Η ιδιαίτερη πατρίδα µας η Μεσάριστα και ο πολιούχος της, γιόρτασε την Παρασκευή 19 Μάϊου 2017 και το Σάββατο 20 Μάϊου 2017 σε κλίµα ιδιαίτερης κατάνυξης και λαµπρότητας την ανακοµιδή των Ιερών Λειψάνων του εν Αγίοις Πατρός ηµών Νικολάου αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυµατουργού.
Το πρόγραµµα των θρησκευτικών εκδηλώσεων είχε ως εξής:
• Την Παρασκευή 19 Μαΐου το απόγευµα και ώρα 7:00 µ.µ., τελέσθηκε ο εσπερινός της εορτής µετ’ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγµατος.
• Το Σάββατο 20 Μάιου το πρωί και ώρα 7:00 π.µ. τελέσθηκε ο Όρθος και η Θεία Λειτουργία. Το χωρίο µας έχει την ευλογία καθ’ όλη τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών να εκτίθει προς προσκύνηση µέρος του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου, το οποίο φυλάσσεται εις τον Ιερόν
Ναό µας.
Την εορτή µας τίµησαν µε την παρουσία τους µεταξύ άλλων, ο κος Καραγκούνης Κων/νος Βουλευτής του νοµού Αιτ/νίας, η κα Ανθούλα Μακρή, Υπεύθυνη εθελοντισµού και Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήµου Αγρινίου καθώς επίσης και ο κος Χασιώτης Θέµης, Δηµοτικός Σύµβουλος του Δήµου Αγρινίου και Αντιπρόεδρος του «ΚΟΙΠΑ».
Ευχαριστούµε όλους από καρδιάς για την συµµετοχή σας στους εορτασµούς µας. Να είστε καλά και του χρόνου µε υγεία.
Και για όσους δεν γνωρίζουν, παραθέτουµε παρακάτω λίγα λόγια για την ζωή και το βίο του Αγίου Νικολάου (πηγή:Wikipedia.org):
Η ΖΩΗ ΤΟΥ
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε το 270 µ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλουσίους και έτυχε επιµεληµένης µόρφωσης. Όµως, σε νεαρή ηλικία έµεινε ορφανός και κληρονόµος µιας µεγάλης περιουσίας. Από πολύ νωρίς είχε αφιερωθεί στα Θεία, µετά την µετάβασή του στα Ιεροσόλυµα για να προσκυνήσει τον Τίµιο Σταυρό και τον Πανάγιο Τάφο. Όταν επέστρεψε στην πατρίδα του χειροτονήθηκε ιερέας. Στην αρχή αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο κι έγινε ηγούµενος της Μονής Σιών στα Μύρα της Λυκίας. Όταν απεβίωσε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, οι επίσκοποι, δια θεϊκής αποκαλύψεως, αναγόρευσαν Αρχιεπίσκοπο τον Νικόλαο.
Από την θέση αυτή ανέπτυξε έντονη δράση και επεξέτεινε τους αγώνες του για την προστασία των φτωχών και των απόρων ιδρύοντας νοσοκοµεία και διάφορα φιλανθρωπικά ιδρύµατα.
Προικισµένος µε υψηλό χριστιανικό φρόνηµα, θάρρος και ζωτικότητα εµψύχωνε τους διωκόµενους (από τους Ρωµαίους) χριστιανούς, διωκόµενος και εξοριζόµενος και ο ίδιος για τη στάση του αυτή.
Κατά τους διωγµούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όµως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύµφωνα µε την παράδοση, ήταν προικισµένος µε το χάρισµα της θαυµατουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και µετά τον θάνατο του. Αναφέρονται πλείστα θαύµατα του Αγίου όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών.
O ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ
Ο άγιος Νικόλαος απεδήµησε ειρηνικά στις 6 Δεκεµβρίου του έτους 343. Μετά τον θάνατο του ονοµάστηκε «µυροβλύτης», καθώς σύµφωνα µε την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν άγιο µύρο, όπως και άλλων αγίων. Τα λείψανά του διατηρήθηκαν στα Μύρα της Λυκίας έως και τον ενδέκατο αιώνα, όπου το 1087 κάποιοι ναύτες τα αφαίρεσαν και τα µετέφεραν στην Ιταλία, στην πόλη Μπάρι, όπου τοποθετήθηκαν στο Ναό του Αγίου Στεφάνου. Λέγεται ότι κατά την τέλεση της θείας λειτουργίας άρχισε να αναβλύζει τόσο πολύ µύρο από τα ιερά λείψανα, που οι πιστοί το µάζευαν σε δοχεία για θεραπεία από διάφορες αρρώστιες, ενώ αρκετοί λιποθυµούσαν από την ευωδία του µύρου αυτού. Η µνήµη του γιορτάζεται στις 6 Δεκεµβρίου τόσο από την Ορθόδοξη, όσο και από την Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία.
