Σαν πρωταγωνιστές σε ταινία φαντασίας ένιωσαν οι Αγρινιώτες το περασμένο Σάββατο, μένοντας εντυπωσιασμένοι όταν αντίκρισαν στο κέντρο της πόλης, να κάνει βόλτες ένα διαφορετικό, αλλά συνάμα ελκυστικό αυτοκίνητο. Ο λόγος για αυτοκίνητο που κινείται με ηλιακή ενέργεια το οποίο κατασκεύασαν φοιτητές Πανεπιστημιακής σχολής του Αγρινίου.

Στην πρώτη στάση του οχήματος, πλήθος κόσμου έσπευσε στον φοιτητή του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Αγρινίου και οδηγό του τετράτροχου, ώστε να μάθει περισσότερες λεπτομέρειες για το όχημα. Εμπνευστής και πρωτεργάτης του όλου εγχειρήματος που άφησε έκπληκτους όσους είχαν την τύχη να το συναντήσουν, είναι ο Αναπληρωτής Καθηγητής Μαθηματικής Προσομοίωσης Περιβαλλοντικών Συστημάτων Φραγκίσκος Κουτελιέρης.

Σύμφωνα με τον κ. Κουτελιέρη εξ αρχής ήθελαν να φτιάξουν ένα όχημα όσο το δυνατόν πιο οικολογικό, το οποίο να μην έχει καθόλου ρύπους. Έτσι κατέληξαν στην κατασκευή ενός ηλεκτρικού ηλιακού αυτοκινήτου. Αρχικά λοιπόν έφτιαξαν ένα τρίτροχο όχημα για να τοποθετηθούν τα φωτοβολταϊκά, στη συνέχεια σχεδιάστηκε το δεύτερο όχημα που ήταν πολύ πιο βελτιωμένο από το πρώτο, αφού επιτεύχθηκε η μείωση του βάρους, (χρησιμοποιήθηκε αλουμίνιο για να είναι ελαφρύ) και πρόσφατα κατασκευάστηκε το τετράτροχο όχημα στην τελική του μορφή. Σκοπός, σύμφωνα με τον κ. Κουτελιέρη, ήταν να δημιουργηθεί ένα όχημα αστικών μετακινήσεων.

Οι μετρήσεις ρύπων έγιναν με τρία διαφορετικά πρότυπα χρήσης. Το πρώτο ήταν η συνεχής μετακίνηση του μέχρι να ακινητοποιηθεί το όχημα, για να διαπιστωθεί το μέγεθος της αυτονομίας του. Υπό τις συνθήκες αυτές το πρωτότυπο αυτοκίνητο τους τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων του Αγρινίου, έχει αυτονομία απόστασης περίπου 20 χλμ. Ο δεύτερος τρόπος μέτρησης ήταν ο λεγόμενος αστικής χρήσης. Όπως δηλαδή χρησιμοποιούμε ένα αυτοκίνητο μέσα στην πόλη για 2 ή 3 ώρες. Αρχικά η μετακίνηση γίνεται για 2-3 χλμ και το παρκάρουμε. Έπειτα το χρησιμοποιούμε πάλι για 1-2 χλμ και το σταθμεύουμε ξανά. Με τον τρόπο αυτό κανένα από τα δύο μοντέλα, δεν ακινητοποιείται ποτέ και υπάρχει μάλιστα και περίσσευμα ρεύματος. Ο τρίτος τρόπος μέτρησης ήταν αυτός του εργαζόμενου. Δεδομένου ότι έχει διαπιστωθεί ότι κάποιος εργαζόμενος χρειάζεται για να φτάσει στην δουλειά του κατά μέσο όρο 8χλμ, με τα οχήματα ηλιακής ενέργειας η ομάδα του κ. Κουτελιέρη διήνυσε 8 χλμ, στάθμευσε τα οχήματά επίσης για 8 ώρες (εργασιακό οχτάωρο) και τα επέστρεψε στο αρχικό σημείο. Οι δοκιμές έγιναν σε μέρες με ηλιοφάνεια, αλλά και με συννεφιά, με πλήρη επιτυχία. Το κόστος για το νέο τετράτροχο μοντέλο του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων ανέρχεται περίπου στα 4.000 ευρώ, χωρίς τον προσωπικό χρόνο που δαπανήθηκε.

