Απόσπασμα από την προηγούμενη προσπάθεια αναπαράστασης των τραγικών συμβάντων και συγκεκριμένα τη  θεατρική παράσταση «Κρανίου Τόπος» από το 2ο Λύκειο Αγρινίου το 2002.

Η αναπαράσταση των τραγικών γεγονότων την Μεγάλη Παρασκευή του 1944 είναι ένα γεγονός-τομή για την πόλη. Στο παρελθόν έχουν ξαναγίνει καλλιτεχνικές αναφορές στο ίδιο θέμα όπως το θεατρικό δρώμενο του 2ου Λυκείου Αγρινίου πριν 16 χρόνια ( δείτε παλαιότερο δημοσίευμα του agrinionews.gr ΕΔΩ

Αυτή τη φορά όμως το βήμα πιο πέρα γίνεται: Ενώ η συγκεκριμένη μαθητική θεατρική παράσταση εστίασε στο θρήνο των συγγενών των θυμάτων, τώρα θα επιχειρηθεί θεατρικό δρώμενο πάνω των τραγικών γεγονότων με σκοπό να φωτίσει περισσότερο καλλιτεχνικά το γεγονός.

Το εγχείρημα αυτό θα κριθεί αν θα πετύχει στην παραμικρή λεπτομέρεια. Όχι μόνο γιατί το θέμα αυτό είναι ευαίσθητο και ιερό αλλά και γιατί οι «καλοθελητές» με το μανδύα του υψηλού κριτή τέχνης καραδοκούν.

Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι η τοπική κοινωνία είτε ως βάση είτε ως προσέγγιση από την εκάστοτε δημοτική αρχή απαιτεί την ενθύμηση του γεγονότος και την φανερή ενσωμάτωση του με την ταυτότητα της πόλης.  Δεν είναι τυχαίο ότι τον τελευταίο καιρό έγινε προσπάθεια για συλλογή υπογραφών για ανέγερση νέου μνημείου για τους 120 ( δείτε ΕΔΩ τη φόρμα και το κείμενο συλλογής υπογραφών). Ούτε η εκπληκτική έκθεση του Θανάση Βαλαώρα πέρυσι την Μ. Εβδομάδα ήταν τυχαία, προσέθεσε έναν μεγάλο λίθο στη θεμελίωση της μνήμης.

Η παράσταση αυτή λοιπόν με τη δέουσα σοβαρότητα πρέπει να προχωρήσει και κυρίως με πολύ πολύ δουλεία και εκ βαθέως προσέγγιση.

Λ.Υ.