Του ΣΠΥΡΟΥ Χ. ΤΑΓΚΑ*
Δεν ξέρουμε αν εσείς γνωρίζετε την σημασία που έδινε παλιότερα το έγκριτο και διάσημο γαλλικό λεξικό Larousse (καθώς και άλλα – αγγλικά τούτα) στη λέξη «Grec» (: Έλληνας), αλλά, εμείς ως από χρόνια… «ψαγμένοι» και ταγμένοι στο λόγο (και τον μη λόγο) το γνωρίζουμε καλά – καλά. «Grec», λοιπόν, για τους πολύ καλλιεργημένους και προχωρημένους Γάλλους (που προσέτρεχαν και στο Larousse Dictiοnnaire για την τέλεια ορθότητα) σήμαινε επ’ ακριβώς και χωρίς τα αμφίσημα ή συγχωρητικά εισαγωγικά : Απατεώνας, λωποδύτης, πανούργος, ιδίως, χαρτοκλέφτης! Πότε όμως υπήρχε η σημασία αυτή; Στα γαλλικά, τουλάχιστον, καταγράφεται για πρώτη φορά το 1721 αλλά βρίσκει τη μεγάλη της χρήση το 1750 και όλο το 19ο αιώνα ! Δεν λέμε, σε μεγάλη υπόληψη μας είχαν οι, μια ζωή, φίλοι και σύμμαχοι (στα πολεμικά μέτωπα) Γάλλοι, αλλά, ευτυχώς κάτι τζιμάνια Ρωμιοί λόγιοι που ως, γνωστόν, βρίσκονται πάντα εκεί που κανένας δεν τους σπέρνει, το πήραν, έστω, πολύ αργότερα χαμπάρι –εκεί, κατά το 1960, και …«παίρνοντάς τα στο κρανίο» κανονικά, έβαλαν λυτούς και δεμένους να απαλειφθεί άπαξ άπαντος απ’ όλα τα λεξικά η επαίσχυντη και προσβλητική σημασία που δίδονταν για τον μυθικό λαό μας…
Μια άλλη, μάλλον αναξιόπιστη πηγή, αναφέρει, μάλιστα, ότι έλαβε χώρα και επίσημο διπλωματικό διάβημα προς άπασες τις αρχές αλλά και τη θρυλική γαλλική Ακαδημία γραμμάτων και τεχνών με λίαν αυστηρό και πεφωτισμένο ύφος : ο Πρέσβης μας φρεσκοντύθηκε όλα τα μαύρα του μαζί με τα παράσημά του∙ και διαβίβασε σκληρή νότα των ελληνικών αρχών όπου ούτε λίγο - ούτε πολύ, σαν τελεσίγραφο περίπου, έβαζε ξανά το πανάρχαιο ημών πολεμικό δίλημμα και διακύβευμα : «ή ταν ή επί τας, ρε γαμώ το φιλότιμό σας» !!! Όχι που θα αφήναμε εμείς, οι φοβεροί οι τρομεροί και πάντα γενναίοι, τέτοια ευκαιρία και δεν θα τρίζαμε τα δόντια μας στους άνανδρους «πουρκουάδες» που –σε αυτά του πολιτισμού των τεχνών και των γραμμάτων -, κάνουν ότι τα ξέρουν όλα ενώ δεν ξέρουν τίποτα. «Να – Να» τους πήγε τότε των Γάλλων που φοβήθηκαν έκτροπα, αψιμαχίες και, ενδεχομένως, κήρυξη πολέμου από την Ελλάδα και ατάκτως μαζεύτηκαν (κοινώς τουμπεκιάστηκαν) : συνεδρίασε άρον - άρον το ανώτατο συμβούλιο της χώρας και κάτω από δραματικές συνθήκες αποφάσισε (προκειμένου, δηλαδή, να μη τους βρουν τα πολύ χειρότερα!) να αφαιρέσει εις τον αιώνα τον άπαντα -αμετάκλητα και δια του νόμου, από το μείζον λεξικό (και όλα γενικά τα λεξικά) την προγενέστερη σημασία του «Grec»!! Μα, τέτοιος φόβος και πανικός τους έπιασε…
Πλην, όμως, (και παρά τα πολλά αίματα) το κακό φαίνεται ότι είχε ήδη συντελεστεί. Ήταν, αλίμονο, πολλά τα χρόνια, πολλοί και οι αιώνες, ώστε, όλοι –γραμματιζούμενοι και μη γραμματιζούμενοι-, συνήθισαν πια∙ και το «Grec» εκτός από «Έλληνας» σημαίνει γι’ αυτούς παράλληλα και το παλιότερο «Grec – απατεώνας, πανούργος, χαρτοκλέφτης». «Χαίρε χάος αμέτρητον» που λένε δηλαδή. Καθότι, η προσβολή συνεχίζει αγέρωχη να υφίσταται και εμείς είμαστε πολύ σκληροί (!), τέλος πάντων, να χαθούμε εις τους αιώνας των αιώνων στιγματισμένοι με τέτοια ντροπή. Τι θα κάνουμε, επιτέλους, με την περίπτωση αυτή; Θεωρώντας ότι εκφράζουμε (με συνεχή έλεγχο και αυτοέλεγχο) το εθνικό και συλλογικό θυμικό μας∙ θα θέλαμε να προτείνουμε στο σημείο αυτό το εξής που, αν εφαρμοστεί όπως πρέπει, θα επιφέρει καίριο πλήγμα στους εχθρούς μας (που να σκάσουν) : Εφόσον δεν λένε να ξεχωρίσουν μια για πάντα… «τι είναι και τι δεν είναι» θα τους πάρει ο διάολος τον πατέρα : θα μποϋκοτάρουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας τους ωραίους υδατάνθρακες που ανασκαλεύουν στην Κύπρο και μας φέρνουν και σε κόντρα με τους Τούρκους : θα σχεδιάζουμε και θα αυτοσχεδιάζουμε συνέχεια υδατανθρακοκλοπές (πως λέμε, δηλαδή, ρευματοκλοπές που έκαναν οι πατριώτες και χρεωκόπησε η ΔΕΗ;). Αν ο καθένας Έλληνας επί του κεντρικού αγωγού κάνει την δική του υδατανθρακοκλοπή (με το λαστιχάκι του) στο τέλος να δούμε τι θα φτάσει και τι θα πάρουν στη Γαλλία και στη λοιπή Ευρώπη!!! Άντε να χαθούνε, επιτέλους, οι άξεστοι, οι αγενείς, οι αήθεις που δε λένε να κατανοήσουν με τίποτα πώς δεν είμαστε και …«Έλληνες» και …«Πανούργοι» και …«Απατεώνες» μαζί…
*Πηγή : MATRIX 24.gr
