Το αδιαχώρητο επικράτησε στην παρουσίαση του βιβλίου «Τ’ αγαπημένα» – Περιέχει ποιήματα και αφηγήματα άλλων συγγραφέων τα οποία συγκίνησαν και τάραξαν τον ποιητή που τα περιέλαβε στο νέο του βιβλίο – Συνέντευξη του Μιχάλη Γκανά στο agrinioreport.com

Ο κόσμος άρχισε να γεμίζει ασφυκτικά το χώρο του βιβλιοπωλείου όπου έγινε  η παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγγραφέα Μιχάλη Γκανά με τίτλο «Τ’ αγαπημένα». Φτάνοντας ο συγγραφέας στο Βιβλιοτρόπιο δέχθηκε τόσο να συνομιλήσει με τους περισσότερους σε προσωπικό επίπεδο, όσο και να μας παραχωρήσει συνέντευξη την οποία και έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε παρακάτω. 

Λίγη ώρα αργότερα και φανερά εντυπωσιασμένοι από την απλότητα και την πραότητα αυτού του ανθρώπου, παρακολουθήσαμε σε ένα σύντομο βίντεο που επιμελήθηκαν οι υπεύθυνοι του βιβλιοπωλείου, την πορεία και την συγγραφική εξέλιξη του Μιχάλη Γκανά. Μουσική, στίχοι και εικόνα ξεδίπλωναν αρμονικά το πολύμορφο αυτό ταλέντο στο χρόνο, ενός ανθρώπου με έντονα βιώματα και χαρακτηριστικά από την Ήπειρο.

Ο λόγος πλέον στον Μιχάλη Γκανά. Άρχισε να αφηγείται για το τι τον παρακίνησε να ξεκινήσει την συγγραφή του βιβλίου ενώ στη συνέχεια ο συγγραφέας μίλησε για την δίψα που είχε για την λογοτεχνική μάθηση ήδη από μικρή ηλικία αλλά και για το γεγονός πως το έναυσμα για «Τ’ αγαπημένα» προήλθε από τον εκδότη του κ. Νώντα Παπαγεωργίου. Ο τρόπος έκφρασης και γραφής, η παράδοση και  τα πρώτα μουσικά ακούσματα στα Ιωάννινα που τον επηρέασαν καθοριστικά, αναλύθηκαν από τον συγγραφέα στο κοινό.Έγινε ανάγνωση σημείων του βιβλίου από τον ίδιο, ο οποίος στην συνέχεια με χαρά και υπομονή απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των παρευρισκομένων.

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Τ’ αγαπημένα»:

Η γραφή και η ανάγνωση είναι δύο αλληλένδετες λειτουργίες. Ο συγγραφέας είναι πάντα και αναγνώστης, λιγότερο ή περισσότερο επαρκής, βιβλιοφάγος ή ολιγαρκής και εκλεκτικός, δεν έχει σημασία. Διαβάζει και πολλές φορές εμπνέεται από τα διαβάσματά του. Το πιο δύσκολο έργο πάντως του συγγραφέα είναι νομίζω να αξιολογήσει σωστά τα δικά του κείμενα.
Από την άλλη μεριά ο αναγνώστης, πολύ συχνά θα ήθελε να γράφει ο ίδιος αλλά και όταν δεν συμβαίνει αυτό και έχουμε να κάνουμε με έναν καθαρόαιμο αναγνώστη, αμόλυντο από το μικρόβιο της γραφής, ακόμα κι αυτός διαβάζει «γράφοντας» στο περιθώριο, μια μικρή σημείωση παλιότερα ή ολόκληρα κατεβατά στο facebook και σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα σήμερα. Ακόμα και οι παλιές υπογραμμίσεις, με θαυμαστικά, ένα ή περισσότερα, ήταν και αυτές ένα είδος γραφής αφού φροντίζαμε πάντα σχεδόν να τις δουν και να τις προσέξουν και άλλοι, ώστε να μας αποδώσουν τα εύσημα…
Οι συγγραφείς και οι αναγνώστες συγκροτούν, άτυπα, μια προσωπική ανθολογία κειμένων, ποίησης και πεζογραφίας συνήθως, που αγαπούν και ξεχωρίζουν. Τα κριτήρια δεν είναι πάντα ποιοτικά.
Αυτή η ανθολογία εμπλουτίζεται αλλά και αποψιλώνεται καθώς περνούν τα χρόνια. Βιβλία και συγγραφείς εμφανίζονται και εξαφανίζονται, αλλά πάντοτε παραμένει ένα σταθερό κόρπους που δεν το αγγίζουν οι προσθαφαιρέσεις. Αυτό το κόρπους, στην περίπτωσή μου τουλάχιστον, αποτελείται από κείμενα, που με συγκίνησαν, με τάραξαν, με συγκλόνισαν αλλά κυρίως με έκαναν να ζηλέψω. Είναι τα κείμενα που θα ήθελα να είχα γράψει. Τ’ αγαπημένα μου.

Φωτό-ρεπορτάζ:Δήμητρα-Μαρία Νταγιάντα / βίντεο: Γιώργος Καπέλης

πηγή: http://agrinioreport.com