Ο Γιώργος Βλαχοδήμος είναι δεξιοτέχνης στο μπουζούκι, όμως τα καταφέρνει εξίσου καλά και στο τραγούδι, κατάγεται από την Λεπενού από πλευράς του πατέρα του και το Ματσούκι από πλευράς της μητέρας του. Το Ματσούκι ήταν και ο τόπος διαμονής της οικογένειας κάποια χρόνια αλλά μετά μετακόμισαν στο Αγρίνιο. Σε μια συνάντηση με την Χρύσα Σπαή στον φιλόξενο χώρο του CAFE-VRECOS στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου μίλησε για τους αναγνώστες του AgrinioBestOf.gr

Απο ποια ηλικία άρχισες να παίζεις μπουζούκι; Γιατί το διάλεξες;

Αρχίσα από την ηλικία των έξη ετών. Μου άρεσε πάρα πολύ σαν όργανο και κάθε φορά που έβλεπα στην τηλεόραση μπουζούκι, κιθάρα, μπαγλαμά τα παρακολουθούσα με αφοσίωση και μεγάλη προσοχή. Οι γονείς μου είδαν το ενδιαφέρον μου αυτό και μου αγόρασαν ένα μπουζούκι από όπου ξεκίνησα το υπέροχο αυτό μουσικό ταξίδι.

Ποιά τα ακουσματά σου από παιδί όσον αφορά παλιούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες;

Τα ακουσματά μου από μικρό παιδί επειδή οι γονείς μου με έπαιρναν στα πανηγύρια από μικρό, ήταν κυρίως δημοτικά τραγούδια. Μετά ήρθαν τα ρεμπέτικα και τα λαικά. Από καλλιτέχνες του λαικού τραγουδιού θαύμαζα πολλούς όπως τον Σ. Καζαντζίδη, τον Σ. Διονυσίου, τον Π. Γαβαλά, τον Μ. Αγγελόπουλο, όλα αυτά τα ιερά τέρατα.

πρώτες εμφανίσεις

Γιατί το κλασσικό και ποϊοτικό λαικό τραγούδι μας ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια και περνάει και στην επόμενη γενιά;

Γιατί απλά είναι διαχρονικό. Μένει, είναι ο στίχος που σε αφήνει να το ζήσεις το τραγούδι. Αν και σήμερα τα παλιά τα τραγούδια δεν ακούγονται και τόσο πολύ εγώ σαν μπουζουκσής και τραγουδιστής προσπαθώ στους χώρους που εμφανίζομαι να παρουσιάσω στον κόσμο το καλό ποϊοτικό λαικό ρεμπέτικο ακόμα και έντεχνο τραγούδι.

Πότε ξεκίνησε να τραγουδάς επαγγελματικά;

Επαγγελματικά ξεκίνησα το 1992. Με το συγκρότημα «Λαικά Μητρώα» τον Σπύρο Νικολάου, τον Μιχάλη Φρίντζο και άλλους. Εμφανιζόμασταν στο κέντρο «Τα άγρια πουλιά»

Φέτος τον χειμώνα που θα σε δούμε στο Αγρίνιο;

Φέτος κάθε παρασκευή θα εμφανίζομαι στο μεζεδοπωλείο «Ο Πρόσφυγας» στο Αγιο Κων/νο και κάθε σάββατο στην ταβέρνα «Το Κιούπι» στο Γιαννούζι.

Ενας καλλιτέχνης που πατάει γερά στα πόδια του χρειάζεται να έχει καλές δημόσιες σχέσεις ή αυτές κτίζονται με τον καιρό;

Πιστεύω ότι τον κόσμο τον κερδίζεις και αφού κερδίσεις τον κόσμο, κερδίζεις και στις δημόσιες σχέσεις. Πάνω από όλα ο κόσμος είναι αυτός που σε ανεβάζει και σε κατεβάζει. Πρέπει να τα έχεις καλά με τον κόσμο. Πρέπει να είσαι ευχάριστος και επικοινωνιακός.

Ο κόσμος αναγνωρίζει την αυθεντικοτητά σου και την αξία σου;

Πιστεύω ότι στα 28 χρόνια που δουλεύω το έχω αποδείξει αυτό. Ο κόσμος έχει δεί ποιός είμαι, τι κάνω, πως συμπεριφέρομαι. Τον κέρδισα επάξια.

