Του Λίνου Υφαντή,

Ο όρος αρματολίκια απαντάται ως περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας που, στον καιρό της Tουρκοκρατίας, ανέθεταν στους αρματολούς τη φύλαξή της Οι περιοχές αυτές ήταν κυρίως ορεινές, δασώδεις και δυσπρόσιτες. Διοικούνταν από συμβούλια αρχηγών χωριών και διέθεταν ένοπλα σώματα με ένα καπετάνιο επικεφαλής με βασικό καθήκον την κατοχύρωση της ασφάλειας της περιοχής της. Η οπλοφορία στις περιοχές αυτές ήταν συνυφασμένη με τις κοινωνικές δομές των περιοχών αυτών και την έλλειψη ή περιορισμένη παρουσία θεσμών δημόσιας ασφάλειας στις περιοχές αυτές.

Στην Αιτωλοακαρνανία λοιπόν είχαν προηγηθεί πολλές εσωτερικές ανακατατάξεις λόγω πολέμων που προηγήθηκαν όπως με τους Ενετούς ή λόγω προσωπικών διαφορών. Έτσι αυτόνομα αρματολίκια λίγο πριν την Επανάσταση του 1821 εντοπίζουμε στην εν λόγω περιοχή δέκα (10) αυτοδύναμα αρματολίκια (Βάλτος, Βόνιτσα, Ξηρόμερο, Ζυγός, Βλοχός, Σοβολάκο, Πολιτοχώρια, Βενέτικο, Απόκουρο, Κράβαρα ), ενώ σε όλη τη Ρούμελη την ίδια εποχή αριθμούνται τουλάχιστον
είκοσι τρία (23)/Ο πληθυσμός δε της Αιτωλοακαρνανίας, σύμφωνα με το Γάλλο Πουκεβίλ που επισκέφθηκε την Αιτωλοακαρνανία λίγο πριν την έναρξη της Επανάστασης του 1821, ήταν περίπου εξήντα χιλιάδες (60.000), ενώ ολόκληρη η Στερεά Ελλάδα είχε διακόσιες σαράντα επτά χιλιάδες (247.000) Έλληνες και είκοσι χιλιάδες οκτακόσιους εξήντα πέντε (20.865) Οθωμανούς.

Οι ένοπλες αυτές ομάδες αποτέλεσαν τη βάση για τη συγκρότηση των ένοπλων ομάδων που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821.

agrinionews.gr