Του Λίνου Υφαντή,

Μια από τις πιο ωραίες κυριακάτικες βόλτες είναι ο γύρος του Αχελώου από το Αγρίνιο έως και την Κατοχή. Κανένας δεν  τον πρότεινε, ούτε είχαμε ενημέρωση για το αν γίνεται. Η μόνη λύση ήταν το ρίσκο μόνο μέσω GPS. Και έγινε η αρχή. Η χαρτογράφηση δεν έδινε με σαφήνεια σε τι κατάσταση ήταν οι χωματόδρομοι.  Φυσικά για να έχει κανείς αντίληψη αυτής της διαδρομής, χρησιμοποιεί μηχανή η ποδήλατο. Επιλέχθηκε το δεύτερο.

Μέσω Αγγελοκάστρου η διαδρομή περιλάμβανε τον  παράλληλο χωματόδρομο του ποταμού Αχελώου προς Πεντάλοφο και Κατοχή. Το σύνολο ήταν 48 χιλιόμετρα περίπου. Στην πορεία του άρχιζε να γίνεται κατανοητό ότι οι όχθες του πάλαι ποτέ θεού ποταμού δεν είναι προσβάσιμες, πόσο μάλλον προβεβλημένες. Το ίδιο ίσχυε και στα 48 χιλιόμετρα της επιστροφής. Το πέρασμα πάνω από το ποτάμι έγινε χαμηλά στην Κατοχή Οινιαδών και στη συνέχεια έγινε παραποτάμια ανάβαση από τον χωματόδρομο πουπαρέκαμπτε Παλαιομάνινα, Ρίγανη, Γουριώτισσα. Οι ομορφιές απίστευτες, οι εκπλήξεις πολλές και τα γαλανά νερά του Αχελώου ήταν μαγευτικά.

Θα μπορούσε να ήταν ένα απλό οδοιπορικό. Όμως οι φωτογραφίες του ποδηλατικού συνοδοιπόρου Χριστόφορου μου έδωσαν τροφή να βγάλω την απελπισία μου. Γιατί να μην υπάρχει πρόσβαση στις όχθες του τόσο ωραίου ποταμού; Αφού οι λίμνες άλλαξαν το τοπίο παραπάνω στη Στράτο, στο Καστράκι και στα Κρεμαστά, γιατί να μην μπορούμε να χαρούμε το ποτάμι παρακάτω;

Έχουμε τον θεό ποταμό Αχελώο δίπλα μας.  Όμως για να πάμε εκεί πρέπει να ανακαλύψουμε τους χωματόδρομους και τα GPS δεκαετίες τώρα. Για ποια ανάπτυξη μιλάμε; Για ποιες κοιλάδες Αχελώου, όταν έχουμε το θεό δίπλα μας;

Υ.Γ. Στην απόγνωση αυτή μπορεί να προστεθούν και οι ακαλλιέργητες εκτάσεις δίπλα στο ποτάμι, δείγμα της κρίσης που περνάμε. Απολαύστε λοιπόν τον χάρτη του γύρου του Αχελώου και τις όχθες, που είναι εξαιρετικά δύσκολο ακόμα και να εντοπίσετε!