Ο Εύηνος είναι ο ποταμός των Αιτωλών, αφού ο Αχελώος ήταν κατά κύριο λόγο ποταμός της Ακαρνανίας, αφού μόνο στα τέλη του 4ου αι.π.Χ. αποτέλεσε το κοινό όριο μεταξύ Αιτωλών κι Ακαρνάνων. Με το όνομα Εύηνος αναφέρεται στον Ησίοδο, τον Σοφοκλή, τον Θουκυδίδη, τον Στράβωνα, τον Πτολεμαίο, τον Διονύσιο Καλλιφώντος και τον Οβίδιο. Αναφέρεται επίσης και με άλλα ονόματα, όπως Λυκόρμας, Χρυσορρόας, Κενταύρειος και Asper (λατινικά: τραχύς, χαλικώδης).
Από τις πηγές του μέχρι τις εκβολές του, αναπτύχθηκαν σπουδαίες πόλεις, κώμες και οικισμοί.

Ποιος ήταν όμως ο Εύηνος στην ελληνική μυθολογία;

 Ήταν πανίσχυρος βασιλιάς της Αιτωλίας, όπου κατείχε πολλά εδάφη και το βασίλειό του ήταν από τα πιο ξακουστά. Βασίλεψε στις περιοχές Πλευρώνα και Καλυδώνα. Ήταν γιος του θεού Άρη και της Δημονίκης. Αδέρφια του Εύηνου ήταν ο Μώλος και ο Θέστιος.

Κόρη του ήταν η Μάρπησσα, η πιο όμορφη γυναίκα της εποχής εκείνης και ο Εύηνος την αγαπούσε υπερβολικά. Πολλοί ήταν οι επίδοξοι άντρες που ήθελαν να νυμφευθούν την κόρη του. Σύμφωνα με τα εθιμοτυπικά, ο βασιλιάς έπρεπε να απορρίπτει ή να εγκρίνει τον μέλλοντα σύζυγο της κόρης του. Επειδή όμως ο Εύηνος δεν ήθελε να παντρέψει την κόρη του και να φύγει πιθανόν από μακρυά του, επινόησε κάποιους αγώνες αρματοδρομίας, μιας και οι μνηστήρες, όλο και αυξάνονταν. Ο όρος που έθετε στους υποψήφιους συζύγους ήταν πως εάν δεν τον κέρδιζαν στη μονομαχία, έχαναν το δικαίωμα να την διεκδικήσουν. Αυτός που θα τον νικούσε, αυτός θα ήταν κι ο σύζυγος της Μάρπησσας. Κανείς από τους μνηστήρες όμως δεν γνώριζε πως ο Εύηνος δεν είχε σκοπό να εφαρμόσει τους όρους της αρματοδρομίας.

Στους αγώνες που πραγματοποιούνταν, συνήθως νικητής ήταν ο Εύηνος. Πολλοί ήταν όμως αυτοί που τον νικούσαν, και όφειλε ο Αιτωλός βασιλιάς να τηρήσει τη συμφωνία. Αντί γι’αυτό όμως, ο Εύηνος, έκοβε το κεφάλι του νικητή και το τοποθετούσε ως στολίδι στον τοίχο του ανακτόρου του ή του ναού του Ποσειδώνα.
Λέγεται μάλιστα, πως χτίστηκε ένας ολόκληρος ναός από κρανία.

Αυτή η τακτική του βασιλιά, συνεχίστηκε για πολύ καιρό, μέχρι που έφτασε στο βασίλειό του ένας Μεσσήνιος ήρωας, ο Ίδας, ο οποίος όταν διαπίστωσε τι έκανε ο Εύηνος, προτίμησε να απαγάγει την κόρη του, απ’το να πάρει μέρος σε μια ανούσια αρματοδρομία.Ο Εύηνος, αφού έμαθε γρήγορα για την αρπαγή της κόρης του, οργίστηκε και διέταξε τους στρατιώτες του να καταδιώξουν τον επίδοξο απαγωγέα. Ανέβηκε και ο ίδιος στο άρμα του για να προλάβει τον Ίδα και τον κυνήγησε μέχρι τον ποταμό Λυκόρμα. Όμως ο Ίδας είχε ήδη κερδίσει δρόμο, τα άλογά του τα οποία ήταν δώρο του θεού Ποσειδώνα ήταν γρηγορότερα ενώ μπορούσαν ακόμη και να πετούν.
Έτσι, ο Ίδας κατάφερε να ξεφύγει από τον Εύηνο, πέταξε πάνω από τον ποταμό και χάθηκε στον ορίζοντα, κρατώντας σφιχτά στα χέρια του την όμορφη Μάρπησσα.
Απελπισμένος ο βασιλιάς Εύηνος, κι αφού έχασε τις ελπίδες του να σώσει την αγαπημένη του κόρη, πρώτα έσφαξε τα άλογα του άρματός του, τα έριξε στο ποτάμι και έπειτα έπεσε και ο ίδιος στα ορμητικά του νερά και πνίγηκε. Από τότε ο ποταμός Λυκόρμας, ονομάστηκε Εύηνος.