Ποια είναι η άποψη των διοργανωτών για την απαγόρευση των πανηγυριών, ποια μέτρα πρότειναν και δεν εισακούστηκαν
Οριστική είναι πλέον η απόφαση για την απαγόρευση της διοργάνωσης πανηγυριών μετά από την υπογραφή της απόφασης πέντε υπουργών και πολλοί είναι αυτοί που ναι μεν θα εναρμονιστούν με τις επιταγές των αρχών, αλλά δεν συμφωνούν και εκφράζουν παράπονα ότι δεν εισακούστηκαν οι αντιπροτάσεις που έγιναν, με σκοπό να συνεχίσουν να υφίσταντο τα πανηγύρια, με τρόπο ώστε να διασφαλίζονται οι κανόνες για την υγεία όλων όσων συμμετέχουν σε ένα πανηγύρι!
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Νίκος Παπαθανάσης μάλιστα εκτιμά πως η απαγόρευση στα πανηγύρια θα πάρει παράταση μέχρι και το τέλος Αυγούστου.
Ο διοργανωτής πανηγυριών Κώστας Παναγιωτόπουλος μιλώντας στη «Σ» παρουσίασε την άλλη «όψη» ενός πανηγυριού, υποστηρίζοντας πως διαφέρουν τα πανηγύρια του χωριού από τα πανηγύρια – επιχειρήσεις των 3.000 και 4.000 ατόμων.
«Οι συνέπειες από την μη διοργάνωση ενός πανηγυριού είναι μεγάλες σε οικονομική κυρίως βάση. Πρέπει να γνωρίζουμε πως κάθε τέτοιο πανηγύρι απασχολεί περίπου 100 οικογένειες. Μια σειρά επαγγελματιών ζει και από το πανηγύρι και μετά τις εξελίξεις αυτές υπάρχουν οικονομικές προεκτάσεις, ενώ υπάρχει και η παράμετρος της διασκέδασης – ψυχαγωγίας των κατοίκων μικρών κυρίως χωριών, που αποτελεί γι αυτούς γεγονός που περιμένουν καιρό νωρίτερα. Δεν μιλάμε για τα μεγάλα πανηγύρια – επιχειρήσεις, αλλά για πανηγύρια που γίνονται στην πλατεία του χωριού, όπως λ.χ. το πανηγύρι της Καμαρούλας το οποίο μετρά 45 χρόνια ζωής και φέτος μόλις «στήθηκε» αμέσως «ξεστήθηκε», ενώ είχαν ανακοινώσει μέσω των social media πως δεν θα επιτρέπεται ο χορός, στην κατεύθυνση της αποφυγής του συνωστισμού. Το μέτρο της οριζόντιας κατάργησης είναι υπερβολικό. Όλοι αντιλαμβανόμαστε πως είναι θέμα υγείας και ουδείς έφερε αντίρρηση στην εφαρμογή μέτρων, το αντίθετο μάλιστα λ.χ. για την διεξαγωγή του πανηγυριού της Καμαρούλας είχε αγοραστεί μηχάνημα απολύμανσης και δεδομένου πως ήδη είχε «στηθεί», υπήρχαν οι απαραίτητες αποστάσεις ασφαλείας τα «υλικά» μιας χρήσης, φυσικά δεν υπήρχε πίστα και ήδη είχαν αγοραστεί οι κατάλογοι, στους οποίους θα αναγράφονταν τα στοιχεία του εκάστοτε πολίτη που θα εισέρχονταν στο χώρο του πανηγυριού, ώστε να υπήρχε η οργάνωση που απαιτούνταν για κάθε ενδεχόμενο και για την εφαρμογή των νόμων. Η πρότασή των διοργανωτών ήταν να γίνονται τα πανηγύρια και η κυβέρνηση θα μπορούσε να ορίσει συγκεκριμένο αριθμό ατόμων που θα εισέρχονταν, να απαγορεύσει τον χορό, ώστε να αποφευχθεί και ο συνωστισμός και αυτά τα μέτρα ανά πάσα ώρα και στιγμή θα μπορούσε να ελέγξει αν τηρούνται ή όχι. Δεν σκέφτηκε κανείς την οικονομική ζημιά, που θα υπάρχει μέσα από την διαδικασία της μη διοργάνωσης ενός πανηγυριού, δεδομένου πως είναι εφικτό να αποφευχθεί ο συνωστισμός και αποδείχθηκε σε τόσα πανηγύρια ανά την Ελλάδα, που έγιναν στο διάστημα αυτό και τηρήθηκαν οι νόμοι. Αλλά πουλάει μόνο ότι έχει «αίμα», συνεπώς, υπερπροβλήθηκαν αυτά στα οποία δεν τηρήθηκαν οι νόμοι και υπήρξε συνωστισμός. Τιμωρούμαστε όλοι οι υπόλοιποι για τους ελάχιστους παραβάτες. Όσες πιθανότητες υπάρχουν να νοσήσει κάποιος στην καφετέρια, τόσες θα υπήρχαν και στα πανηγύρια. Δεν καταλαβαίνω, γιατί σε ένα εστιατόριο με 50 άτομα να μην υπάρχει πρόβλημα και σε ένα πανηγύρι που θα εφαρμόζει τους νόμους να υπάρχει πρόβλημα τη στιγμή που υπάρχουν ίδιοι νόμοι, περί αποστάσεων, της απαγόρευσης του χορού κλπ. Το πανηγύρι των 3.000 ατόμων και των 4.000 ατόμων είναι καθαρά μπίζνα και το πανηγύρι του εκάστοτε χωριού είναι διαφορετικό πράγμα. Αυτό πρέπει να το ξέρει και να το αντιληφθεί ο κόσμος και θα έπρεπε να μάθει και να συνυπολογίσει η κυβέρνηση» τόνισε ο κ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος συμπλήρωσε: «σε ένα πανηγύρι δεν πάνε για να χορέψουν όλοι, πάνε για να διασκεδάσουν. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως οι διοργανωτές έχουν να «χειριστούν» λ.χ. από τα 100 άτομα τα 20, τα οποία ήδη έχουν ενημερωθεί πριν μπουν στο πανηγύρι πως δεν θα επιτρέπεται ο χορός, αλλά ακόμη και να επιθυμούν να χορέψουν υπάρχει η λύση να σταματήσει η μουσική. Ωστόσο όλοι πλέον είτε σε μικρό, είτε σε μεγάλο βαθμό έχουμε μέσα μας την έννοια της ατομικής ευθύνης, που σημαίνει με ό,τι διάθεση και αν πάμε σε ένα πανηγύρι, αν η πλειοψηφία των παραβρισκόμενων θέλει να διασκεδάσει με ασφάλεια, τότε οι αντιστάσεις των ελάχιστων θα καμφθούν. Όλοι έχουμε άτομα που αγαπάμε και δεν θέλουμε να πάθουν κακό εξαιτίας μας ή δεν θέλουμε να πλανάται η υποψία πως νόσησαν εξαιτίας μας».
Κώστας Χονδρός – Εφημερίδα “Συνείδηση”
sinidisi.gr
