Τα πρώτα βήματα στο Αγρίνιο, η πορεία του στη λαϊκή μουσική καθώς και η μεταλαμπάδευση των γνώσεων στα νέα παιδιά.

Ο Παύλος Μπερμπερίδης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1987, σε ένα περιβάλλον, όπου η λαϊκή μουσική κυριαρχούσε. Από τα πρώτα του ακούσματα ήταν ο Καζαντζίδης, o Διονυσίου, η Μπέλλου, ο Νίκος Παπάζογλου κ.ά. Σε ηλικία επτά ετών ήρθε σε πρώτη επαφή με το μπουζούκι και αμέσως γοητεύτηκε!

Στα πλαίσια της μουσικής αυτής αναζήτησης συνεργάστηκε με τους περισσότερους δάσκαλους του Αγρινίου, διδάσκοντάς του το τετράχορδο μπουζούκι. Σταθμός αποτέλεσε η γνωριμία του με τον Θεόδωρο Κατσαρή, δίπλα στον οποίο κατανόησε την ουσία του οργάνου, ενώ συνέχισε τα μαθήματά του στην Αθήνα κοντά σε σπουδαίους και καταξιωμένους σολίστες.

Μετά το τετράχορδο ήρθε στη ζωή του το τρίχορδο μπουζούκι και το ρεμπέτικο τραγούδι, που του γνώρισε την ομορφιά του ο Σπύρος Χονδρός γνώστης και μουσικός με μακρόχρονη εμπειρία.

Παράλληλα με τα πρακτικά μαθήματα, παρακολούθησε μαθήματα θεωρίας της μουσικής, φωνητικής και τεχνολογίας ήχου, ενώ από πολύ μικρός δημιουργεί τραγούδια με τη διαδικασία παραγωγής των κομματιών (στίχοι, μουσική, εκτέλεση, ενορχήστρωση, ηχογράφηση) να γίνεται στο μεγαλύτερο ποσοστό από αυτόν, σε δικό του studio.

Το 2012 κυκλοφόρησε η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με ερμηνευτή τον Δημήτρη Κοντογιάννη. Εν συνεχεία το 2015 κυκλοφορεί η δεύτερη με τίτλο “Αναπάντεχο” και με συμμετοχές όπως η Σοφία Παπάζογλου, η Ζωή Παπαδοπούλου, η Ναταλία Ρασούλη και τον ίδιο να ερμηνεύει πολλά από τα τραγούδια του από την εταιρία “ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ”.

Η αγάπη για το μπουζούκι τον ταξίδεψε ως τα Χανιά για να μάθει πώς κατασκευάζεται το μπουζούκι όπου πήρε μαθήματα οργανοποιίας από τον μουσικό και οργανοποιό Θεοδώση Βασιλάκη.

Από την ηλικία των δεκαεπτά ετών ασχολείται επαγγελματικά με το μπουζούκι και το τραγούδι συμμετέχοντας σε διάφορους χώρους και μέρη με ποικίλο ρεπερτόριο και με σημαντικές συνεργασίες συλλέγοντας κάθε φορά ξεχωριστές και πολύτιμες εμπειρίες.

To 2015-17 η ανάγκη για νέες εμπειρίες τον οδήγησε μέχρι την Αυστραλία όπου προώθησε την λαϊκή μουσική. Επίσης είχε συνεργασίες με ορχήστρες που έπαιζαν μουσικές απ΄ όλο τον κόσμο όπου ο ήχος του μπουζουκιού κυριαρχούσε.

Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη διδασκαλία και νιώθει ιδιαίτερη ικανοποίηση βλέποντας συνεχώς όλο και περισσότερα νέα παιδιά να του εμπιστεύονται τα πρώτα τους βήματα στη μουσική, εξερευνώντας κοντά του τρίχορδο και τετράχορδο μπουζούκι, ζούρα και μπαγλαμά και λαϊκή κιθάρα.

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο σας περιμένει στο στέκι «Το Λυγερό» όπου μαζί με τους Κωνσταντίνα Παπαθανασίου (τραγούδι), Χρήστο Καραγιαννόπουλο (τραγούδι), Νίκο Ίβρο (κιθάρα), Ηλία Ψυλάκη (μπουζούκι, τραγούδι), Βασίλη Σκουμάντζο (κρουστά) και με τις υπέροχες μελωδίες και ερμηνείες ομορφαίνουν τα βράδια στο Αγρίνιο.

