Δεύτερο «ρετούς» του προγράμματος – Τι ζητούσαν κλάδοι που λειτουργούν με βάρδιες

Σε δεύτερο «ρετούς» του προγράμματος «Συν-Εργασία» προχώρησε το οικονομικό επιτελείο προκειμένου να κάνει το πρόγραμμα ελκυστικότερο για τους εργοδότες και να περιορίσει την εκτίναξη της ανεργίας.

Η νέα βελτιωτική κίνηση που αποφασίστηκε μετά από αίτημα πολλών κλάδων κυρίως στη βιομηχανία που λειτουργεί με βάρδιες αφορά στην οργάνωση του χρόνου εργασίας.

Οι επιχειρήσεις που λειτουργούν με βάρδιες θα μπορούν πλέον να μειώνουν το χρόνο εργασίας όσων μισθωτών εντάσσονται στο σύστημα «Συν-Εργασία» με χρονική περίοδο αναφοράς την εβδομάδα, το μήνα, το 15ήμερο ή όπως αλλιώς εξυπηρετεί τις λειτουργικές τους ανάγκες.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο που εκδόθηκε διευκρινίζεται πως θα μειώνεται ο χρόνος εργασίας σε εβδομαδιαία, 15νθήμερη και μηνιαία βάση

1. Με χρόνο αναφοράς την εβδομάδα

Οι επιχειρήσεις υποβάλλουν δηλώσεις αυτοτελείς για το ωράριο μειωμένης απασχόλησης ανά εργαζόμενο την εβδομάδα, για μία ή περισσότερες εβδομάδες εντός του μήνα ένταξης.

Με χρόνο αναφοράς την εβδομάδα η μείωση του χρόνου εργασίας δεν πρέπει να υπερβαίνει το 50% των συμβατικών ωρών. Η έναρξη της ημέρας υπολογισμού του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας καθώς και η οργάνωση καθορίζονται από την επιχείρηση.

Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να μην εργάζονται όλες τις ημέρες εντός της εβδομάδας. Η κατανομή των μειωμένων ωρών εντός της εβδομάδας θα εμφανίζεται στο έντυπο Ε4 στο «Εργάνη» με προαναγγελία. Για παράδειγμα: Δηλώνεται το συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο πχ. 40 ώρες για εργασία 5 ημερών. Δηλώνεται το ωράριο μειωμένης απασχόλησης που θα γίνεται με υπολογισμό στην περίοδο ένταξης, δηλαδή στην εβδομάδα. Η μειωμένη απασχόληση μπορεί να είναι κατ’ ελάχιστον 50% του συμβατικού χρόνου, δηλαδή 20 ώρες.

2. Με χρόνο αναφοράς ολόκληρο τον μήνα

Οι επιχειρήσεις υποβάλλουν μια δήλωση άπαξ στην αρχή του μήνα για όλο το μήνα ή περισσότερες τμηματικές – αθροιζόμενες δηλώσεις για το ωράριο μειωμένης απασχόλησης ανά εργαζόμενο τον μήνα. Με χρόνο αναφοράς τον μήνα η μείωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50% των συμβατικών ωρών εργασίας. Στη δήλωση πρέπει να αποτυπώνεται το άθροισμα των συμβατικών ωρών εργασίας ανά εργαζόμενο ανά μήνα και το σύνολο μειωμένων ωρών εργασίας ανά μήνα. Η οργάνωση του χρόνου εργασίας καθορίζεται από τον εργοδότη και η δήλωση μπορεί να γίνει με δυο τρόπους:

1. Με μία δήλωση στην αρχή του μήνα, με περίοδο ένταξης όλο τον μήνα ή

2. Με 4 ή περισσότερες δηλώσεις (ανάλογα σε πόσες εβδομάδες επιμερίζεται ο μήνας), οι οποίες λειτουργούν τμηματικά και αθροίζονται στο τέλος του μήνα, προκειμένου να υπολογιστεί η μηνιαία μείωση του συνόλου των δηλωθέντων συμβατικών ωρών. Ο τρόπος αυτός εξυπηρετεί την περίπτωση κατά την οποία δεν είναι εξαρχής γνωστές οι παραγωγικές ανάγκες που μπορεί να προκύψουν και θα πρέπει να υπηρετηθούν από τον εργοδότη και γι αυτό δεν είναι εφικτός ο ακριβής προσδιορισμός της μείωσης του χρόνου εργασίας που θα αντιστοιχεί ανά εβδομάδα και το πώς αυτός θα κατανεμηθεί σε επίπεδο μήνα.

