Το 1802, ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων προσπαθούσε να καταβάλει σθεναρά τους Σουλιώτες, τους ανυπότακτους ορεσίβιους Θεσπρωτούς, που τόσα προβλήματα δημιουργούσαν στο Σουλτάνο και στη δική του εξουσία στην Ήπειρο. Τους πολιόρκησε στενά για έναν ολόκληρο χρόνο και τελικά τους εξανάγκασε να συνθηκολογήσουν στις 12 Δεκεμβρίου 1803.

Ο βασικός όρος της συμφωνίας, που δεν τηρήθηκε, ήταν να εκκενώσουν τα χωριά τους συν γυναιξί και τέκνοις. Στις 16 Δεκεμβρίου οι Σουλιώτες χωρίστηκαν σε τρεις φάλαγγες και άφησαν πίσω τους την πατρογονική γη.Δύο ημέρες αργότερα, η τρίτη φάλαγγα, που κατευθυνόταν νότια, δέχθηκε επίθεση στο Ζάλογγο από πολυάριθμο σώμα Τουρκαλβανών..

Κατά τη διάρκεια της σφοδρής σύγκρουσης που ακολούθησε, μία ομάδα Σουλιωτών εγκλωβίστηκε από τον εχθρό, ανάμεσά τους και περίπου 60 γυναίκες (ο ακριβής αριθμός δεν είναι επιβεβαιωμένος), πολλές από αυτές σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των διωκτών τους, έριξαν τα παιδιά τους από την απόκρημνη κορυφή του Ζαλόγγου και στη συνέχεια έπεσαν και ίδιες. Οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι γυναίκες πιάστηκαν χέρι – χέρι η μία με την άλλη, σχηματίζοντας έτσι την εικόνα «χορού», εξού και η ονομασία «ο χορός του Ζαλόγγου».

Το Ζάλογγο με τα χρόνια μεταβλήθηκε σε σύμβολο ηρωισμού και αυτοθυσίας.

Εικονιζόμενες: Κατερίνα Μαραγιάννη, Αλεφαντώ Μόσχω , Τόνια Μπαρμποπούλου, Μαρία Σαγώνα, Ελένη Πολονύφη, Πέπη Πολονύφη και οι μικρές Ιωάννα και Σταυρούλα Χασάπη, μέλη του Συλλόγου Αναβίωσης Απογόνων Σουλιωτών Ναυπακτίας «ΕΠΑΧΤΟΣ»

nafpaktianews.gr