Την ποιμαντορική του εγκύκλιο για το Πάσχα εξέδωσε ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς. Συγκεκριμένα:
“Προς τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες και τον ευσεβή λαό της καθ’ ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως
«Σήμερον πάσα κτίσις αγάλλεται και χαίρει ότι Χριστός ανέστη…» (Ωδή θ’ Πάσχα)
Σκιρτάει, αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, σήμερα, η καρδιά όλης της κτίσεως, με παλμούς υπερκοσμίου χαράς. Μέσα στους ολοφώτεινους, ορθοδόξους, Ιερούς Ναούς «περικυκλούντες» την Αγία Τράπεζα, ζούμε σήμερα την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Με ανέκφραστη χαρά και ευγνωμοσύνη υμνούμε και δοξάζουμε τον μεγάλο νικητή και θριαμβευτή. Ο Χριστός δεν είναι ένας νικητής σαν τους άλλους που γνώρισε η ανθρωπότητα, πρόσκαιρος και εφήμερος. Είναι ο μοναδικός και απαράμιλλος, ο ασύγκριτος και ο αιώνιος νικητής.
Θεληματικά παρέδωσε τον εαυτό του στον σταυρικό θάνατο και το πανάγιο Σώμα Του «ετέθη εις το καινόν μνημείον» του Ιωσήφ. Όμως, όχι μόνο καμία φθορά δεν υπέστη ένεκα του θανάτου, αλλά με τη δύναμι της Θεότητός Του ενίκησε τον θάνατο και αναστήθηκε τριήμερος.
Σήμερα, «χαράς τα πάντα πεπλήρωται της Αναστάσεως την πείραν ειληφότα», αναφωνεί ο ιερός υμνογράφος.
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί ζούμε το Πάσχα μας, την «εορτή των εορτών», την «πανήγυρι των πανηγύρεων», πεπληρωμένοι από βαθειά και ανείπωτη αγαλλίασι και ομολογούμε την χαρά μας.
Α) Χαιρόμαστε, γιατί ο Χριστός κατετρόπωσε με την Ανάστασί Του τους δύο φοβερούς και μανιασμένους εχθρούς μας, την αμαρτία και τον θάνατο.
Ο Απόστολος Πέτρος στην Α’ Καθολική Επιστολή του βεβαιώνει: «Ο Χριστός θανατώθηκε σωματικά, με τον θάνατό του όμως νίκησε την αμαρτία» (Α’ Πετρ. γ’, 18). Και ο ιερός Υμνογράφος βάζοντας στο στόμα του Άδου τα πιο κάτω λόγια αναφωνεί: «Ο ποιμήν σταυρώθηκε και τον Αδάμ ανέστησε … ο Σταυρωθείς εξεκένωσε τους τάφους δεν έχει πλέον δύναμι η εξουσία του θανάτου» (Εσπερινός Πάσχα).
Αυτός που κατετέθη ως νεκρός στο μνήμα του Ιωσήφ, δεν είναι ένας από τους πολλούς θνητούς. Είναι ο Αθάνατος Λόγος, ο Αρχηγός της ζωής. «Εν Αυτώ ζωή ην» θεολογεί ο μαθητής της αγάπης Ευαγγελιστής Ιωάννης (Ιωάνν. α’, 4). Είναι η πηγή της ζωής. Δεν άρχισε να ζη σε ωρισμένο χρόνο, αλλά υπάρχει προ πάντων των αιώνων, συνάναρχος με τον Άναρχο Πατέρα και το συνάναρχο Πανάγιο Πνεύμα.
Έτσι ακριβώς η ψυχή του Χριστού, ενωμένη με τη θεότητα, κατήλθε στον Άδη συνέτριψε το κράτος του θανάτου και του διαβόλου, αφού με τον δικό Του θάνατο νίκησε τον θάνατο. Αφάνισε την δύναμι του Άδου και με την Ανάσταση δόξασε το Πανάγιο Σώμα Του, αφού το ανέστησε εκ νεκρών.
Εορτάζοντες εμείς σήμερα τα ελευθέρια από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου, έχουμε «χαράν μεγάλην» και δοξάζουμε τον ελευθερωτή μας, τον Αναστάντα Κύριο.
Β) Χαίρουμε σήμερα, διότι ο Αναστάς Χριστός μετά την Ανάστασί του, μας υποσχέθηκε ότι θα είναι μαζί μας μέχρι συντελείας των αιώνων.
Μετά την Ανάστασί Του και προ της Αναλήψεώς Του, δια των Αγίων Αποστόλων, είπε σε όλους μας: «εγώ θα είμαι πάντα μαζί σας βοηθός και συμπαραστάτης σας, μέχρι της συντελείας του κόσμου» (Ματθ. κη’, 20). Να δεχθούμε και να στερεώσουμε μέσα μας τα λόγια αυτά του Κυρίου.
Μην ολιγοπιστούμε αγαπητοί. Ο Αναστάς Κύριος μας αγαπά και είναι μαζί μας. Αντιμετωπίζουμε πειρασμούς, θλίψεις, δοκιμασίες, ασθένειες, συκοφαντίες, ψεύδη, διωγμούς, αποτυχίες, προσωπικά η οικογενειακά προβλήματα; Μην πτοούμαστε. Μην αποθαρρυνόμαστε. Έχουμε δυσκολίες και πόλεμο εχθρών στον πνευματικό μας αγώνα; Μην λυγίζουμε. Ο Κύριος μας φωνάζει: «Εγώ ειμί ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων και εγενόμην νεκρός και ιδού ζων ειμί εις τους αιώνας» (Αποκ. α’, 18).
