νάπολι, βρίσκεται εκεί λόγω πραγματικής απουσίας άλλων ιστορικών ομάδων. Είδαμε τη Γιουβέντους να πραγματοποιεί να πολύ καλό σερί και με το οποίο θα κατακτήσει κατά τη προσωπική μου άποψη και το φετινό πρωτάθλημα. Όσον αφορά τη Λέστερ, όπως είπαμε και πριν έχει προκαλέσει μία μεγάλη έκπληξη και θέλω να το πάρει, ποδοσφαιρική αλλαγή που σίγουρα θα φέρει επιπλέον ανακατατάξεις τα επόμενα χρόνια.
-Για τη παρουσία του στο Τοπικό και την επόμενη μέρα: Δεν ήταν κάτι που ήρθε στη τύχη, ήταν κάτι που θέλω να το κάνω και επίσης δεν σκοπεύω να παραμείνω μόνιμος προπονητής τοπικών κατηγοριών. Μπορώ να πω ότι όσα έχω δει μέχρι τώρα σε μεγάλο βαθμό με έχουν απογοητεύσει, έχουν υπάρξει όμως και μερικά ενθαρρυντικά σημεία. Με έχει απογητεύσει η αμάθεια, των περισσοτέρων για τι είναι το ποδόσφαιρο και πως μπορεί να γίνει κανείς σωστός ποδοσφαιριστής, ειδικά σε μία ανώτερη κατηγορία. Προσωπικά, για τη Δόξα Καινουρίου μπορώ να πω ότι πήρα μία ομάδα εντελώς αγύμναστη -κατά την άποψή μου- στα μισά της σεζόν, με πάρα πολλές ήττες. Όμως, με πολύ σκληρή δουλειά η κατάσταση άλλαξε με σημαντικές νίκες, κάτι το οποίο έληξε άδοξα. Από την αρχή της σεζόν έδειχνε πως θα προχωρούσαμε πολύ δύσκολα, οικονομικά προβλήματα αλλά και μή εμπειρία του ρόστερ με πολύ νεαρούς. Με τη διοίκηση υπήρξε μία απόσταση στο θέμα αντίληψης του ποδοσφαίρου, ας πούμε εγώ έχω μάθει να κερδίζω, θέλω να κερδίζω, αλλά και σε περίπτωση ήττας αυτή να γίνεται μάθημα για τη συνέχεια, για αυτό υπήρξαν στιγμές που ήμουν σκληρός επάνω σε αυτό το κομμάτι, ενώ από την διοίκηση υπήρξε μία σχετική χαλαρότητα. Εν μέρη τα κατάφερα. Κύριος λόγω αποχώρησης μου ήταν τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία γνώρισα από τη αρχή της σεζόν, έκανα υπομονή , αλλά δεν ήταν δυνατόν να προχωρούσα κι άλλο.
Πλέον, κοιτάζω την επόμενη μέρα και ήδη μου έχουν γίνει προτάσεις από άλλες τρεις ομάδες της ίδια κατηγορίας, η μία με θέλει από τώρα και κάποιες άλλες προτάσεις από τις μικρότερες κατηγορίες που δεν τις κοιτάω καν, εκτός κι μπορώ να αντιληφθώ κάποιο σοβαρό πλάνο από πλευράς των διοικήσεων και για τα επόμενα χρόνια, για αυτό θέλω να σκεφτώ και να δω τι προοπτικές υπάρχουν και που μπορώ να δουλέψω σωστά. Είμαι πολύ ειλικρινής και είναι κάτι με το οποίο σκοπεύω να συνεχίσω και τα επόμενα χρόνια. Η ομάδα κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό είναι στην επόμενη κατηγορία κι εκείνο που έπρεπε να κάνω εγώ πρώτα απ'όλα ήταν να φτιάξω τη φυσική κατάσταση, μετά όμως προέκυψαν και άλλα προβλήματα, όπως σας ανέφερα. Περιμένω, από τα παιδιά να συνεχίσουν να δουλεύουν όσο πιο σκληρά γίνεται.
Όσον, αφορά τους πρωτοπόρους αυτής της κατηγορίας, έχω να πω ότι και οι τρεις (Ναυπακτιακός Αστέρας, Νέος Θέρμιος Απόλλων και Φλόγα Παλαιομάνινας) είναι καθαρά ισοδύναμες. Βιάστικα, λίγο στην αρχή να πω ότι η Ναύπακτος είναι καλύτερη, αλλά το Θέρμο βγάζει μία σταθερότητα και αυτό μετρά. Η Φλόγα έχει πάρα πολύ καλούς ποδοσφαιριστές και είναι ελαφρά το φαβορί. Θα έχουμε ενδιαφέρον πλέι-οφ. Ίδιες πιθανότητες και με τα προηγούμενα χρόνια να έχουμε του χρόνου ομάδα στην Football Leagu 2. Μακάρι, να είναι η Φλόγα καθώς του χρόνου μεταφέρει την έδρα της στη πόλη του Αγρινίου και αυτό είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει και την ομάδα του Παναιτωλικού έμμεσα δίνοντας παίχτες εκεί, ώστε να μεγαλώσουν ποδοσφαιρικά για τα επόμενα χρόνια. Κάθε κατηγορία έχει τη δική της ομορφιά, αλλά όσο χαμηλά οδεύουμε για τόσο ερασιτεχνικές κατηγορίες μιλάμε. Η Α' κατηγορία της ΕΠΣΝΑ έχει παίχτες κυρίως από την παλιά Δ' Εθνική.
