Αν βρίσκετε το άρθρο ενδιαφέρον κοινοποιήστε το
Οι νικητές θα πρέπει να επικοινωνούν αφήνοντας τα στοιχεία τους μέσα σε ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ από τη λήξη των διαγωνισμών και να ενημερώνονται για τα ονόματα που κέρδισαν.
Το vivlio-life με την ευγενική υποστήριξη των εκδόσεων Ψυχογιός, θα προσφέρει στους αναγνώστες του δύο (2) αντίτυπα από το βιβλίο «Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου» της Αργυρώς Μαργαρίτη
Ο διαγωνισμός λήγει την Παρασκευή 19 Μαΐου 2017
Οι τυχεροί θα ενημερωθούν την ίδια ημέρα για τον τρόπο παραλαβής των βιβλίων τους, και τα ονόματά τους θα αναρτηθούν στην σελίδα του vivlio-life.gr στο facebook, καθώς επίσης και στο τέλος της συγκεκριμένης ανάρτησης μετά το τέλος του διαγωνισμού.
Για να λάβετε μέρος στη κλήρωση:
1. Kάντε like στη σελίδα του facebook του vivlio-life.gr εδώ
2. Σχολιάστε στο τέλος της συγκεκριμένης ανάρτησης και μετά από αποδοχή το σχόλιό σας θα εμφανιστεί
3. Κοινοποιήστε (share) την ανακοίνωση του facebook
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Γέρση. Είσαι το κόκκινο στο αίμα μου
Ένας έρωτας παραμυθένιος το μυθιστόρημα αυτό, μπερδεμένος στις κλωστές της Ιστορίας, τότε που θέλησε να δοκιμάσει τις αντοχές της προδοσίας, τη δύναμη της φωτιάς.
Σαν τα παραμύθια της Χαλιμάς, οι ζωές μπερδεύονται με το καβουρντισμένο κύμινο και το πετιμέζι, Ρωμιοί και Τούρκοι, κιμπάρηδες και ραχατλήδες, ηγέτες ξιπασμένοι, ανίκανοι, παθιασμένοι, αδιάφοροι. Ο χορός των ζεϊμπέκηδων, οι ατμοί του χαμάμ, τα προσκοπάκια στο Αϊδίνι, μυστικά και καταχωνιασμένες αμαρτίες, προδοσίες, φονικά, ένα γυμνό κορίτσι κρεμασμένο ανάποδα, ο Αχέροντας να καταπίνει φαντάρους, στην Αλμυρά Έρημο να ξεραίνονται οι κόκκινες μηλιές, οι ατμοί του χαμάμ να θολώνουν τις ζωγραφιές.
Η Γέρση μεγάλωσε στη Σμύρνη, αρχοντοπούλα αναντάμ μπαμπαντάμ, στη θωριά της σου κοβόταν η ανάσα. Περήφανη και ξιπασμένη, μαστίγωνε τις δούλες της μπας και τις κάνει φιλενάδες. Λουζόταν στο χαμάμ, όταν την είδαν ξαφνικά τα δυο καρντάσια, ο Γιώργης κι ο Σελίμ, κι ήρθε ο έρωτας να σπαράξει τη σάρκα, να ξεπαστρέψει, να μαγέψει.
«Τι είμαι για σένανε, Γιώργη Καραδάμογλου; Αυτό μόνο… πρέπει να ξέρω…»
Το άλογο χρεμέτισε χτυπώντας την οπλή του σε μια πέτρα που εξείχε, ο αμαξάς τράβηξε τα γκέμια. Ο Γιώργης έχωσε τα μάτια στα τσίνορά της, ζυγίστηκε πάνω τους, ισορρόπησε, κρεμάστηκε. Βούλιαξε στο υγρό βλέμμα, φοβήθηκε μη γίνει δάκρυ και τον πνίξει, τσούλησε στην κατηφόρα της μύτης να σωθεί, χώθηκε στα ρουθούνια να ρουφήξει την οσμή της. Στα χείλη παραδόθηκε. Τα λευκά της δόντια τον γεμίσανε πληγές καθώς θυμήθηκε τη νύχτα τους. Εδώ που φτάσανε, δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να της πει την αλήθεια. Πήρε το χέρι της, έσκυψε κι απόθεσε στη φούχτα της ένα φιλί.
«Εσύ, ομορφιά μου, είσαι το κόκκινο στο αίμα μου…»
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για τις ημέρες αίγλης και δόξας της Σμύρνης πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή!