Ψυχές από Ατσάλι, Βιβλίο Α’ – Το ταξίδι στο Βορρά, Τόμος Α’ της Μαρίας Γκοσιμίδας

Συνέντευξη της συγγραφέως των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, Μαρίας Γκοσιμίδας, που δίνεται με την ευκαιρία του Φεστιβάλ  «Όψεις του Φανταστικού 2017 – Δυτική Ελλάδα» που θα διοργανωθεί στις παρακάτω πόλεις, 31 Μαρτίου Αστακός – 1 Απριλίου Πάτρα – 2 Απριλίου Αγρίνιο και τη συμμετοχή της συγγραφέως σε αυτό.

Γεια σου, Μαρία. Εδώ κανονικά ρωτάνε πως νιώθεις για το πρώτο σου βιβλίο, πως ένιωσες όταν το έπιασες στα χέρια σου και ότι έχει να κάνει γενικά με την αίσθηση του βιβλίου. Θα σου κάνω ίσως την ίδια ερώτηση αλλά σίγουρα όχι με τον ίδιο σκοπό.
Αυτό που θέλω να μάθουμε είναι πως νιώθεις που γράφεις.
Για την ακρίβεια πως νιώθεις που επιτέλους γράφεις. Νιώθεις ελευθερία, καταπίεση, άγχος, πίεση;
Ή απλά, ίσως πάντοτε, νιώθεις μόνο την ατέλειωτη ελευθερία, έχοντας στα χέρια σου ένα εργαλείο έκφρασης που δεν λογοδοτεί σε κανέναν;
Μίλησες μας, για σένα και την συγγραφή, και την ιδέα της συγγραφής, και τι εκφράζει για σένα.   

Για μένα η συγγραφή είναι προπαντώς μία μορφή έκφρασης κι αποθεραπείας θα έλεγα, αφού εικόνες, λόγια και ιδέες που σχηματίζονται στο μυαλό μου μεταφέρονται στο χαρτί και παίρνουν σάρκα και οστά. Για μένα προσωπικά, είναι και ένα είδος ψυχοθεραπείας, αφού ένιωθα ευεξία κάθε φορά που τελείωνα το γράψιμο. Το ότι έφτασα και στο σημείο να δω ένα βιβλίο μου να εκδίδεται με γεμίζει με τεράστια χαρά και ευγνωμοσύνη και μου δημιουργεί τόσα πολλά συναισθήματα, που θα χρειαζόμουν πολύ χρόνο για να τα αναλύσω!

Σίγουρα μια από τις πιο κλασσικές ερωτήσεις είναι να μας πεις κάποια πράγματα για το βιβλίο σου ή γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να το αγοράσει. Θα σου κάνω και εγώ την ίδια ερώτηση αλλά όχι με το κλασσικό τρόπο, γιατί θέλω οι αναγνώστες να γνωρίσουν και εσένα και το βιβλίο σου.
Θέλω να διαλέξεις ένα απόσπασμα από το βιβλίο σου, ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα, να το παραθέσεις εδώ και μετά να το σχολιάσεις. Πιστεύω ότι είναι ίσως ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να μπορέσεις να αποκαλύψεις σε κάποιον αυτό που νιώθεις και πιστεύεις πραγματικά για το βιβλίο σου.

Ναι, πιστεύω ότι η εισαγωγή που βρίσκεται στην αρχή της ιστορίας είναι το πιο κατατοπιστικό κομμάτι για να κατανοήσει ο αναγνώστης το βιβλίο. Η ιστορία έχει πολλούς χαρακτήρες και πλοκές, παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η εισαγωγή χρωματίζει το κεντρικό θέμα και ίσως προοικονομεί και το τέλος της ιστορίας μας, έστω και αινιγματικά. (εισαγωγή..) Όπως καταλαβαίνουμε, έχουμε έναν αφηγητή, έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, ο οποίος μας καταγράφει τις εμπειρίες του από κάποιον συγκεκριμένο πόλεμο που έγινε κάποια χρόνια πρίν και, όπως ο δικός μας Μακρυγιάννης, θέλει με όσο το δυνατόν πιο άμεσο και αυθεντικό τρόπο, να μεταφέρει τα ιστορικά γεγονότα στις επόμενες γενιές. Το περιβάλλον, όπως θα διαπιστώσατε, θυμίζει έναν ομηρικό κόσμο, εφόσον έχουμε μια ομάδα θεοτήτων, οι οποίοι κυβερνούν τον κόσμο και επεμβαίνουν κατά το δοκούν στα ανθρώπινα δρώμενα. Οι ήρωες είναι πολλοί και με τεράστιες διαφορές ως προς τις ιδιότητές τους ο ένας από τον άλλο, όλοι όμως θα παίξουν κάποιο ρόλο στο ξετύλιγμα της ιστορίας μας, όπως κυρίως τη βλέπει ο αφηγητής μας..

Ο σκοπός μας σαν Εκδόσεις ήταν και είναι να φέρουμε τους συγγραφείς στο προσκήνιο και σίγουρα τους συγγραφείς δίπλα στους αναγνώστες, μέσα στην κοινωνία. Με τις Όψεις του Φανταστικού και τις ανθολογίες μας πιστεύουμε ότι σε μεγάλο βαθμό το έχουμε καταφέρει. Πως βλέπεις την συμμετοχή σου στις Εκδηλώσεις Όψεις του Φανταστικού και γενικά τις δραστηριότητες των Συμπαντικών Διαδρομών όλα αυτά τα χρόνια; Πιστεύεις ότι τελικά θα καταφέρουμε να φέρουμε τους συγγραφείς και την λογοτεχνία στο προσκήνιο;

Φυσικά κι έχετε καταφέρει να φέρετε τους συγγραφείς και τα έργα τους στο προσκήνιο, εφόσον τους δίνετε την ευκαιρία να διαφημιστούν και να μιλήσουν για τα έργα τους, αφού ποιος μπορεί να μιλήσει με μεγαλύτερο πάθος για το έργο του, από τον ίδιο τον δημιουργό; Η καινοτόμα κίνηση των εκδηλώσεων «Όψεις του Φανταστικού» που περιοδεύουν σε όλη την Ελλάδα, δίνει την ευκαιρία σε ακόμα περισσότερο κόσμο να γνωρίσει τον οίκο, τους εκπροσώπους και τα βιβλία του, όπως και στους ίδιους τους συγγραφείς να προωθήσουν με άμεσο τρόπο τα δημιουργήματα τους!

