Γράφει ο Νίκος Κωστακόπουλος

Οι νεραϊδοσπηλιές αποτελούν ένα ελάχιστο, και μάλιστα ταπεινό, δείγμα από τα πολλαπλά θέλγητρα της κοιλάδας του Γιδομανδρίτη στο ορεινό Θέρμο. Πρόκειται για ένα σημείο που ελάχιστοι του δίνουν σημασία, αφού έχουν τόσα άλλα σημαντικότερα να προσέξουν στην εν λόγω περιοχή. Κι εντούτοις, όμως, η λεπτή ομορφιά του σημείου αυτού το καθιστούν ξεχωριστό και γι’ αυτό επιλέχθηκε να προβληθεί ξεχωριστά από τα υπόλοιπα στοιχεία της περιοχής αυτής.

Τις νεραϊδοσπηλιές τις συναντάμε στον κάτω ρου του Γιδομανδρίτη (συμβολή με τον Εύηνο έως θέση Διποταμιά) – περιοχή που αποκαλείται, και δικαίως, Τέμπη του Θέρμου – περί το 1 χμ. πριν τη Διποταμιά παραπλεύρως της κοίτης του ποταμού στο κατώτερο σημείο ενός πλατανόφυτου τοπίου. Οι νεραϊδοσπηλιές προσεγγίζονται από τον δρόμο Θέρμο – Κοκκινόβρυση, ο οποίος ακολουθεί το ποτάμι παράλληλα με την πορεία της ροής του και πολύ κοντά σ’ αυτό στο προαναφερόμενο τμήμα των 6 χμ. και όχι μόνο.

Πρόκειται για μικροσκοπικές σπηλιές, μικρές κοιλότητες για την ακρίβεια, στο σημείο που η πλαγιά καταλήγει στο ποτάμι, οι οποίες έχουν σχηματιστεί από την από κοινού δράση του ποταμιού, των πλατανιών και του τρεχούμενου νερού που προέρχεται από την πηγή που αναβλύζει λίγο πιο πάνω.

Το εσωτερικό τοίχωμά τους αποτελείται κατά κύριο λόγο από το πέτρωμα της πλαγιάς, όπως αυτό έχει σμιλευτεί από το νερό του ποταμιού παλιότερα που η κοίτη ήταν σε υψηλότερο επίπεδο, και είναι στο σύνολό του επενδεδυμένο από πουρί, το οποίο δημιουργείται πολύ αργά από τη δράση του τρεχούμενου νερού που κατρακυλά ως εκεί από την πηγή που αναβλύζει λίγο πιο πάνω.

Το εξωτερικό τοίχωμα έχει σχηματιστεί από τις υπέργειες ρίζες των πλατανιών που βρίσκονται στο κατώτερο σημείο του πλατανόφυτου τοπίου, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί χάρη στην προσπάθεια των πλατανιών να προσεγγίσουν απευθείας το νερό του ποταμιού και φτάνουν ως την κοίτη του εν είδει κουρτίνας. Το πουρί του τρεχούμενου νερού έχει επενδυθεί γύρω από τις ρίζες αυτές και έχει δημιουργηθεί έτσι τοίχωμα που προσομοιάζει με κανονικό τοίχο από πωρόλιθο.

Η υδροχαρής βλάστηση γύρω από τις σπηλιές και το κελάρυσμα τόσο των τρεχούμενων νερών μέσα και γύρω από τις σπηλιές, όσο και του νερού του ποταμιού που ρέει ακριβώς δίπλα, συμπληρώνει το μαγευτικό σκηνικό που δημιουργεί η φύση στη θέση αυτή. Το καλοκαίρι ρέουν μικρές ποσότητες νερού με μορφή στάγδην και ως μικρά ρυάκια, ενώ τον χειμώνα η ποσότητα αυξάνεται κατά πολύ και δημιουργούνται μικροί καταρράκτες που μοιάζουν με κουρτίνες που κλείνουν τις εισόδους από τις σπηλιές. Το σύνολο των στοιχείων αυτών, εξάλλου, είναι το στοιχείο που προσδίδει ιδιαίτερη αξία στο εν λόγω σημείο και όχι οι μικροσκοπικές σπηλιές αυτές καθεαυτές.

Η θέση των νεραϊδοσπηλιών είναι δυνατό να προσεγγιστεί και από τον δρόμο Θέρμο – Κοκκινόβρυση που διέρχεται λίγο πιο πάνω, αλλά δεν συνιστάται κάτι τέτοιο, καθώς η πρόσβαση είναι σχετικά δύσκολη, λόγω του ότι το μονοπάτι είναι κατεστραμμένο. Η περιοχή μπορεί να προσεγγιστεί και τον χειμώνα από τον προαναφερόμενο δρόμο – και όχι μέσω του ποταμιού λόγω μεγάλης ποσότητας νερού την περίοδο αυτή – αλλά με δυσκολία.

Η ονομασία της θέσης αυτής (νεραϊδοσπηλιές) οφείλεται στη διάχυτη πεποίθηση που κυριαρχούσε ανέκαθεν στον πληθυσμό των παραποτάμιων οικισμών του Γιδομανδρίτη για την ύπαρξη νεράιδων στο ποτάμι, σύμφωνα με την οποία η συγκεκριμένη θέση αποτελούσε σταθμό για τις νεράιδες – πληροί, εξάλλου, όλες τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο – οι οποίες έφταναν ως εδώ, κι ακόμη πιο κάτω ως το παλιό πετρογέφυρο, κατεστραμμένο σήμερα, πλησίον της Λογγάς Μελίγκοβας, πολλές φορές που αποφάσιζαν να ξεφύγουν για λίγο από το βασίλειό τους, την Κοιλάδα των Νεράιδων, ένα τμήμα του ποταμού που ξετυλίγεται σε ικανό μήκος λίγο πιο πάνω, από τη Διποταμιά ως πριν τον Άγιο Θεόδωρο κοντά στις πηγές του ποταμού.

Όλα αυτά, βέβαια, επιβεβαιώνουν την πραγματικότητα της μαγευτικής φύσης της εν λόγω περιοχής. Μιας φύσης με πολλαπλά θέλγητρα, πράγμα που μπορεί να διαπιστωθεί, εξάλλου, από τον καθένα που θα επισκεφθεί έστω και μια φορά τον Γιδομανδρίτη.

agrinionews.gr