Είχες κάποιον στην οικογένεια που ασχολούνταν επαγγελματικά με την μουσική;

Στην οικογενειά μου δηλ. πατέρα, μητέρα, αδέλφια όχι. Όμως έχω την θεία μου την Μαρίτσα Βλαχοδήμου η οποία είναι στον δημοτικό χώρο, έχουμε συνεργστεί κατά καιρούς, τον Νίκο Βλαχοδήμο επίσης. Εχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς. Δεκατριών ετών ήμουν στο ίδιο πατάρι με τον Τάκη Καρναβά, με τον Γιάννη Βασιλόπουλο. Αυτό που έχω να πώ για αυτούς είναι ότι ήταν κύριοι στην δουλειά τους, σεβότανε όλους, ακόμα και μένα που ήμουνα πιτσιρικάς. Μου έχει μείνει ένα περιστατικό από ένα πανηγύρι στο Ξηρόμερο. Ημουν με τον Τάκη Καρναβά, τον Νίκο Παπαγεωργίου, τον Πάνο Πλαστήρα κλαρίνο, τον Νίκο Μακρυγεώργο κλπ. Τις εποχές εκείνες δουλεύαμε με χαρτούρα. Οταν κάποια στιγμή είχαμε διακοπή ρεύματος, μετρήσαμε τα χρήματα και βρήκαμε ότι ήταν 2,5 εκατομύρια δραχμές. Απευθυνόμενος στον τότε δασκαλό μου τον Νίκο Μακρυγεώργο του είπα ότι δεν θέλω τίποτα άλλο παρά ένα μεροκάματο. Αυτός κτύπησε το χέρι στο τραπέζι και μου είπε «η χαρτούρα είναι ιερό πράγμα» και πήρα και εγώ τότε το μεγαλύτερο μεροκάματο, έπαθα πλάκα.
Θέλω να καταλήξω λοιπόν ότι και ο Τάκης Καρναβάς που ήταν ένα ιερό τέρας της μουσικής δεν μίλησε καθόλου. Με ευχαρίστησε και μου είπε «ευχαριστώ πολύ που ήσουνα κοντά μας» τώρα δεν σέβονται ούτε οι νέοι ούτε οι παλιοί καλλιτέχνες.

Σήμερα διασκεδάζει ο κόσμος ; έχει κέφι; χορεύει; η είναι κουμπωμένος λόγω κρίσης και οικονομικών δυσχερειών;

Ο κόσμος είναι λίγο κουμπωμένος. Εμείς προσπαθούμε να τον κάνουμε να βγάλει αυτό από μέσα του. Να τον κάνουμε να χορέψει, να διασκεδάσει, να ξεχάσει τα προβλήματά του. Εμείς βλέπουμε τον κόσμο και από την εμπειρία μας εκτιμούμε τι θέλει ανα πάσα στιγμή και διαμορφώνουμε το πρόγραμμα μας ανάλογα.

Με μια ματιά ήθελα να μας γυρίζεις το χρόνο πίσω και να μας πείς πως ήταν παλιότερα στο Αγρίνιο;

Εχω δουλέψει σε πολλούς χώρους όλα αυτά τα χρόνια και σε πολλά μαγαζιά. Εχω δουλέψει σε μπουζουκσίδικα, σε ταβέρνες, σε πιάνο μπαρ. «Αγρια πουλιά», «Ανδρομέδα», «Κέντια», «Βραχώρι», «Vivere», «Γαρδένια», «Galaxy», «Κοράλι». Τοτε ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα από σήμερα. Ηταν πιο καλά οικονομικά ο κόσμος, έβγαινε έξω και διασκέδαζε πιο πολύ.

Όλα αυτά τα χρόνια είδες πολλά πράγματα την νύκτα. Υπάρχει κάτι που σου έκανε εντύπωση και θέλεις να το μοιραστείς μαζί μας;

Αυτό που θυμάμαι είναι ότι ο κόσμος με αγκάλιαζε, με φιλούσε μου έστελνε λουλούδια. Υπήρχε μια συμμετοχικότητα και υπήρχαν ευγενικές κινήσεις προς το μέρος μου από τον κόσμο.

Εκτός Ελλάδος και εκτός Αγρινίου έχεις παίξει ή τραγουδήσει αλλού;

Εχω πάει πολλές φορές στο Ισραήλ. Τους αρέσει πάρα πολύ το Ελληνικό τραγούδι. Μπορούν να σου ζητήσουν από Θεοδωράκι, Καζαντζίδη μέχρι Θεοδωρίδου. Είναι πολύ ενημερωμένοι για την Ελληνική μουσική σκηνή. Στην Κύπρο επίσης έχω δουλέψει ένα χρόνο. Στην Ελλάδα εχω παίξει σε Αθήνα, Γιάννενα, Ναυπάκτο, Θεσσαλονίκη, Χαλκίδα, Πρέβεζα.
Μαζί μου με συνοδεύει πάντα τα τελευταία δέκα χρόνια ο μαέστρος ο Θοδωρής Τσούμας και με πλαισιώνει επίσης τον καιρό αυτό μια πολύ καλή γυναικεία φωνή η Λαμπρινή Πολιτοπούλου.

Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες μας

Τμήμα Παραγωγής Ειδήσεων και ενημέρωσης του AgrinioBestOf.gr