- ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ σήμερα το μυαλό μου κάποιες παράξενες σκέψεις και δεν ξέρω γιατί. Ίσως είμαι επηρεασμένος απ' τα απανωτά "Χριστουγεννιάτικα Μηνύματα" όλων των Πατριαρχών, όλων των Αρχιεπισκόπων, όλων των Μητροπολιτών που λένε τα ίδια, όπως και κάθε χρόνο... Αφήνω στην άκρη τους πολιτικούς, μιας κι αυτοί τη δουλειά τους κάνουν, ξέρουν σε ποιους απευθύνονται...

- ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ, λοιπόν: Θα γεννηθεί στ' αλήθεια απόψε ο Χριστός; Αν ναι, πού θα γεννηθεί; Στην ίδια Φάτνη που γεννήθηκε τότε που - όπως θέλουμε να πιστεύουμε - ήρθε στη Γη, με σκοπό να διδάξει και να Σταυρωθεί για τη δική μας σωτηρία ή μήπως στη "φάτνη" που έχουμε, ο καθένας μέσα στην καρδιά μας; Κι αν είναι έτσι - που είναι - έχουμε εμείς έτοιμη αυτή τη "φάτνη"; Την καθαρίσαμε όπως ταιριάζει για Εκείνον, μέσα σ' ένα χρόνο, από πέρυσι την ίδια νύχτα; Είμαστε έτοιμοι να Τον υποδεχθούμε; Όχι με μελομακάρονα και κουραμπιέδες, με χριστουγεννιάτικα δέντρα και μπριζόλες έτοιμες για τα κάρβουνα! Αυτά είναι για εμάς, για δική μας ευχαρίστηση, ως ένα έθιμο χρόνων. Εκείνος, άλλα θα θελήσει, για να γεννηθεί μέσα στον καθένα μας. Θα θελήσει - μόνο - να βρει τη "φάτνη" καθαρή κι όχι βρώμικη...

- ΕΧΩ την εντύπωση πως, φέτος ο Χριστός δε θα γεννηθεί, παρά σε λίγους κι έτοιμους να τον υποδεχτούν στην καθαρή τους "φάτνη" που βρίσκεται μέσα στη ζεστή τους καρδιά! Στους περισσότερους - μέσα σ' αυτούς βάζω και τον εαυτό μου - γιατί να γεννηθεί; Τι κάναμε, μέσα σ' έναν ολόκληρο χρόνο από πέρσι, για να καθαρίσουμε την καρδιά μας και τη "φάτνη" μέσα σ' αυτήν; Μήπως αρκεστήκαμε στα "τυπικά", στο θεαθήναι, στην υποκρισία και το Φαρισαϊσμό;; Μήπως δεν τηρήσαμε, έστω και λίγα, απ' όσα μας δίδαξε;; Δεν ξέρω πόσους και πόσες αγγίζουν τούτα που γράφω - ίσως και να μην είμαι άξιος να τα γράψω, κάνοντας και τον ιεροκήρυκα, όπως πολλοί μπορείτε να με κατηγορήσετε - όμως, εμένα προσωπικά, με αγγίζουν και με ταρακουνούν! Γιατί πιστεύω πως δεν έχω κάνει όσα έπρεπε, για να καθαριστεί η καρδιά μου και η "φάτνη" που βρίσκεται εκεί... Λέω, λοιπόν, στον εαυτό μου: Προσπάθησε να το κάνεις αυτό - αν θέλεις να γεννηθεί και κατοικήσει μέσα σου ο Χριστός - αρχίζοντας από αύριο κιόλας και συνεχίζοντας μέχρι του χρόνου την ίδια νύχτα. Ίσως τότε, του χρόνου δηλαδή, να βρει, ο Χριστός, καθαρή τη "φάτνη" και να γεννηθεί α' αυτήν, έστω και μετά από ένα χρόνο...

- ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ, λέω στον εαυτό μου...