Νέο τραγούδι σε μουσική Ζωής Τηγανούρια [video-clip] :
Πελαγία
«Δεν ξέρω γιατί»
Την Πελαγία μας συστήνει η συνθέτης Ζωή Τηγανούρια με το τραγούδι «Δεν ξέρω γιατί» και ένα υπέροχο video clip!
Η Πελαγία, μία νέα ερμηνεύτρια με νεανική και βελούδινη φωνή, κάνει το δισκογραφικό της ντεμπούτο με ένα τραγούδι-πρόταση για τα μουσικά δρώμενα της εποχής, με σαφείς επιρροές από Λαϊκές, Ανατολίτικες και Ethnic φόρμες.
Σε μουσική και παραγωγή της Ζωής Τηγανούρια, το τραγούδι της με τίτλο «Δεν ξέρω γιατί» σε στίχους του Κωνσταντίνου Ρωμανίδη -ο οποίος εκτός από εξαίρετος στιχουργός, είναι κι ένας σοβαρός επιστήμονας στο χώρο της Ιατρικής- αγγίζει τη ψυχή εγείροντας συναισθήματα αγάπης, έρωτα, γαλήνης και αρμονίας.
Το εξαιρετικό video clip σκηνοθετεί ο Θάνος Λυμπερόπουλος, ενώ συμμετέχουν φιλικά οι μουσικοί Δημήτρης και Θοδωρής Καζάνης.
Τα γυρίσματα έγιναν στον εκπληκτικό χώρο του El Convento del Arte.
Την ενορχήστρωση υπογράφει ο Στέλιος Γενεράλης, με τη Ζωή Τηγανούρια να «ζωγραφίζει» κάνοντας την ενορχήστρωση των εγχόρδων, κι ασφαλώς παίζοντας ακορντεόν.
Στη παραγωγή συμμετέχουν καταξιωμένοι μουσικοί, όπως ο σολίστ του πιάνο της Royal Academy of Music Μάνος Κιτσικόπουλος, Δημήτρης Καζάνης στα βιολιά, Θοδωρής Καζάνης στο τσέλο, Γιώργος Πολίτης στο ηλ. μπάσο και Στέλιος Γενεράλης στα τύμπανα.
Η Ζωή Τηγανούρια συνεχίζει να δίνει βήμα σε νέες ταλαντούχες φωνές με τις ιδιαίτερες συνθέσεις της, προσφέροντας μια απαράμιλλη αυθεντικότητα και ποιότητα στο Ελληνικό τραγούδι. Αυτή τη φορά όμως το κάνει για την πολυαγαπημένη της, ταλαντούχα και πανέμορφη ανηψιά, της οποίας το ταλέντο διέβλεπε από μικρή ηλικία.
Από τότε που ήταν ακόμη μαθήτρια του δημοτικού προσπάθησε να την μυήσει στο κόσμο της μουσικής, βάζοντάς την να συμμετέχει σε μεγάλες παραγωγές. Μέχρι να έρθει η στιγμή που, ταυτόχρονα με την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο, να της κάνει την πρώτη της δισκογραφική παραγωγή με αυτό το υπέροχο τραγούδι.
«Δεν ξέρω γιατί, σ’ αγαπάω τόσο» από την Πελαγία..
Βρείτε τη Πελαγία στο FB:
https://www.facebook.com/pelagia.milona
Λίγα λόγια για τη Πελαγία:
Η Πελαγία ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές της στη Σαμοθράκη σε ηλικία 8 ετών μαθαίνοντας σολφέζ, πιάνο και Παραδοσιακό τραγούδι στην τάξη της μουσικοπαιδαγωγού Παναγιώτας Τηγανούρια, συμμετέχοντας ταυτόχρονα μέχρι και σήμερα στη βραβευμένη Παραδοσιακή Χορωδία του συλλόγου Φίλων Μουσικής Αρμονίας «Γένεσις».
Παράλληλα το 2007, σε ηλικία 12 ετών συμμετείχε στη δεύτερη εκτέλεση του τραγουδιού τίτλων «Δυο Χείλη Κατακόκκινα» το οποίο ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σε μουσική και παραγωγή Ζωής Τηγανούρια και στίχους Χάρη Ρώμα, για τις ανάγκες του γνωστού σήριαλ του ΑΝΤ1 «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο».
Σε ηλικία 18 ετών εισήχθη στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στον τομέα της Εθνομουσικολογογίας-Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας και ταυτόχρονα παρακολουθεί μαθήματα Κλασικού τραγουδιού με τη μεσόφωνο Θεοδώρα Μπάκα.
Το 2014 συμμετείχε στο άλμπουμ του Στέλιου Διονυσίου με τίτλο «Εσένα αγάπησα» σε μουσική Ζωής Τηγανούρια και στίχους Ε. Μάγνη, κάνοντας φωνητικά στο τραγούδι «Νοιώσε με».
Το 2015 συμμετείχε στο άλμπουμ του Δημήτρη Τηγανούρια «Καντρίλιες και στη Σαμοθράκη... όπως τότε» ερμηνεύοντας Παραδοσιακά τραγούδια του νησιού, σε παραγωγή της Zoe Music.
