γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος

Κλείνει, αναγγέλλουν τα Μέσα Ενημέρωσης, τις εισπρακτικές εταιρείες ο αρμόδιος Υπουργός κ. Άδωνις Γεωργιάδης, για το χρονικό διάστημα που θα ισχύουν τα μέτρα προς περιορισμό της μετάδοσης του κορωνοϊού Covid-19.

Πολύ καλό, θα σκεφθεί κανείς, και γι' αυτό αξίζει ένα "ΜΠΡΑΒΟ" στον Υπουργό, για να μην είμαστε και άδικοι. Το να είναι κάποιος πεσμένος κάτω, ετοιμοθάνατος, κι ο άπληστος κερδοσκόπος από πάνω του να του ζητάει επίμονα τα λεφτά που του δάνεισε, ε, αυτό πάει πολύ.

Μα θα πει κάποιος, αυτό το κάνουν σε καθημερινή βάση χρόνια τώρα, τη μακρά περίοδο της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα, οι έχοντες και κατέχοντες (όχι όλοι αλλά όσοι απ' αυτούς έχουν και κατέχουν άδικα και καταχρηστικά κι όχι τίμια και βάσει της προσπάθειάς τους), γιατί αυτοί είναι πίσω από τις Τράπεζες και τις εισπρακτικές εταιρείες που νυχθημερόν ενοχλούν με κάθε τρόπο τους πολίτες - οι περισσότεροι από τους οποίους δεν ευθύνονται για το ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν κανονικά στην εξυπηρέτηση των χρεών τους - απαιτώντας πίσω τα χρήματα που τους δάνεισαν και μάλιστα με υπέρογκες επιβαρύνσεις.

Οπότε, πού είναι το παράδοξο το ότι συνεχίζουν το ίδιο βιολί κι αυτές τις μέρες που η κοινωνία παλεύει να διαβεί τη στενωπό από την οποία είναι υποχρεωμένη να περάσει, για να μην πέσει είτε στο θανατηφόρο βάραθρο που άνοιξε ο κορωνοϊός απ' τη μια είτε στο άλλο παραδίπλα που είχε ανοίξει χρόνια τώρα η υπερδεκαετής οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα και που η επέλαση της πανδημίας το διευρύνει και το βαθαίνει όλο και πιο πολύ.

Και μοιάζει, μάλιστα, αυτό το δεύτερο βάραθρο να είναι πιο απειλητικό μακροχρόνια για την ίδια την κοινωνία. Πιο απειλητικό κι από τον ίδιο τον θάνατο που απειλεί εδώ και τώρα την κοινωνία.

Μα, θα σκεφθεί κανείς, η απληστία πρέπει να εκδηλώνεται κι αυτές τις στιγμές; Δεν μπορούν να καταλάβουν οι εισπρακτικές εταιρείες και όσοι είναι από πίσω - οι αδίκως έχοντες και κατέχοντες περισσότερα από όσα τους αναλογούν, θα έλεγα εγώ, γιατί πολλά από αυτά που διεκδικούν είναι προϊόν άδικης εκμετάλλευσης, καθώς αντιστοιχούν στο μερίδιο που τους αναλογούσε ν' αποδώσουν στην κοινωνία λόγω της οικονομικής κρίσης και που δεν απέδωσαν - πως επιβάλλεται να εκδηλώνεται ανθρωπισμός σε μια τόσο δύσκολη στιγμή;

Αστεία πράγματα, αλήθεια, να πιστέψει κανείς ότι ο άπληστος μπορεί να είναι και φιλάνθρωπος. Οπότε, γιατί να είναι και τώρα; Τα λεφτά του θέλει ο άπληστος - μ' όποια μορφή κι αν εμφανίζεται αυτός, ατομικά, ως εταιρεία, ως fand κι ως πολλά άλλα τέτοια με ευφάνταστα ονόματα, που ως μοναδικό στόχο έχουν την κερδοσκοπία - και καρφί δεν του καίγεται για την κοινωνία. Τον σωστό δρόμο ακολουθεί, εξάλλου, αυτόν που ξέρει πολύ καλά, τον δρόμο της υπερεκμετάλλευσης των αδυνάτων και της συσσώρευσης άδικου πλούτου.

Μ' αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα, καλή, αξιοπρόσεκτη κι επαινετή η απόφαση του Υπουργού και αποδεκτή από την παραπαίουσα κοινωνία για το τώρα, γιατί δείχνει πολιτική τόλμη. Αλλά όχι και τίποτα το ιδιαίτερο γιατί δεν πονάει. Με μια απαλή σφαλιαρίτσα μοιάζει. Κάτι σαν χάδι, μάλλον, που δεν πόνεσε, καθότι είναι και σκληρόπετσος ο άπληστος, αλλά που τον πείραξε ως κίνηση που τον υποτιμά. Γι' αυτό, όχι ικανοποιητική για τη συνέχεια, καθώς πολύ απλά συνιστά μια ολιγόχρονη, λογικά, αναβολή των απαιτήσεων, που θα επανακάμψουν δυναμικά, και πιο έντονα ίσως, αμέσως μετά.

Γι' αυτό, ένα πράγμα μένει. Όταν θα περάσει η κρίση της πανδημίας που διέρχεται η χώρα και ο κόσμος ολόκληρος αυτή την περίοδο - ευελπιστούμε με τις μικρότερες δυνατές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό και σε οικονομικά μέσα - να υπάρξει η απαιτούμενη παρέμβαση για τη δίκαιη ανακατανομή των οικονομικών βαρών που συσσώρευσε η οικονομική κρίση και που τα επωμίστηκαν εξ' ολοκλήρου οι πιο αδύναμοι της κοινωνίας.
Το σκέφτεστε να το τολμήσετε, κύριε Υπουργέ, ειδικά τώρα που διαπιστώσατε, και από τη θέση του κατ' εξοχήν υπεύθυνου για τα οικονομικά της χώρας, πόσο αποκρουστικό πράγμα είναι η απληστία του πλούτου;

Έχετε τα κότσια να το αποτολμήσετε έστω, κι ό,τι καταφέρετε;

Δεν το νομίζω, αν και το εύχομαι ειλικρινά, όπως και ολόκληρη η ορθά σκεπτόμενη και πράττουσα κοινωνία!

Κι αυτό θα είναι η μεγάλη πολιτική σας παρακαταθήκη, που θα ισοδυναμεί με εύφημη μνεία και θα μείνει στην ιστορία!!

Εδώ σας θέλω, κύριε Υπουργέ!!!