Και στις δύο περιπτώσεις η μείωση του χρόνου εργασίας τον μήνα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 50% των μηνιαίων δηλωθέντων συμβατικών ωρών. Η κατανομή των μειωμένων ωρών θα εμφανίζεται στο έντυπο Ε4 με προαναγγελία, είτε άπαξ για το σύνολο του μήνα, είτε τμηματικά για την κάθε εβδομάδα. Για παράδειγμα: Εργαζόμενος με συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο 40 ωρών και εργασία 5 ημερών, εντάσσεται στον Μηχανισμό για όλο τον μήνα Ιούλιο, ήτοι από 1/7/2020 έως 31/7/2020. Η επιχείρηση μπορεί να επιλέξει:

· Να δηλώσει άπαξ την 1/7/2020 το άθροισμα των συμβατικών ωρών εργασίας του εργαζομένου τον μήνα, πχ. 184 ώρες (για 23 εργάσιμες επί 8 ώρες ημερησίως) και την συνολική μείωση του χρόνου εργασίας, που θα είναι κατ’ ελάχιστον 92 ώρες (50%) μέσα στον μήνα , ή

· Να υποβάλει 5 τμηματικές δηλώσεις ανά εβδομάδα, που αθροιζόμενες θα φέρουν ως αποτέλεσμα κατ’ ελάχιστον τις 92 ώρες του παραδείγματος.

Άρα σε αυτή την περίπτωση μπορεί να δηλωθεί η μείωση του χρόνου εργασίας, ως ακολούθως: Την 1η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 15 ώρες. Την 2η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 25 ώρες. Την 3η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 35 ώρες. Την 4η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 10 ώρες. Την 5η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 7 ώρες. Σύνολο 92/184 ώρες. Επίσης, την 1η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 24 ώρες. Την 2η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 0 ώρες. Την 3η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 24 ώρες. Την 4η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 24 ώρες. Την 5η εβδομάδα μπορούν να δηλωθούν π.χ. 20 ώρες. Σύνολο 92/184.

3. Με χρόνο ένταξης οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του μήνα αναφοράς

Οι επιχειρήσεις υποβάλλουν μια δήλωση άπαξ στην αρχή οποιουδήποτε ορισμένου χρονικού διαστήματος (εντός του μήνα αναφοράς) και για όλη τη χρονική περίοδο ένταξης ή με περισσότερες τμηματικές – αθροιζόμενες δηλώσεις, του συνόλου των συμβατικών ωρών εργασίας καθώς και του ωραρίου μειωμένης απασχόλησης των εργαζομένων, ανά εργαζόμενο, κατά το αντίστοιχο επιλεγέν χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα: Εργαζόμενος με συμβατικό εβδομαδιαίο ωράριο 40 ωρών και εργασία 5 ημερών εντάσσεται στον Μηχανισμό μόνο για το διάστημα από 13/7/2020 έως και 31/7/2020 (15 εργάσιμες ημέρες). Δηλώνεται το σύνολο των συμβατικών ωρών εργασίας για αυτό το διάστημα πχ. 120 ώρες και το σύνολο της αντίστοιχης μείωσης ωρών εργασίας, που δεν μπορεί να είναι περισσότερο από 60 ώρες.

Η επιχείρηση μπορεί να επιλέξει:

· Να δηλώσει άπαξ την 13/7/2020 το σύνολο της μείωσης ωρών εργασίας για το διάστημα από 13/7/2020 έως και 31/7/2020.

· Να δηλώσει τμηματικά και αθροιστικά τη μείωση των ωρών εργασίας με τρεις δηλώσεις, μία ανά εβδομάδα, όπου την 1η εβδομάδα μπορεί να δηλωθούν π.χ. 30 ώρες, τη 2η εβδομάδα 20 ώρες, και την 3η εβδομάδα 10 ώρες αρκεί το άθροισμα να μας δίνει το σύνολο των 60 ωρών.

Στον μηχανισμό εντάσσονται αποκλειστικά εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης την 30η Μαΐου και εποχιακά εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης από την ημερομηνία επαναπρόσληψής τους. Οι εποχικοί χωρίς δικαίωμα επαναπρόσληψης δεν μπορούν να ενταχθούν, ενώ η ακυρότητα της απόλυσης αφορά μόνο τους εργαζόμενους που εντάσσονται στον Μηχανισμό και μόνο για το χρονικό διάστημα που έχουν ενταχθεί. Οι επιχειρήσεις μπορούν να καταβάλλουν στους εργαζόμενους επιπλέον ποσό εξ ελευθεριότητας.

Μαίρη Λαμπαδίτη

Πηγή: protothema.gr