Το 2016, ερμήνευσε το παιδικό τραγούδι «Σκουφοκοκκινίτσα» σε μουσική Ζωής Τηγανούρια και στίχους Μ. Γεωργίου, που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το ομώνυμο παιδικό βιβλίο της συγγραφέως και εικονογράφου Μαρίνας Γιώτη.
Τον ίδιο χρόνο, ερμήνευσε μαζί με τον Κώστα Τηγάνη το Παραδοσιακό τραγούδι «Σαμοθράκης βήμα» σε μουσική Ζωής Τηγανούρια και στίχους του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως, Τραϊανουπόλεως & Σαμοθράκης κ.κ. Άνθιμου, ένα τραγούδι που -αν και γραμμένο τη σημερινή εποχή- εντυπωσίασε για την αυθεντικότητά του, συναντώντας μεγάλη αποδοχή από το κοινό.
Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες συναυλίες μαζί με την Ζωή Τηγανούρια σε όλη την Ελλάδα και σε σπουδαίες παραστάσεις όπως η sold-out παράσταση που συνεχίστηκε για δυο συνεχόμενες χρονιές «Έτσι είναι η… Ζωή» ή το «Αρώματα του Κόσμου & Βυζαντινά Μύρα» που παρουσιάστηκε σε πολλές Ελληνικές πόλεις, ενώ τα καλοκαίρια συμμετέχει με παραδοσιακά σχήματα της Σαμοθράκης, σε πολιτιστικά καλλιτεχνικά δρώμενα.
Αυτό το διάστημα πραγματοποιεί την πτυχιακή της εργασία και κυκλοφορεί την πρώτη της δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Δεν Ξέρω Γιατί».
- - - - - - - - - -
Music & Video Credits:
Video Clip Link:
“Δεν Ξέρω Γιατί”
Μουσική: Ζωή Τηγανούρια
Στίχοι: Κωνσταντίνος Ρωμανίδης
Ερμηνεία: Πελαγία
Available in:
iTunes & Apple Music: https://apple.co/2LDXk7C
Google Music: http://bit.ly/2MjGcFk
Deezer: http://bit.ly/2kYMvBA
Spotify: https://spoti.fi/2Mie5WN
Εξώφυλλο: Στέλιος Γενεράλης
Video Credits:
Σκηνοθεσία/Μοντάζ: Θάνος Λυμπερόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κίρκη Λιατοπούλου
Σκηνογράφος: Χρήστος Αργυρός
Μακιγιάζ: Ειρήνη Διπλάρου
Συμμετέχουν οι μουσικοί Δημήτρης & θοδωρής Καζάνης
Ευχαριστούμε το El Convento Del Arte για την ευγενική παραχώρηση του χώρου
Music Credits:
Ερμηνεία: Πελαγία
Σύνθεση: Ζωή Τηγανούρια
Στίχοι: Κωνσταντίνος Ρωμανίδης
Ακορντεόν: Ζωή Τηγανούρια
Πιάνο: Μάνος Κιτσικόπουλος
Βιολί: Δημήτρης Καζάνης
Τσέλο: Θοδωρής Καζάνης
Μπάσο: Γιώργος Πολίτης
Τύμπανα: Στέλιος Γενεράλης
Ενορχήστρωση Εγχόρδων: Ζωή Τηγανούρια
Ενορχήστρωση/Editing: Στέλιος Γενεράλης
Recordings -except grand piano-, mixed & mastered in Dotwav Studios by Iosif Hidiroglou
Grand piano recording in Artracks Recording Studios by George Priniotakis
℗ & © Zoe Music Ltd. (2018)
Στίχοι:
Δεν ξέρω γιατί, σ’αγαπάω τόσο
Δεν ξέρω γιατί, απ’ τη πρώτη στιγμή
Δεν ξέρω γιατί, αν χρειαστεί θα σου δώσω
Ακόμα κι αυτή, τη δική μου ζωή..
[R]
Θα πρέπει νά ‘σαι η ξαστεριά,
σαν μένω μόνη μου στην ερημιά
Θα πρέπει νά ‘σαι ένα ποτάμι,
που αντί για νερό, τρέχει “σ’αγαπώ”
Κι εκεί ξεδιψώ.. κι εκεί ξεδιψώ..
Δεν ξέρω γιατί, μέσ’ τα χέρια σου σβήνω
Κι όταν λές “μ’αγαπάς”, ζωντανεύω με μιάς
Δεν ξέρω γιατί, την καρδιά μου αφήνω
Σε ταξίδι μαζί σου, όπου θές να με πάς..
[R]
Θα πρέπει νά ‘σαι η ξαστεριά,
σαν μένω μόνη μου στην ερημιά
Θα πρέπει νά ‘σαι ένα ποτάμι,
που αντί για νερό, τρέχει “σ’αγαπώ”
Κι εκεί ξεδιψώ.. κι εκεί ξεδιψώ..
Κι εκεί ξεδιψώ.. σ’αγαπώ..
Θα πρέπει νά ‘σαι λιμάνι.. σταθμός..
ο τελευταίος μου προορισμός..
Και της καρδιάς μου ο κτύπος αυτός..
ο πιο δυνατός.. ο πιο δυνατός..
Δεν ξέρω γιατί.. σ’αγαπάω.. τόσο..
