Ούτε φωνή ούτε ακρόαση για το πενιχρό επίδομα των ορεινών και μειονεκτικών περιοχών.

Είχαμε την ελπίδα ότι κάπου θα χάθηκαν στη μετάφραση οι πάσης λογής και φύσεως «αρμόδιοι» και πως, έστω και με καθυστέρηση, θα ξεκινούσε η διαδικασία υποβολής αιτήσεων για το επίδομα ορεινών-μειονεκτικών περιοχών.

Φαίνεται, όμως, ότι δεν ξεχάστηκαν, δεν αμέλησαν, δεν έμπλεξαν με τα υπόλοιπα, τα σοβαρά και τα σπουδαία. Απλά, αδιαφόρησαν!

Υπενθυμίζουμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι αιτήσεις, τυπικά τουλάχιστον, ξεκινούσαν από 1 Σεπτεμβρίου. Φέτος, μέχρι αυτή τη στιγμή, κανείς δεν ξέρει τίποτε.

Η σχετική εγκύκλιος δεν έχει βγει και απαντήσεις κανένας δεν είναι σε θέση να δώσει.

Ο κόσμος πηγαίνει στα ΚΕΠ…και φεύγει άπραγος και απογοητευμένος.

Πρόκειται για το επίδομα εκείνο που είχε καθιερωθεί προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος να ερημωθούν ολόκληρα χωριά που βρίσκονται σε ορεινές ή μειονεκτικές περιοχές της χώρας. Για το επίδομα των 600 ευρώ για όσους το οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει το ποσό των 3.000 ευρώ ετησίως και των 300 ευρώ για όσους το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνά τις 4.700 ευρώ.

Προσέξτε: προ ημέρων η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε τα στοιχεία για τη φυσική κίνηση του πληθυσμού. Στοιχεία που μόνο αισιόδοξα δεν είναι. Στοιχεία που επιβεβαιώνουν ότι το δημογραφικό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε ως χώρα, ως έθνος.

Οι γεννήσεις μειώνονται, οι θάνατοι αυξάνονται, οι Έλληνες λιγοστεύουμε ανησυχητικά. Και τα χωριά μας ερημώνουν.

Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς, αυτό το πενιχρό επίδομα, όχι μόνο να μην το πετάξουν στα σκουπίδια, αλλά να το ενισχύσουν σημαντικά.

Κι όμως! Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.