Το Πανεπιστήμιο στην Πόλη του Αγρινίου

Μετά τις δηλώσεις του υπουργού παιδείας κ.Γαβρόγλου για τη νέα χωροταξία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τα πανεπιστημιακά τμήματα που λειτουργούν στην πόλη του Αγρινίου, το ΔΣ της Β’ΕΛΜΕ, εκφράζει για μια ακόμη φορά την ανησυχία του σε πολλά επίπεδα σχετικά με το μέλλον τους.

Μεγάλη σίγουρα είναι η ευθύνη που έχει η πολιτεία, μιας και δεν έχει υποστηρίξει έμπρακτα το τριακονταετές εγχείρημα από την αρχή του. Όμως πέρα από την ευθύνη της πολιτείας, δυστυχώς το θέμα έρχεται στο προσκήνιο σχεδόν πάντα με αρνητικές αναφορές. Αυτό σημαίνει ότι προσπάθεια γίνεται συνήθως για να συντηρηθεί μια κατάσταση δεκαετιών και όχι για να αναπτυχθεί το απαραίτητο ακαδημαϊκό περιβάλλον και να «ριζώσει» μια αυτόνομη σχολή στην πόλη του Αγρίνιου. Οι μαξιμαλιστικοί στόχοι και η υπερεκτίμηση κάθε φορά της πολιτικής, εκπαιδευτικής και οικονομικοκοινωνικής συγκυρίας, χωρίς ένα ρεαλιστικό υπόβαθρο και μία συνέχεια είναι απίθανο να έχουν κάποιο αποτέλεσμα.

Το εγχείρημα άλλων Πανεπιστημίων π.χ. Κρήτης, Θράκης, Αιγαίου, που έχουν τις σχολές τους μοιρασμένες σε δύο ή και περισσότερες πόλεις. Ένας τέτοιος χωροταξικός σχεδιασμός θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση της Δυτικής Ελλάδας αν θεωρείται πλέον ενιαία περιφέρεια, όπου το Αγρίνιο σε μια αναλογικά ισόρροπη κατανομή των σχολών, δικαιούται αυτόνομη σχολή με τα ανάλογα τμήματα, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του νομού.

Τέλος είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι ο νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι από τους οικονομικά πιο υποβαθμισμένους της χώρας και με σημαντική μείωση πληθυσμού. Συνεπώς η παρουσία Αυτόνομης Πανεπιστημιακής Σχολής, μπορεί και πρέπει να αναχαιτίσει την απομάκρυνση των νέων από τον τόπο κατοικίας τους. Θα πρέπει λοιπόν ένα νέο μορφωτικό κίνημα, να διεκδικεί αυτό το ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα να είναι μοχλός ανάπτυξης της περιοχής και φάρος πολιτισμού.