γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος
«ΕΛΛΗΝΑΡΑΣ, Σάββατο 20-3-2020: "Είναι η ώρα ευθύνης για όλους μας, πρέπει να μείνουμε στα σπίτια μας", λέει ο άλλος από την τηλεόραση. Αμάν, μας έχουν ζαλίσει πλέον.
Ας λέει ό,τι θέλει ο Μητσοτάκης, ο Κικίλιας κι ο Τσιόδρας, (Πρωθυπουργός ο ένας, Υπουργός ο άλλος, Ειδικός Λοιμοξιωλόγος ο τρίτος), που απευθύνονται με δραματικές εκκλήσεις να μείνουμε στο σπίτι - ο καθένας απ' αυτούς έχει τους λόγους του για να τα λέει αυτά - για να μη μας βρει τάχα ο κορωνοϊός, λες κι εμείς τρώμε κουτόχορτο και δεν ξέρουμε πως ο ιός είναι τέχνημα του συστήματος εκμετάλλευσης που μας κυβερνάει για να υποδουλώσει την κοινωνία ακόμη περισσότερο....
Δεν έχουν ακούσει, φαίνεται, αυτοί κι άλλοι πολλοί ακόμη που λένε τα ίδια, ότι ..."Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει."
Εξάλλου, θα έπρεπε να ξέρουν ότι είναι υποχρεωμένη η πολιτεία να περιθάλψει τους πολίτες της και θα έπρεπε ήδη να είχαν προνοήσει για να έχουν χιλιάδες κλίνες εντατικής θεραπείας στα νοσοκομεία, (τι κι αν δεν χρειάζονταν ή αν τα οικονομικά μας δεν το επέτρεπαν, έπρεπε να τις έχουμε κι αν τις χρειαζόμασταν, η Γερμανία γιατί τις έχει, αλλά πού πολιτικός...), για να μας περιθάλψουν άμα χρειαστεί κι όχι να θέλουν να μας κλείσουν μέσα σαν τα ποντίκια.
Αλλά, εδώ δεν ντρέπονται που μας έκλεισαν ακόμη και τις εκκλησιές μας, οι αθεόφοβοι, να μας τουρκέψουν θέλουν... Δεν θα τους περάσει, όμως......
Εντάξει, είναι πρόβλημα ο κορωνοϊός, αλλά γιατί τους έχουμε και τους πληρώνουμε αυτούς που μας κυβερνάνε...
Να κάτσουν καλά, γιατί θα δουν απέναντί τους να ξεσπάει σαν ορμητικό ποτάμι η λαϊκή οργή αν δεν τα καταφέρουν να βγάλουν αλώβητη την κοινωνία απ' αυτή την κρίση....»
Τα προαναφερόμενα είναι ένα φανταστικό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Σαββατιάτικου πρωινού ενός υποψιασμένου Έλληνα - όχι του μέσου πολίτη, άλλο πράγμα αυτό - (κι έχουμε πολλούς από δαύτους, τους "υποψιασμένους", τους αποκαλούμενους, σε αντιπαράθεση με όλους εμάς του υπόλοιπους, ως "ελληναράδες", που δεν είναι κορόιδα και ξέρουν να διακρίνουν τι κρύβεται πίσω από κάθε, μα κάθε, απόφαση της εκάστοτε εξουσίας), ο οποίος, ασκώντας το δημοκρατικό του δικαίωμα να διαφωνεί με την εκάστοτε εξουσία και να δρα ως ελεύθερος πολίτης, μην υπακούοντας ενίοτε σε παράλογες αποφάσεις σαν την προαναφερόμενη, ετοίμασε εγκαίρως, από την προηγούμενη, τα μπογαλάκια του, για να προλάβει, μην τυχόν και επιβάλουν και καμιά απαγόρευση κυκλοφορίας, (είναι κι αυτός ο καιρός, πανάθεμά τον, σκέτη πρόκληση για εκδρομούλα στην εξοχή, χρόνος διαθέσιμος - δόξα τω Θεώ - μπόλικος από το κλείσιμο επιχειρήσεων, γραφείων και άλλα, χρήματα θα δοθούν από το κράτος για την κάλυψη των απωλεσθέντων εισοδημάτων από τα υπερβολικά και αχρείαστα μέτρα που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της πανδημίας), και ...βουρ για το νησάκι για Σαββατοκύριακο και μετά ο προγραμματισμός είναι για καμιά βδομαδούλα να τη βγάλει στο χωριουδάκι του στην Πίνδο. Ποια μετάδοση του ιού στους ηλικιωμένους; Παραμύθια είναι αυτά, σκέφτεται, αφού "εγώ είμαι μια χαρά".
Οπότε, όλα καλά. Μόνο που του χάλασε η διάθεση μετά από λίγη ώρα στον δρόμο από την πολλή κίνηση που συνάντησε στον δρόμο. "Μα καλά, πού πάνε όλοι αυτοί με ΙΧ αυτοκίνητα, λεωφορεία, τρένα, καράβια", σκέφτεται. "Δεν μπορούμε να μετακινηθούμε με την άνεσή μας ούτε αυτές τις μέρες. Σε τι χώρα ζούμε....".
Αλλά, αυτές οι σκέψεις κράτησαν για λίγο, καθώς αμέσως μετά σκέφθηκε ότι δεν θ' αφήσει τέτοιες σκέψεις να του χαλάσουν τη μέρα και του ξανάρθε το κέφι, όπως ήταν όταν ξεκίνησε απ' το σπίτι, σκεφτόμενος την ξεγνοιασιά των ημερών που έχει μπροστά του και συνέχισε, ξέγνοιαστος πλέον, τον δρόμο του.
Αυτά, από τον υποψιασμένο ελληναρά...
Κι ο μέσος πολίτης, βλέποντας κάτι τέτοια, κι είναι πολλά πανάθεμά τα, σιγοψιθυρίζει: "Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα..."
