Λίγοι μπορούν να κατανοήσουν την Κβαντομηχανική (ακόμα και όσοι σπουδάσαμε Φυσική περισσότερο την «αφουγκραζόμαστε» παρά την κατανοούμε) αλλά αυτή είναι που κυριαρχεί και ορίζει αυτό που αποκαλούμε πραγματικότητα και όχι η Νευτώνεια Φυσική.
Η Νευτώνεια Φυσική εξηγεί τον Μακρόκοσμο και εν πολλοίς είναι αρκετά αξιόπιστη αλλά δεν ισχύει... πάντα. Η Κβαντομηχανική-Κβαντική Φυσική εξηγεί τον Μικρόκοσμο, δηλαδή εκεί που γεννιούνται και δρουν τα άτομα και τα υποατομικά σωματίδια όπως τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια, τα νετρόνια, τα κουάρκς, τα νετρίνα και άλλα σωματίδια που έχουν τόσο μικρές διαστάσεις που το μέγεθός του χάνει την σημασία τους για το ανθρώπινο μυαλό.
Επειδή όμως όλα και όλοι αποτελούμαστε από τα σωματίδια αυτά, κατ'έπέκταση η Κβαντική Φυσική εξηγεί πλήρως και τον Μακρόκοσμο, την ζωή μας όλη δηλαδή.
Είναι γνωστή άλλωστε η βασική αρχή της Κβαντομηχανικής ότι «ο παρατηρητής επηρεάζει το πείραμα» που φιλοσοφικά σημαίνει ότι ο καθένας ξεχωριστά δημιουργεί την πραγματικότητα και ότι αυτή εξαρτάται από τις διαθέσεις του κάθε ατόμου.
Θα πει κάποιος, έχει πρακτική εφαρμογή; Έχει καθώς λόγω της Κβαντομηχανικής διαθέτουμε τις τεχνολογίες του σήμερα. Ένα πλεονέκτημα της Κβαντική Φυσικής είναι ότι παραβιάζει ακόμα και την ταχύτητα του Φωτός και επιβάλλει ταχύτητες «ταυτόχρονης αντίδρασης» άσχετα με το αν δύο σώματα απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός το ένα από το άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι μπορει κάποιος να έχει real time communication ανεξαρτήτου αποστάσεως.
Αυτό όμως σημαίνει ότι έρχεται ένα πολύ μεγαλύτερης χωρητικότας διαδίκτυο και με σαφώς πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες (για την ακρίβεια... απειίζουσες)
Νέα ανακάλυψη των επιστημόνων έρχεται στο φως και αναναμένεται να σηματοδοτήσει μια νέα ταχύτερη γενιά ιντερνετ με μεταφορά ακόμα μεγαλύτερου όγκου πληροφοριών.
Ειδικότερα, ερευνητές της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και του Πανεπιστημίου της Βιέννης, μαζί με τους συναδέλφους τους από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας, πέτυχαν για πρώτη φορά στην ιστορία την τηλεμεταφορά τρισδιάστατων κβαντικών καταστάσεων ή αλλιώς «qutrits».
Σύμφωνα με το phys.org, ενώ οι επιστήμονες έχουν συνειδητοποιήσει ότι η πολυδιάστατη κβαντική τηλεμεταφορά ήταν δυνατή από τη δεκαετία του '90, η ομάδα έπρεπε πρώτα να αναπτύξει τα μέσα που απαιτούνται για να εκτελέσει αυτό το αξιοσημείωτο κατόρθωμα.
«Πρώτον, έπρεπε να σχεδιάσουμε μια πειραματική μέθοδο για την εφαρμογή τηλεμεταφοράς μεγάλης διαστάσεως και να αναπτύξουμε την απαραίτητη τεχνολογία», δήλωσε ο Manuel Erhard από το Ινστιτούτο Κβαντικής Οπτικής της Βιέννης και την Κβαντική Μονάδα της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών.
Η μέθοδος τηλεμεταφοράς μιας κβαντικής κατάστασης «που κωδικοποιείται στις πιθανές διαδρομές που μπορεί να αποκτήσει ένα φωτόνιο» περιλαμβάνει τη χρήση ενός διαχωριστή δέσμης πολλαπλών σημείων «που κατευθύνει τα φωτόνια μέσω διαφόρων εισόδων και εξόδων και συνδέει όλες τις οπτικές ίνες μαζί».
Ως αποτέλεσμα, όπως επισημαίνει η ιστοσελίδα, αυτό το επίτευγμα σηματοδοτεί ένα «σημαντικό βήμα» για την παραγωγή πρακτικών εφαρμογών όπως ένα «μελλοντικό κβαντικό διαδίκτυο», καθώς τα τρισδιάστατα κβαντικά συστήματα μπορούν να μεταφέρουν μεγαλύτερες ποσότητες πληροφοριών από τους δισδιάστατους ομοίους τους.
«Αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να βοηθήσει στη σύνδεση των κβαντικών υπολογιστών με μεγαλύτερες ικανότητες διοχέτευσης της πληροφορίας, πέρα από τα qubits» δήλωσε ο Anton Zeilinger από την Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης ενώ ο Jian-Wei Pan του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας υποστήριξε ότι «τα βασικά για τα συστήματα κβαντικής δικτύωσης επόμενης γενιάς βασίζεται στη βασική μας έρευνα σήμερα.»
Οι κβαντικοί φυσικοί αναμένεται τώρα να επικεντρωθούν στην επίτευξη της τηλεμεταφοράς «ολόκληρης της κβαντικής κατάστασης ενός μόνο φωτονίου ή ατόμου».
