Απ’ το Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής στο Συμβούλιο Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής!
Μερικά χρόνια πριν, όχι πολλά, καμία 25αρια μόνο, είχε συγκροτηθεί στη χώρα μας ένα Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής, το οποίο, φυσικά, δεν λειτούργησε ποτέ.
Έγινε μια προσπάθεια ξανά προ δεκαετίας, λίγο πριν την κρίση και τα μνημόνια, αλλά και πάλι το Εθνικό Συμβούλιο έμεινε κενό γράμμα.
Ο βαρύγδουπος τίτλος, κατά την άποψη της στήλης, αυτό ακριβώς προμήνυε, άλλωστε. Είναι γνωστό εξάλλου ότι …όπου ακούς πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει.
Και σε τούτη τη χώρα έχουμε χορτάσει από λόγια παχιά, από επιτροπές και συμβούλια, από μεγαλεπήβολα σχέδια και περισπούδαστες ανακοινώσεις.
- Το «δια ταύτα» είναι το θέμα. Και εκεί, μάλλον δεν τα πάμε καθόλου καλά.
Ωστόσο, στις συνθήκες που σήμερα έχουν δημιουργηθεί, δεν θα ήταν καθόλου κακή σκέψη να επανασυσταθεί και να λειτουργήσει εκείνο το Συμβούλιο, με μια μικρή διαφορά, όμως: όχι ως Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής, αλλά ως Συμβούλιο Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής!
Διότι αυτό που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο έχει ανάγκη η χώρα, ως προς την πρωτογενή παραγωγή και την αγροτική οικονομία, είναι η Εθνική Αγροτική Πολιτική.
Μην ξεχνάμε ότι η πολιτική της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν το μοίρασμα των επιδοτήσεων και των δικαιωμάτων και φυσικά η προσαρμογή στην Κοινή Αγροτική Πολιτική και στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και…ευτυχώς που υπάρχει η ΚΑΠ. Όσο κι αν τη δαιμονοποιούν συχνά οι αγρότες (ή ένα μέρος αυτών) η ΚΑΠ είναι που κρατά ζωντανή την αγροτική οικονομία. Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η αλήθεια.
- Καλή και άγια, όμως, η ΚΑΠ, απολύτως απαραίτητη, …όσο απαραίτητη είναι πλέον και η Εθνική διάσταση στην αγροτική πολιτική της χώρας.
Η πρόκληση είναι μεγάλη. Και η ευθύνη ανήκει σε όλους μας.
