Γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος 

- ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ στον 5ο μήνα διαπραγμάτευσης με τους δανειστές ή τους “Θεσμούς” (πάει η Τρόικα, την… καταργήσαμε!), η μεν κυβέρνηση φαίνεται ν’ αντέχει ακόμα το ανελέητο σφυροκόπημα και τα καψόνια, εμείς δε οι πολίτες, ευρισκόμενοι τόσον καιρό στο “περίμενε”, τα νεύρα μας τεντώθηκαν τόσο πολύ που “έσπασαν” και είμαστε σε μία… νηφάλια – σα λήθαργο – κατάσταση, όπως μετά από ένα ισχυρό ηλεκτροσόκ! Άλλοι πάμε για μπανάκια, άλλοι πήγαν να εκλέξουν τη νέα αρχηγό του ΠΑΣΟΚ – εν μέσω διαπραγμάτευσης – για να οδηγήσει το κόμμα(;) στη νέα “πορεία προς το Λαό” (κάποιοι που πάσχουν σίγουρα απ’ το “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”), ενώ οι “νεόπλουτοι”, με τα κλεμμένα τόσων δεκαετιών, κάνουν τη… ζωούλα τους, μακριά απ’ όλα τούτα που συμβαίνουν στους “ηλίθιους” κοινούς θνητούς…

- ΤΩΡΑ, τι είδους και πόσο τοξικός είναι αυτός ο νέος “ιός” που χτύπησε το οικοδόμημα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ηγετίσκους της και τους αποδιοργάνωσε τόσο, ώστε άλλα να λένε τη μία μέρα κι άλλα την επομένη, θα φανεί στο μέλλον… Γιατί, δεν είναι η Ελλάδα το πρόβλημά τους (αν ήταν, τώρα θα την είχαν διώξει με τις κλωτσιές), αλλά κάποιοι άλλοι πολύ ισχυροί που την έχουν βάλει στο μάτι κι επιδιώκουν τη διάλυσή της ή να τη θέσουν υπό τον έλεγχό τους, χρησιμοποιώντας και την “επίκαιρη” Ελλάδα ως μοχλό πίεσης και περαιτέρω ενίσχυσης των σχεδίων τους… Τα οποία σχέδια, αν πετύχουν, πάει περίπατο ΚΑΙ η Γερμανική Ευρώπη, όπως την ονειρεύεται η Μέρκελ και οι πέριξ αυτής “ανάπηροι” (και στο μυαλό), αλλά ΚΑΙ η Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών, του κοινού νομίσματος, της ανάπτυξης, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης…

- ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ, τούτη τη στιγμή στην Ελλάδα, εθνική ομοψυχία κι όχι κομματική διχόνοια, πολλά κέρδη θ’ αποκτούσαμε και πολλαπλά οφέλη, για την μελλοντική μας πορεία! Είναι και η θέση μας στον παγκόσμιο χάρτη τέτοια που μας μετατρέπει σε πολύ ισχυρούς διαπραγματευτές για οτιδήποτε! Ακόμα και με μία ενδεχόμενη χρεωκοπία μας, άλλοι θα χάσουν απείρως περισσότερα, ενώ εμείς, πέρα από ένα ξαφνικό και με ημερομηνία λήξης σοκ που θα υποστούμε ( όχι και χειρότερο από το κι άλλο κόψιμο μισθών και συντάξεων κι αύξηση στον Φ.Π.Α. που μας ζητάνε), ίσως να πορευτούμε καλύτερα στο μέλλον, “γράφοντας” κατάλληλα τους καταπιεστές κι αυτοδιαγράφοντας τις δανειακές μας υποχρεώσεις προς αυτούς! Όχι πως είμαι υπέρ αυτής της προοπτικής (το αντίθετο μάλιστα, πιστεύω πως θα υπογραφεί συμφωνία και με βιωσιμότητα του χρέους), αλλά – όπως και να το κάνουμε – είναι τούτο κι ένας ακόμα “άσσος” στο μανίκι μας! Μήπως και τα 5 χρόνια Μνημονίων επέφεραν κανένα κέρδος; Μάλλον χειροτέρεψαν την κατάσταση κι ας μας εξαθλίωσαν οικονομικά κι όχι μόνο ως λαό…

