Μια ακόμα πονεμένη ιστορία για τους ανθρώπους της ελληνικής περιφέρειας.

Η αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και η βελτίωση των υποδομών ήταν και παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.

Παρά τις μεταρρυθμίσεις, τις εξαγγελίες, τις υποσχέσεις είκοσι και πλέον ετών τα Αγροτικά Ιατρεία δε στάθηκε δυνατό να ανταποκριθούν στο ρόλο τους.

• Και η ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου στο προεκλογικό μπαλκόνι των μεγάλων του στιγμών, ότι «κάθε αγρότης θα έχει δίπλα του τον γιατρό του», ηχεί ακόμη στα χωριά μας για να θυμίζει τις προσδοκίες ενός λαού, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο διαχρονικά οι κυβερνήσεις αντιμετώπισαν αυτόν τον λαό.

Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε υπουργός Υγείας που να μην αναφερθεί στην ανάγκη αποσυμφόρησης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και αντιμετώπισης των πρωτοβάθμιων περιστατικών εκεί όπου γεννάται η ανάγκη, στα Κέντρα Υγείας δηλαδή και τα Αγροτικά Ιατρεία.

Ο ρόλος των νοσοκομείων, άλλωστε, είναι, όπως λέει και η ίδια η λέξη, η νοσηλεία και όχι η πρωτοβάθμια φροντίδα.

Και είναι γνωστό ότι θα εξέλειπαν πολλά απ’ τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία, αν τα Αγροτικά Ιατρεία μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο από μια απλή συνταγογράφηση… κι αυτή περιοδικά!

Δυστυχώς όμως τα Αγροτικά Ιατρεία, στην πλειονότητά τους τουλάχιστον, υπάρχουν απλώς για να δικαιολογούν το οργανόγραμμα των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας.

Οι γιατροί που κάνουν το «αγροτικό» τους, όταν βρίσκονται στα Αγροτικά Ιατρεία εκ των πραγμάτων υποχρεούνται να περιοριστούν στο να ανανεώσουν στο βιβλιάριο τα φάρμακα των ηλικιωμένων αγροτών.

• Στην καλύτερη περίπτωση, να τους πάρουν και την πίεση…

Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα που ο κορωνοϊός μας έβαλε σε άλλα μονοπάτια, με την πρόσβαση σε ένα νοσοκομείο να είναι στην πραγματικότητα από επίφοβη μέχρι απαγορευμένη, δεν έχουμε καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να υπάρχουν γιατροί στα χωριά και να αντιμετωπίζουν εκεί, επί τόπου, τα όποια περιστατικά.

Αν τα αγροτικά ιατρεία λειτουργούσαν έτσι όπως είχαν σχεδιαστεί μερικές δεκαετίες πριν, ο έλεγχο και ο περιορισμός της πανδημίας θα ήταν πολύ πιο εύκολη υπόθεση…