Ο Αλκμαίων (ή Αλκμέων), ήταν γιος του μάντη Αμφιάραου και της Εριφύλης, αδελφός του Αμφίλοχου. Η ιστορία του είναι συνυφασμένη αρχικά με τη μοίρα του Άργους και της Θήβας και κατόπιν με την Αρκαδία και την Ακαρνανία. Ο πατέρας του Αμφιάραος κλήθηκε να πολεμήσει στη Θήβα, προκειμένου να εκδιώξει από τον θρόνο της πόλης τον Ετεοκλή και να αναλάβει βασιλιάς ο Πολυνείκης (αδέρφια της Αντιγόνης). Γνωρίζοντας από πριν, λόγω των μαντικών του ικανοτήτων, ότι θα σκοτωθεί, όπως και όλοι οι υπόλοιποι Αργείοι στρατηγοί, αρνείται να πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο, αλλά η σύζυγός του Εριφύλη, τον πείθει τελικά, αφού πρώτα είχε δωροδοκηθεί με τα πολύτιμα δώρα της Αρμονίας, ένα περιδέραιο κατασκευασμένο από τον Ήφαιστο κι ένα πέπλο υφασμένο από τις Χάριτες. Λίγο πριν αναχωρήσει ο Αμφιάραος, συναντά τους μικρούς του γιους Αλκμαίων και Αμφίλοχο, και αφού τους χαιρετά για τελευταία φορά, τους ζητά να σκοτώσουν τη μητέρα τους όταν ενηλικιωθούν.
Μετά από δέκα χρόνια, πραγματοποιείται εκ νέου εκστρατεία εναντίον της Θήβας, από τους γιους αυτή
τη φορά των σκοτωμένων Αργείων στρατηγών. Ο Αλκμαίων τίθεται επικεφαλής των Επιγόνων, ύστερα από χρησμό που έλεγε, ότι μόνο με αυτόν αρχηγό, θα μπορούσαν οι Αργείοι, να νικήσουν αυτή τη φορά. Τελικά η Θήβα κυριεύεται και ο Αλκμαίων σκοτώνει τον βασιλιά της. Ενθυμούμενος τον όρκο που είχε δώσει στον πατέρα του πριν 10 χρόνια, φονεύει τη μητέρα του Εριφύλη, βοηθούμενος και από τον αδελφό του Αμφίλοχο. Οι περιπέτειες όμως συνεχίζονται για τον ήρωα και οι Ερινύες τον κυνηγούν για το έγκλημα που διέπραξε και καταφεύγει στην Αρκαδία
(Ψωφίδα). Ο εκεί βασιλιάς λυτρώνει τον Αλκμαίωνα από τα βάσανά του και τον νυμφεύει με την κόρη του Αρσινόη. Ανακουφισμένος πλέον ο Αλκμαίων, δωρίζει στη σύζυγό του τα δώρα της Αρμονίας , που είχε αρπάξει από τη δολοφονημένη από τον ίδιο μητέρα του.
Δυστυχώς όμως, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αρκαδία, επικρατεί ξηρασία και αγονία και το μαντείο των Δελφών, επιδεικνύει τον Αλκμαίωνα ως υπαίτιο, λόγω της οργής των Θεών για το έγκλημά του. Επίσης, τον συμβουλεύει πως θα απαλλαγεί από το κυνήγι των Ερινυών και την οργή των Θεών, μόνο όταν καταφύγει σε μία χώρα που δεν υπήρχε όταν έκανε τον φόνο αλλά σχηματίστηκε μετά.
Ο ήρωας εγκαταλείπει την Αρκαδία και αρχίζει μια νέα περιπλάνηση, προκειμένου να βρει αυτή τη χώρα που του υπέδειξε το Μαντείο. Μετά από μακροχρόνια αναζήτηση, φτάνει σε ένα μέρος, όπου εκεί μαθαίνει ότι οι πολιτείες και τα χωριά, δημιουργήθηκαν πριν λίγο καιρό, όταν οι άνθρωποι εκεί αποφάσισαν να μείνουν όλοι μαζί και όχι διασκορπισμένοι. Βρέθηκε στο Δέλτα του Αχελώου (στις Οινιάδες;), κι εκεί ο ποταμίσιος θεός, αφού τον εξάγνισε για το έγκλημα που διέπραξε, του έδωσε για γυναίκα του, την κόρη του Καλλιρρόη, και του παρέδωσε το βασίλειο.
Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ακαρνάνα και τον Αμφότερο. Η νέα του σύζυγος, όταν έμαθε την ύπαρξη των δώρων της Αρμονίας, θέλησε να τα αποκτήσει. Τα δώρα βρίσκονταν στα χέρια της Αρσινόης όμως, της πρώτης συζύγου του Αλκμαίωνα. Αγαπούσε τόσο όμως την Καλλιρρόη, ώστε αποφάσισε να μεταβεί στην Αρκαδία και να τα πάρει. Όταν έφτασε εκεί, με δόλο τα απέσπασε και περιχαρής πήρε το δρόμο της επιστροφής για το νέο του βασίλειο και την οικογένειά του. Οι δυο γιοι του βασιλιά της Αρκαδίας, ανακάλυψαν την απάτη του Αλκμαίωνα, τον καταδίωξαν και τον σκότωσαν. Τον κήδεψαν εκεί, στην Αρκαδία, και όπως αναφέρει ο Παυσανίας, ο τάφος του ήταν απλός και πάνω του ήταν φυτεμένα κυπαρίσσια, που δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να τα κόψει. Το νέο του βασίλειο, περιήλθε στα χέρια του γιου του Ακαρνάνα, όπου έκτοτε πήρε το όνομα Ακαρνανία.
Ένας άλλος μύθος για τον Αλκμαίωνα, διαφορετικός, αλλά με κοινά κάποια σημεία, θέλει τον ήρωα να μάχεται εναντίον των ήδη γνωστών Ακαρνάνων και να ιδρύει πόλεις στην ευρύτερη περιοχή.
agriniopress.gr