Οι βλέψεις όμως του συγκεκριμένου τμήματος του Πανεπιστημίου δεν σταματούν εδώ. Στόχος είναι αρχικά να κατασκευαστεί ένα δίτροχο όχημα, που να χρησιμοποιείται σε καταστάσεις που απαιτείται ηλεκτρική υποβοήθηση -χωρίς όμως να υπάρχει πρίζα- όπως για παράδειγμα στο βουνό κατά την διάρκεια ποδηλασίας σε κακοτράχαλο έδαφος. Στο πλάνο αυτό που έχει προχωρήσει γίνεται προσπάθεια να ενσωματωθούν εύκαμπτα φωτοβολταϊκά που θα δίνουν την απαιτούμενη ισχύει, χωρίς να αλλοιώνουν τα αεροδυναμικά χαρακτηριστικά και κυρίως το βάρος του οχήματος.

Το δεύτερο που έχει σχεδιαστεί, αλλά δεν έχει ξεκινήσει η υλοποίησή του, είναι η μετατροπή του τετράτροχου οχήματος σε όχημα για Α.με.Α. Αυτή η εξέλιξη θα διευκόλυνε πραγματικά τα άτομα που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα και θα τους έδινε κανονική μετακίνηση στον αστικό ιστό. Προβλέπεται να είναι μονοθέσιο, να αυξομειώνεται το ύψος του για την καλύτερη μετακίνηση στους ανώμαλους δρόμους, να οδηγείται με joystick, με ηλεκτρικούς κινητήρες που θα τροφοδοτούνται από μπαταρίες συνδεδεμένες με τα φωτοβολταϊκά σώματα και να διαθέτει υδραυλικούς κινητήρες προκειμένου να ελέγχεται ακόμη και το ύψος του οχήματος για να διευκολύνεται η πρόσβαση. Για να λάβει σάρκα και οστά απομένει η χρηματοδότηση, η οποία υπολογίζεται περίπου στα 30.000 ευρώ.

Για μαζική παραγωγή (εμπόριο) η σχεδίαση χρειάζεται να γίνει εξ’ αρχής με τα σχεδιαστικά πρότυπα της αγοράς και σύμφωνα με τα πρότυπα μαζικής παραγωγής. Μέχρι τώρα ο καθηγητής κ. Κουτελιέρης και η ομάδα του απέδειξαν ότι με απλά πρότυπα, μη μαζικής παραγωγής, μπορεί ένα όχημα να δουλεύει και να εξυπηρετεί την καθημερινότητα ενός ατόμου. Η τεχνογνωσία διατίθεται, αλλά χρειάζεται βιομηχανικός σχεδιαστής για να υλοποιήσει ένα μοντέλο αρεστό στους καταναλωτές, ενώ απαιτείτε και μηχανολόγος στα πρότυπα της μαζικής παραγωγής.

Ο φοιτητής που οδήγησε το αυτοκίνητο στο κέντρο του Αγρινίου Αλέξανδρος Χανδόλιας μιλώντας για το τετράχρονο όχημα αποκάλυψε πως η ενασχόλησή του με την κατασκευή οχημάτων έγινε κατά την περίοδο που αναζητούσε το θέμα της πτυχιακής του εργασίας. Συμμετείχε δε, σε όλες τις ομάδες που κατασκεύασαν και τα τρία μοντέλα του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων Αγρινίου, με τελευταίο και πιο βελτιωμένο μοντέλο το τετράτροχο.

Κατά τον φοιτητή, κατά την παρουσία του στο κέντρο της πόλης, οι Αγρινιώτες ενθουσιάστηκαν και ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πολλά περισσότερα για το όχημα και τον τρόπο κατασκευής του, κάτι που τον χαροποίησε ιδιαίτερα.

Στόχος του κ. Χανδόλια από τούδε και στο εξής είναι να προωθηθεί στο εμπόριο το τετράτροχο όχημα, αφού έχει την δυνατότητα ήδη να κυκλοφορεί κανονικά στον δρόμο.

Κων/νος Χονδρός

πηγή: http://sinidisi.gr