- ΕΙΝΑΙ πολλοί οι λόγοι, αν καθίσουμε και τους αναλύσουμε, οι οποίοι συνηγορούν στις παραπάνω σκέψεις μου, οι οποίες, σίγουρα, δεν είναι μόνο δικές μου! Πρώτον, πρέπει να προβληματιστούμε, γιατί το ΔΝΤ είναι αυτό που τα “βάζει” με την Ευρώπη, στυλώνοντας τα πόδια και ζητώντας τα επώδυνα μέτρα κατά της χώρας μας, “μολύνοντας” και το μυαλό των Ευρωπαίων, ώστε ν’ αλλάζουν αποφάσεις από μέρα σε μέρα… Ν’ αναλογιστούμε επίσης το ποιοι μπορεί να κρύβονται πίσω απ’ αυτό παρασκηνιακά και τι επιδιώκουν! Συνδέοντας, βέβαια, αυτά και με τα “ανοίγματα” της νέας κυβέρνησης προς άλλες χώρες και κυρίως προς τη Ρωσία, τη συμφωνία για τη διέλευση του αγωγού αερίου απ’ τη χώρα μας, κάτι που δεν αρέσει σε κάποιους κι άλλα πολλά, τα οποία, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δε διανοούνταν καν να πράξουν, συνηθισμένοι στο “ναι σε όλα” που… εκφωνούσαν στα ευρωπαϊκά αφεντικά! Σκεφτείτε μόνο το τι αντίκτυπο θα έχει η επίσκεψη Τσίπρα στη Ρωσία τώρα άμεσα και σε ημερομηνία “φωτιά”…

- ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ και κάτι τελευταίο: Βλέποντας οι ελληνικές τράπεζες τους πελάτες τους με δάνεια, τα οποία δεν αποπληρώνονται από αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν λόγω ανέχειας, τούς καλούν για ρυθμίσεις πολύ γενναιόδωρες, ακόμα και με διαγραφή τεράστιων ποσών, αρκεί να πληρωθεί προς αυτές ένα ποσό της δυνατότητας του δανειολήπτη! Με ποιο σκεπτικό; Μα, σου λένε, από εκεί που δε θα παίρναμε τίποτε ποτέ, ας είναι λίγα και τώρα! Και γιατί – λέω εγώ τώρα – να μη σκεφτούν το ίδιο και οι διεθνείς πιστωτές για την Ελλάδα, η οποία χρωστάει τόσα πολλά που είναι αδύνατο να τα αποπληρώσει ποτέ; Και η οποία, με μία ενδεχόμενη χρεωκοπία της, τούς αφήνει… σύξυλους; Γιατί να μη σκεφτούν κι αυτοί εκείνο το: “Απ’ το ολότελα, καλή ειν’ και η Παναγιώταινα”; Απ’ το να μην πάρουμε ούτε ευρώ, δηλαδή (σε περίπτωση χρεωκοπίας), γιατί να μην κάνουμε το χρέος βιώσιμο και διαχειρίσιμο με οποιονδήποτε τρόπο (το οποίο μπορεί ν’ αποδειχτεί κι ως επαχθές στην πορεία, με τα… μυαλά μιας Κωνσταντοπούλου), κρατώντας και τη συνοχή μας, αντί μιας ενδεχόμενης διάλυσης; Για σκεφτείτε το λίγο αυτό το τελευταίο…

Υ.Γ. Σε περίπτωση χρεωκοπίας της Ελλάδας – σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές – μόνο η Γερμανία και η Γαλλία θα χάσουν περίπου 160 δις ευρώ! Συμφέρει;; Μήπως τελικά, πράγματι διαπραγματευόμαστε από θέση ισχύος, γνωρίζοντας όλα αυτά, και ΔΕΝ μπλοφάρουμε; Κάνουμε, έστω και τώρα, εκείνο που θα έπρεπε να γίνει, πριν καν ακόμα μπούμε στα Μνημόνια και φτάσουμε εδώ που είμαστε τώρα;;;

 πηγή: http://agrinionews.gr