Του Λίνου Υφαντή,

Ο πόλεμος Ιταλών και Ελλήνων το 1940 είχε και την αθέατη πλευρά εκείνη της κατασκοπίας. Ήταν απαραίτητο οι Ιταλοί να διασφαλίσουν πληροφορίες για την κίνηση των στρατευμάτων στο βορειοδυτικό άξονα. Το Αγρίνιο ήταν σημαντική πόλη για το μέτωπο, διότι ήταν ο τερματικός σταθμός του τρένου. Πράγματι η πόλη αποδείχθηκε σημαντικός κόμβος για τα ελληνικά στρατεύματα όταν ξέσπασε ο πόλεμος την 28η Οκτωβρίου 1940 διότι οι Έλληνες στρατιώτες από εκεί προωθούνταν προς το Ελληνοιταλικό μέτωπο στην Αλβανία.

Λίγο πριν το ξέσπασμα του πολέμου εμφανίστηκε ένας περιπλανώμενος κιθαρίστας που ήξερε την τέχνη του κουρέα, ο Ηλίας Δ. Είχε καλοκάγαθο πρόσωπο και ήταν συμπαθής. Λόγω της κιθάρας που ήξερε κατάφερε εύκολα να διεισδύσει σε παρέες και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου.

Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι έπιασε δουλειά σε κεντρικό κουρείο της πόλης. Τα κουρεία βέβαια ήταν κέντρο διερχομένων, όπως και τα καφενεία και εκεί όλο πήγαιναν και έρχονταν πληροφορίες για τα τεκταινόμενα της πόλης και μαζί με αυτά για κινήσεις στρατιωτών κ.α.

Όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ο Ηλίας Δ. εξαφανίστηκε από τη δουλειά του και όλοι τον αναζητούσαν. Αργότερα αποκαλύφθηκε η τύχη του. Είχε συλληφθεί στην Πάτρα ως κατάσκοπος των Ιταλών.  Στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι το ίδιο είχε κανει και στην αυλή του Αιθίοπα Βασιλιά Χαϊλέ Σελασιέ, όπου έδινε παραστάσεις με την κιθάρα του πριν μερικά χρόνια. Ήταν η εποχή που η Ιταλία εισέβαλλε στο αφρικανικό αυτο κράτος. Στη συνέχεια δούλευε στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή πριν έλθει στην Ελλάδα και εμφανιστεί στο Αγρίνιο.

Έτσι έληξε άδοξα η καριέρα του κατασκόπου “κουρέα του Αγρινίου” με την κιθάρα. Η απόκρυφη δράση του στην πόλη μας σηματοδοτεί μία από τις ιστορίες κατασκοπίας που ξετυλίχθηκε και  στο Αγρίνιο παραμονές του πολέμου.

Με πληροφορίες από:

Θεόδωρος Πολιτόπουλος, Η ενέδρα, εκδόσεις: σύγχρονη εποχή.

agrinionews.gr