Συμπυκνωμένη, λαϊκή σοφία, σε έναν υπέροχο μύθο.

Οι μύθοι και οι ιστορίες του παρελθόντος, συνήθως είναι πολύ διδακτικοί.

Διαβάστε, λοιπόν, έναν τέτοιο, παλιό μύθο:

Ο βασιλιάς μιας χώρας περιόδευε στην επικράτειά του. Σε κάποια επαρχία εκπρόσωποι των διαφόρων ομάδων του πληθυσμού εξήλθαν να τον υποδεχθούν στα όριά του. Όλοι έσπευσαν να τον υποδεχθούν με ζητωκραυγές.

Διαπίστωσαν όμως ότι έλλειπε κάποιος: Ο εκπρόσωπος των αγροτών! Τον αναζήτησαν και τον βρήκαν να κοιμάται με την πλάτη στηριγμένη στον κορμό δένδρου. Το γνωστοποίησαν στον βασιλιά, ο οποίος τους συνέστησε: «Αφήστε τον να κοιμάται, γιατί, αν ξυπνήσει, αλίμονό μας»!

• Το ερώτημα, τώρα, είναι …αυτό που όλοι σκέφτεστε: Ξύπνησε ο αγρότης; Χονροκοιμάται ακόμα; Τι ακριβώς γίνεται;

Πολύ θα θέλαμε να πούμε πως «ναι, ο αγρότης ξύπνησε κι αλίμονο στους βασιλιάδες», έχουμε όμως την αίσθηση ότι… σαν να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου!

Όχι, ο αγρότης δεν ξύπνησε ακόμη. Πλευρό αλλάζει ανά διαστήματα και τους τρομάζει λιγάκι, εξακολουθεί όμως να ονειρεύεται στην αγκαλιά του Μορφέα. Και τι όνειρο βλέπει; Ότι θα τρέξουν άλλοι να αγωνιστούν γι’ αυτόν και ότι θα βρεθεί υπουργός και κυβέρνηση να του λύσει τα προβλήματα.

• Εμ, δεν γίνεται έτσι. Και δεν ξέρουμε αν τελικά το όνειρο… είναι εφιάλτης.

Μπορεί ο αγρότης να ονειρεύεται επιδοτήσεις! Ίσως πάλι να βλέπει στον ύπνο του αρδευτικά έργα και υποδομές. Μπορεί πάλι να ονειρεύεται επενδύσεις. Και σίγουρα κάποιοι βλέπουν στον ύπνο τους την κότα με τα χρυσά αυγά, άλλοι ότι έχουν το περιβόλι με τις ευρωπουλιές!

• Κι εμείς θα πούμε ότι το όνειρο δεν είναι άπιαστο.

Μπορεί να πραγματοποιηθεί, …αλλά όχι όσο ο αγρότης κοιμάται του καλού καιρού. Και όταν λέμε «να ξυπνήσει», σαφέστατα και δεν μιλάμε για κινητοποιήσεις και άλλες τινές καταστάσεις, που ουδέποτε έφεραν αποτέλεσμα.

Αυτό που λέμε είναι ότι ο αγρότης του παραμυθιού πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι με τη δική του τη δουλειά, με τον δικό του κόπο, μπορεί και βασιλεύει ο Βασιλιάς! Ότι τον έχει ανάγκη. Και πολύ περισσότερο ότι τον φοβάται…

Ο Βασιλιάς απλά φορά την πορφύρα και κρατά συμβολικά το σκήπτρο. Την πραγματική δύναμη την έχει ο αγρότης.

Κι έχει τη δύναμη να αλλάξει τα δεδομένα: Να βελτιώσει την παραγωγή του, να μπει σε νέες καλλιέργειες, να επιβάλλει τις λύσεις που τον αφορούν και να φτιάξει τη ζωή του… σύμφωνα με τα όσα ονειρεύτηκε ξεκινώντας. Τόσο απλά είναι!

Μια προϋπόθεση μόνο υπάρχει: Να μην μείνει μόνο στο όνειρο και στη φιλοσοφία γύρω απ’ αυτό, αλλά να το διεκδικήσει. Με αγώνα στο χωράφι και στο μαντρί, στην εκμετάλλευσή του. Με τα προϊόντα του, με τις ιδέες του, με τις κινήσεις του.

• Σε κάθε παραμύθι, βέβαια, υπάρχει και ένας δράκος. Η κακιά μάγισσα, ο κακός ο λύκος… Αυτός που παραμονεύει, με φανταχτερά δωράκια και όμορφα λογάκια!

Έχουν γνώση οι αγρότες….ελπίζουμε!