Ο ΑΡΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ GAZZETTA.GR ΞΕΨΑΧΝΙΖΕΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ 45 ΧΡΟΝΩΝ
Η ιστορία τον κατέταξε στην κορυφή της λίστας των σέντερ φορ στην ιστορία του Άρη. Στην πραγματικότητα, ο Αλέκος Αλεξιάδης είναι από τους πλέον αυθεντικούς εκφραστές της αρειανής ιδέας και το απέδειξε πριν από 45 χρόνια, όταν αρνήθηκε να αγωνιστεί κόντρα στον σύλλογο της καρδιάς του, την εποχή που ήταν παίκτης του Παναιτωλικού.
Από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες που ανέδειξε η ποδοσφαιρική ομάδα του Άρη, ο Αλέκος Αλεξιάδης διατηρεί τον τίτλο του κορυφαίου σέντερ φορ στην ιστορία του συλλόγου. Αυτό πιστοποιείται μέσα και από τη γλώσσα των αριθμών, τους 353 επίσημους αγώνες και τα 154 γκολ που σημείωσε. Προήλθε από τα σπλάχνα του Άρη, τον υπηρέτησε για 14 συναπτά έτη και τον αποχαιρέτησε (με δύο τέρματα) στις 24 Απριλίου 1977 σ’ ένα φιλικό παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό στο «Κλ. Βικελίδης» και με δάκρυα στα μάτια. Στο ίδιο διάστημα του αποδόθηκε το παρατσούκλι «λιοντάρι», λόγω της δύναμης αλλά και της… άγνοιας κινδύνου που τον χαρακτήριζε στις φάσεις. Δεν φοβόταν να βάλει το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια των αντιπάλων του, ήταν ένας γνήσιος εραστής του γκολ και δεν χαμπάριαζε πολλά-πολλά από κλωτσιές.
Όπως δεν λογάριασε και τις συνέπειες στον ιστορικό αγώνα Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στο «Κλ. Βικελίδης» τον Ιούνιο του 1972 όταν πήρε στο… κατόπι τον διαιτητή Μίχα διαμαρτυρόμενος για τον μη καταλογισμό τριών πέναλτι. Εκείνο το παιχνίδι διακόπηκε στο ’88, το σκορ ήταν 1-2 και ο Αλεξιάδης ήταν μεταξύ των παικτών που πλήρωσαν βαρύ τίμημα, καθώς τιμωρήθηκε από το καθεστώς της «Χούντας» με ετήσιο αποκλεισμό λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς και επίθεσης κατά των οργάνων της τάξης.
Ήταν δεδομένη η απόφαση ταύτισης της επαγγελματικής καριέρας του με τον Άρη, αποδείχθηκε περίτρανα όταν έφτασε η στιγμή της αποχώρησης το 1975, στο πλαίσιο της ριζικής ανανέωσης εκείνης της ομάδας του Άρη. Ο Αλεξιάδης μετακόμισε στον Παναιτωλικό, αλλά πριν βάλει την υπογραφή του στο ιδιωτικό συμφωνητικό, έθεσε έναν απαράβατο όρο. Να μην αγωνιστεί κόντρα στον Άρη.
«Τότε ήμουν μαθητής της δεύτερης τάξης του Δημοτικού και είχαμε μετακομίσει στο Αγρίνιο. Το ποδόσφαιρο ήταν κυρίως ημιεπαγγελματιικό, οι παίκτες υπέγραφαν ιδιωτικά συμφωνητικά με τις ομάδες. Όταν ο πατέρας μου πήγε στον Παναιτωλικό, προπονητής ήταν ο Γιώργος Χασιώτης. Η συμφωνία έκλεισε με τον όρο ότι δεν θα έπαιζε κόντρα στον Άρη. Αυτός ήταν απαράβατος κανόνας. Τόσο ο προπονητής όσο και οι άνθρωποι του Παναιτωλικού δέχθηκαν τον όρο», είπε στο gazzetta.gr, ο Πάνος Αλεξιάδης, γιος του θρυλικού κυρ Αλέκου.
Ο Αλεξιάδης πίστεψε στη συμφωνία κυρίων, οι άνθρωποι του Παναιτωλικού επίσης δεν την αθέτησαν, αλλά ο αντικαταστάτης του Γιώργου Χασιώτη είχε αντίθετη άποψη. «Στην πορεία της σεζόν όμως ο Χασιώτης αντικαταστάθηκε από τον Στέφαν Μπόμπεκ κι όταν έφτασε η ώρα του (δεύτερου) αγώνα με τον Άρη, δεν δέχθηκε τον συγκεκριμένο όρο. Ο πατέρας μου ήταν ανένδοτος κι έτσι ξεκίνησε ένας εσωτερικός πόλεμος. Αυτό ήταν το τίμημα για τον πατέρα μου καθώς ο προπονητής σταμάτησε να τον χρησιμοποιεί και στο τέλος εκείνης της χρονιάς αποχώρησε από την ομάδα. Θυμάμαι την πίεση που του είχε ασκήσει ο προπονητής με διαδοχικές προειδοποιήσεις για τη μετέπειτα χρησιμοποίησή σου. Ο πατέρας μου ήταν απόλυτος. Του είχε πει… «δεν μπορώ να πυροβολήσω το σπίτι μου» και επέμεινε στην απόφασή του με κάθε κόστος».
Η απόφαση περιθωριοποίησης του Αλεξιάδη δεν βρήκε σύμφωνους τους ανθρώπους του συλλόγου οι οποίοι όμως δεν θέλησαν να παρέμβουν στο έργο του προπονητή. «Παρά το περιστατικό, αυτό που προσωπικά ένιωσα κι έτυχε να επιβεβαιώσω σε πρόσφατη συνομιλία μου με ανθρώπους που ήταν εκείνη την εποχή στον Παναιτωλικό είναι ότι τόσο η διοίκηση της ομάδας όσο και ο κόσμος αυτής, εκτίμησαν τη στάση του πατέρα μου. Εισέπραξε αγάπη από την ομάδα και τον κόσμο της, παρότι επρόκειτο για συνεργασία μόλις ενός χρόνου. Κατάλαβαν ότι του ήταν αδύνατο να παίξει κόντρα στην ομάδα που αγαπούσε».
«Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΤΟΥ ΕΔΙΝΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ»
Η πίστη του Αλεξιάδη στον Άρη δοκιμάστηκε και το 1969, όταν ο Παναθηναϊκός κατέθεσε μυθική πρόταση για τα δεδομένα της εποχής. «Γενικώς, ο πατέρας μου ήθελε να παίζει μόνο στον Άρη. Αυτό απέδειξε και το 1969, όταν ήταν στα ντουζένια του και ο Παναθηναϊκός του έκανε πρόταση. Του έδινε μια πολυκατοικία για να μετακομίσει στην Αθήνα. Τότε μάλιστα όλοι τον θεωρούσαν κλεισμένο στον Παναθηναϊκό. Στο ίδιο διάστημα είχε μιλήσει με τον αείμνηστο Καμπάνη και του είχε πει… ‘αν φύγω από τον Άρη, θα σταματήσω και το ποδόσφαιρο’. Δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό του αντίπαλο του Άρη».
gazzetta.gr