Ένα σίγουρα μεγάλο ερώτημα για κάθε αναγνώστη που λατρεύει έναν συγγραφέα είναι πως θα είναι σαν απλός άνθρωπος, τι συνήθειες θα έχει. Τι τρώει, τι μουσική του αρέσει, που ταξίδεψε και πολλά άλλα πράγματα.
Θα προσπαθήσω να κάνω απλή αλλά αναγκαστικά και περίπλοκη ταυτόχρονα την ερώτηση.
Πες μας, που θα ήθελες να ταξιδέψεις για να απαγγείλεις κάποιο κείμενο σου και όταν θα το έκανες αυτό, τι μουσική θα ήθελες να ακούγεται, τι ποτό να γεμίζει το ποτήρι μπροστά σου και ποια αγαπημένη νοστιμιά να σε περιμένει στο πιάτο σου;

Μιας και το βιβλίο μου ανήκει στην κατηγορία της ιστορικής φαντασίας, θεωρώ ότι τα πιο αποδοτικά μέρη για να διαβάσω κάποιο απόσπασμα θα ήταν η Αμερική και η Μ. Βρετανία, αφού αυτές οι χώρες διαθέτουν ένα μεγάλο κοινό από θαυμαστές και λάτρεις του είδους. Επίσης θα ήθελα να πάω σε όλη την Ευρώπη, αφού η γηραιά ήπειρος αποπνέει τόση ιστορία και πολιτισμό που με συναρπάζει. Από μουσική θα ήθελα μια απαλή μουσική στα σίγουρα και με όμορφο, στρωτό ρυθμό. Όσον αφορά το ποτό και το φαγητό, το μόνο που θα απαντήσω είναι ότι θα προτιμούσα ένα ποτήρι μοσχάτο κι ένα σοκολατένιο και κρεμώδες γλύκισμα για λιχουδιά.

Κάτι ευχάριστο, όμορφο και γλυκό που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας; Μέσα σε αυτόν τον σκληρό, βίαιο και απάνθρωπο κόσμο και μέσα σε αυτή την απρόσωπη κοινωνία υπάρχει κάτι που σε κρατάει, σου δίνει δύναμη;
Ίσως το όνειρο να γράψεις κάτι καινούργιο, να ζωγραφίσεις στην άμμο του χρόνου ένα καινούργιο όνειρο, ένα καινούργιο μύθο;  

Θεωρώ ότι ο κόσμος μας δεν είναι μόνο βίαιος, απρόσωπος και απάνθρωπος, παρ’ολο που η αλληγορική κοινωνία του δικού μου έργου εμφανίζεται έτσι…. Πιστεύω ότι αυτά τα χαρακτηριστικά τα αποκτά εξαιτίας μας, εμείς είμαστε εκείνοι που διαμορφώνουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε, με τη συμπεριφορά, τις επιλογές και τη στάση που κρατάμε απέναντι στους συνανθρώπους μας. Αν επιλέξουμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι και ίσως πιο δεκτικοί στα μηνύματα που θέλει να μας περάσει η ζωή, τότε θα βλέπαμε ότι ο κόσμος που ζούμε είναι πολύχρωμος, γεμάτος φαντασία και ένα σωρό θαυμαστά πράγματα. Αυτό το νόημα προσπαθώ να περάσω κι εγώ μέσα στο βιβλίο μου. Ότι όσα και να συμβούν σε κάποιον, όσο προδιαγεγραμμένα και να φαίνονται κάποια πράγματα, πάντα κάπου υπάρχει ένα μικρό παραθυράκι που μπορεί να ανατρέψει τα πάντα και να φέρει δικαίωση σε αυτόν που αγωνίζεται και μάχεται, χωρίς ταξικές και κοινωνικές διακρίσεις. Η φύση κι ο κόσμος είναι φτιαγμένη το ίδιο για όλους και μας ανήκει με τον ίδιο τρόπο και όποια παραβίαση έχει γίνει οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε εμάς, οπότε είναι στο χέρι μας το αν θα αναπαράγουμε τις σκοτεινές πλευρές του ή το αν θα κάνουμε ένα μικρό βήμα για να τον χρωματίσουμε και να τον αλλάξουμε…

Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου. Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες μας;

Σας ευχαριστώ για την ανοχή σας και το χρόνο σας, ελπίζω να μη σας κούρασα! Χαίρομαι που βλέπω τόσο κόσμο να διαβάζει στη σημερινή εποχή, γιατί το βιβλίο, πέρα από ξεκούραση και διαφυγή, προσφέρει και τροφή στον εγκέφαλο. Ακόμα και από το χειρότερο βιβλίο, κάτι θα προσκομίσει ο αναγνώστης. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όποιον μου κάνει την τιμή να διαβάσει και το δικό μου βιβλίο και να του μεταφέρω μέσα από την καρδιά μου, τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη που με επέλεξε και μου χάρισε τον πολύτιμό του χρόνο..!