O Πορτογάλος μεσοεπιθετικός και ο Βόσνιος στόπερ βρέθηκαν την Κυριακή για πρώτη φορά στην ενδεκάδα του Παναιτωλικού και άφησαν υποσχέσεις για το μέλλον.
Ο Παναιτωλικός δεν κέρδισε την περασμένη Κυριακή τη Λαμία και η «λευκή» ισοπαλία που της παραχώρησε τον κράτησε χαμηλά. Ομως η αναμέτρηση που μάλλον έγραψε ιστορία με αφορμή τα 5 δοκάρια που είχε (3 για τα «καναρίνια» και 2 για τους φιλοξενούμενους) σηματοδότησε και την πρώτη παρουσία των Ελντερ Μπαρμπόσα και Εντιν Τσότσαλιτς στο αρχικό σχήμα της ομάδας. Μάλιστα ο δεύτερος ντεμπουτάρισε με την «κυανοκίτρινη» φανέλα, σε αντίθεση με τον Πορτογάλο μεσοεπιθετικό που είχε αγωνιστεί για λίγο ως αλλαγή στον πρόσφατο αγώνα Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό.
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός τότε η συνύπαρξή τους στην ενδεκάδα αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, αφού αμφότεροι έδωσαν πολλά και είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις με την πάροδο του χρόνου το πρόσημο να γίνεται όλο και πιο θετικό.
Ο Μπαρμπόσα ξεκίνησε δεξιά στο 4-2-3-1 του Τραϊανού Δέλλα και έχει μάλιστα το «ελαφρυντικό» πως το παιχνίδι διεξήχθη, τουλάχιστον στη μεγαλύτερή του διάρκειά του, σε ένα «βαρύ» αγωνιστικό χώρο ελέω της βροχής που έπληξε το Αγρίνιο. Κάτι που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για έναν παίκτη της δικής του ποιότητας. Παρόλα αυτά ξεχώρισε.
Αρχικά από τα χτυπήματά του στις στατικές μπάλες, αφού τόσο το δοκάρι του Βέργου στο 2′ όσο και εκείνο του Αζάντι στο 75′ ήταν από δικές του εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ αντίστοιχα με το αριστερό.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία των καθυστερήσεων του Ιρανού, όπου και πάλι ο 33χρονος έκανε φάουλ «ξυραφιά» και αυτόματα η παρουσία του αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες η ομάδα να απειλήσει/σκοράρει σε στημένες φάσεις.
Παράλληλα με το «καλημέρα» έδειξε διάθεση να βγει μπροστά. Κυρίως προς το φινάλε της αναμέτρησης οπότε και στέγνωσε το γήπεδο άρα ήταν πιο «φιλικό» για έναν παίκτη που θέλει να παίξει μπάλα και να τη βάλει κάτω. Πήρε πρωτοβουλίες ευρισκόμενος κυρίως στον άξονα και σε έναν πιο ελεύθερο ρόλο, έψαξε την κάθετη και επιδίωκε να παίζει γρήγορα και να αναζητά κενούς χώρους. Για όσους θυμούνται και η μεγάλη ευκαιρία του Ντίας στο πρώτο ημίχρονο ξεκίνησε από εκείνον, όταν και βρήκε έξυπνα τον Βέργο που με τη σειρά του «έστρωσε» την μπάλα για τον Ουρουγουανό.
Ο Τσότσαλιτς από την πλευρά του βρέθηκε στα στόπερ, έδειξε «στεγνός» και από την πρώτη στιγμή άφησε το.. στίγμα του. Σίγουρα «μένει» η φάση του 37′ όπου έδιωξε πάνω στη γραμμή το κοντινό πλασέ του Καραμάνου και για αυτό άλλωστε ήταν ίσως ο MVP του αγώνα. Ομως ζήτημα αν «έχασε» 1-2 μονομαχίες σε όλο το ματς, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως στο δεύτερο μισό η Λαμία απείλησε μόνο μία φορά σε ροή αγώνα (στις καθυστερήσεις με τον Ρόμανιτς).
«Κυριάρχησε» μέσα στην περιοχή του και με τον Κωνσταντόπουλο να πέφτει συνήθως πάνω στον αντίπαλο φορ, εκείνος σαν «σκούπα»… καθάριζε όλα τα υπόλοιπα. Διάβαζε τις φάσεις, κατεύθυνε τους συμπαίκτες του και έκλεψε τις εντυπώσεις.
Η εικόνα των δύο «νέων» και ο τρόπος που λειτούργησαν παρότι είναι λίγες ημέρες στην ομάδα αποτυπώνει και το πώς συμπεριφέρονται τα «κυανοκίτρινα» αποδυτήρια, αφού τους ενέταξαν και τους εγκλιμάτισαν σύντομα και σε μεγάλο βαθμό. Πλέον απομένει να φανεί εάν το παιχνίδι τους θα έχει και την απαιτούμενη διάρκεια.