Με αυτή την πίστι στην παρουσία και την παντοδυναμία του Αναστάντος Χριστού, αλλά και την ομολογία της Αναστάσεώς Του έζησαν και αγωνίσθηκαν απόστολοι, πατέρες, όσιοι, μάρτυρες, ομολογηταί, νεομάρτυρες, ιεραπόστολοι. Όλοι ζούσαν αληθινά τη χαρά του Αναστάντος. Ενώπιον των τυράννων, των ισχυρών, των οργάνων του ανθρωποκτόνου, ανίσχυροι φαινομενικά, κατίσχυναν τους διώκτας του Αναστάντος και ενώπιον του θανάτου ήσαν ειρηνικοί και χαρούμενοι. Και μεις μη κλονιζόμαστε. «Μεθ’ ημών ο Θεός».
Γ) Χαίρουμε ακόμη, διότι ο Κύριος με την Ανάστασί Του μας χάρισε άλλη βιοτή αγιασμένη εδώ στη γη, αλλά και δοξασμένη και αιώνια στην ουράνια βασιλεία Του.
Ο Αναστάς Κύριος μας χάρισε και μας χαρίζει την αγία Του Εκκλησία, τα χαριτόβρυτα άγια Μυστήριά Του. Μέσα στη συνειδητή εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή μπορούμε να γίνουμε αληθινοί άνθρωποι του Θεού, άνθρωποι αρετών, χριστιανοί αγιότητος. Αρκεί εμείς να ζούμε την αναστάσιμη ζωή που μας χάρισε ο εκ νεκρών Αναστάς Χριστός, να ζούμε τα άγια μυστήρια, τη συνέχεια της Αναστάσεως, τη Θεία Λειτουργία.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι η χαρά μας αυξάνει ακόμη περισσότερο, όταν στερεώσουμε μέσα μας την πίστι ότι η Ανάστασις του Χριστού είναι απαρχή μιας νέας και αιωνίου βιοτής.
«Το ότι μας χαρίζει ο Αναστάς Κύριος με την Ανάστασί Του τέτοια μακαρία και γεμάτη πνευματικών αγαθών ζωή και μάλιστα αιωνία και ατελεύτητο, αυτό είναι χάρισμα χαρισμάτων, αγαθό αγαθών, ευεργεσία ευεργεσιών» λέει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (Εορτοδρόμιον).
Και ο ιερός Δαμασκηνός διασαλπίζει: «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής της αιωνίου απαρχήν και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον». (Αναστάσιμος Κανών, Ώδη ζ’).
Ο Απόστολος Παύλος προσθέτει γράφοντας προς τους Εφεσίους: «Ο Θεός που είναι πλούσιος σε έλεος, ένεκα της πολλής αγάπης του, με την οποία μας αγάπησε και όταν ακόμη είμαστε νεκροί ένεκα των παραβάσεων, μας εζωντάνεψε πνευματικά, με την Αναστάσι του Χριστού ανέστησε και μας και μας έβαλε να καθίσουμε μαζί του στα επουράνια» (Εφεσ. β’, 4-6).
Ευλογημένος και τρισευλογημένος ο τάφος απ’ όπου ξεπήδησε ο ποταμός της αθανασίας για όλους μας. Μεγάλη, μοναδική η χαρά μας. Ο σωματικός θάνατος δεν είναι πλέον θάνατος. Είναι κοίμησις. Ο τάφος δεν είναι σκοτάδι αιώνιο, αλλά πύλη που οδηγεί στην αιωνιότητα. Για όλους εκείνους που πιστεύουν, που αγαπούν, που ζουν τον Αναστάντα, ο τάφος είναι το τελευταίο, ανίσχυρο εμπόδιο για να αντικρύσουμε τους αγίους Αγγέλους, την Παναγία μας, τους Αγίους και να εισέλθουμε στην αιώνια «άλλη βιοτή».
«Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο» (Α’ Κορ. ιε’, 20). «Σαλπίσει γαρ και οι νεκροί εγερθήσονται άφθαρτοι» (Α’ Κορ. ιε’, 52) διακηρύσσει ο Απόστολος Παύλος.
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, σήμερα Πάσχα, ας θελήσουμε να απομακρύνουμε την ολιγοπιστία, την αμφιβολία, τους φόβους, την ταραχή, το άγχος, την θλίψι, την αποθάρρυνσι. Μην αφήσουμε τον εαυτό μας να αγαπήση τον κόσμο και να συσχηματισθή μαζί του. Ο κόσμος της αποστασίας μας προσφέρει άγχος, αβεβαιότητα, αγωνία, πικρία και θλίψι, όχι χαρά, αφού η αμαρτία του είναι «ρίζα πικρίας». Μόνον ο Χριστός προσφέρει αληθινή χαρά. «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε» είναι το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού μας.
Χαίροντες, αγαλλόμενοι, ας ομολογούμε ολόψυχα σε πιστούς και απίστους, σε χριστιανούς και ειδωλολάτρες, σε διώκοντες και διωκομένους, σε φίλους και εχθρούς του Αναστάντος, ότι ο «Χριστός Ανέστη». Ο Χριστός ενίκησε την αμαρτία και τον διάβολο. Είναι πάντοτε μαζί μας, Θεός ισχυρός, Θεός των δυνάμεων. Μας χαρίζει την αιώνια ζωή, την αιώνια πατρίδα. Μας χαρίζει την ποθητή και παντοτεινή χαρά.
Να ευχηθούμε, όπως μας αγάπησε ο Αναστάς Κύριος να Τον αγαπήσουμε και μεις. Να Τον ενθρονίσουμε στην καρδιά μας και μαζί Του, να αξιωθούμε να ζούμε την αιωνία Ανάστασι και χαρά.
Καλή, Αγία Ανάστασι”