Ακολουθεί η συνέντευξή του στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία»

Ένα παιδί από τα «σπλάχνα» του Αγρινίου ερωτεύεται το μπουζούκι και τη λαϊκή μουσική. Ποιες είναι οι προκλήσεις και πόσο εύκολο είναι το χόμπι να γίνει επάγγελμα;

«Πραγματικά η σχέση μου με τη λαϊκή μουσική και το μπουζούκι ήταν και είναι κεραυνοβόλος έρωτας. Οι προκλήσεις και οι δυσκολίες πολλές αλλά από μικρός βρήκα τον τρόπο να της αντιμετωπίζω. Και η λύση είναι η μελέτη και η αθόρυβη δουλειά πάνω σε αυτό που αγαπάς. Όσο ενέργεια και χρόνο δίνεις σε κάτι, τόση και παραπάνω θα σου γυρίσει πίσω. Από ένα δωμάτιο στο Αγρίνιο που έχω περάσει άπειρες ώρες μελέτης έφτασα μέχρι την μακρινή Αυστραλία αλλά και να ετοιμάζω τον τρίτο μου δίσκο. Το επάγγελμα είναι αλήθεια πως αντιμετωπίζει δυσκολίες όπως πάρα πολλά επαγγέλματα αυτή την εποχή αλλά αν κάνεις κάτι με μεράκι και ήθος θα καταφέρνεις πάντα να βιοπορίζεσαι μέσω αυτού».

Πως αισθάνεται ένας καλλιτέχνης όταν παίζει μουσική σε κοινό του εξωτερικού και ιδιαίτερα στην Αυστραλία;

«Το συναίσθημα είναι περίεργο όχι τόσο ως προς το κοινό του εξωτερικού αλλά ως προς τον εαυτό σου. Νιώθεις μακριά από τα δικά σου πρόσωπα και της συνήθειες που έχεις μεγαλώσει και γενικά βιώνεις πιο έντονα τα λαϊκά τραγούδια».

Ασχολείσαι με τη διδασκαλία μουσικής, κρίνεις ικανοποιητική την ανταπόκριση των νέων παιδιών της πόλης;

«Η ενασχόληση μου με την διδασκαλία μπορώ να πω πως με ολοκλήρωσε καλλιτεχνικά. Μια θεωρία υποστηρίζει πως αν θες να μάθεις κάτι καλά πρέπει να το διδάξεις και το πιστεύω απόλυτα. Έχω δημιουργήσει το “Studio_up” και προσπαθώ να μεταλαμπαδεύσω κι εγώ με τη σειρά μου τις γνώσεις που έχω συλλέξει στην φαρέτρα μου μέσα στα χρόνια. Τα παιδιά τις πόλης μας είναι πολύ ταλαντούχα και θα μπορούσα να πω πως το Αγρίνιο είναι ένα φυτώριο ταλέντων».

Πως κρίνεις τη σημερινή εξέλιξη της μουσικής και ευρύτερα της νυχτερινής διασκέδασης;

«Η σημερινή εξέλιξη τις μουσικής δυστυχώς πάει από το κακό στο χειρότερο. Όλα έχουν γίνει εμπόριο. Πάρε δώσε… Προσπαθούν να μας φιμώσουν την “ανάγκη έκφρασης” όχι μόνο στη μουσική αλλά σε όλες τις μορφές τέχνης. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν καθόλου τα επαγγέλματα στιχουργός, μουσικός, γλύπτης, συνθέτης, συγγραφέας κ.α. Θα τα κάνουν μόνο κάποιοι σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Και όταν είσαι ερασιτέχνης δεν δίνεσαι ολοκληρωτικά σε κάτι. Βέβαια υπάρχουν και άνθρωποι σήμερα που κάνουν την προσπάθεια τους και ίσως από αυτούς τους λίγους γυρίσει η κατάσταση. Ίσως…».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;

«Ο χειμώνας που θα μας έρθει θα είναι πολύ δημιουργικός . Θα κυκλοφορήσει ο τρίτος προσωπικός μου δίσκος με τίτλο “Η φωνή” από την εταιρεία “Καθρέφτης” όπου θα περιέχει τραγούδια που αγαπώ ιδιαίτερα και δουλεύω επάνω τους για τρία χρόνια τώρα. Από ζωντανές εμφανίσεις: Στο Αγρίνιο Παρασκευή και Σάββατο στο όμορφο στέκι μας “Το Λυγερό ” με μια εκπληκτική ομάδα μουσικών και τραγουδιστών αλλά δεν θα λείψουν οι εμφανίσεις σε Αθήνα και άλλα μέρη τις Ελλάδας για την προώθηση του νέου δίσκου».

Θα τον βρείτε:
Παρασκευή και Σάββατο, ώρα 22:00 , «Το Λυγερό» (Καπετάν Δία 10, Αγρίνιο)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 698 233 7704 και 26410-47179
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. | Website: www.pavlosberberidis.gr

Δημοσίευμα στην εφημερίδα «η Αιτωλοακαρνανία»
Τεύχος 3 | Σεπτέμβριος 2018

iaitoloakarnania.gr