Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) έχει αναδειχτεί σε καθοριστική τεχνολογική τομή. Η εξάπλωση των Μεγάλων Γλωσσικών Μοντέλων και η ταχεία διάδοση πιο εξελιγμένων Reasoning Models και Agents επιταχύνουν τη μετάβαση προς μια εποχή όπου σημαντικά τμήματα της ανθρώπινης σκέψης μπορούν να υποστηριχθούν, να ενισχυθούν ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να υποκατασταθούν από τέτοια συστήματα. Η δομή της ελληνικής οικονομίας  δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου ο αντίκτυπος της ΤΝ μπορεί να είναι απότομος και άνισος.

Το παρόν Κείμενο Πολιτικής και η αντίστοιχη μελέτη επιχειρούν να συμβάλλουν στην προετοιμασία γι’ αυτές τις μεγάλες αλλαγές. Αξιοποιούν δύο γνωστά μοντέλα ερευνητών που επιχειρούν να αποτυπώσουν το κατά πόσο ένα επάγγελμα μπορεί να αντικατασταθεί από την ΤΝ. Σύμφωνα με τον πρώτο δείκτη (Frey & Osborne, 2013), που περιλαμβάνει ΤΝ και ρομποτική, το 40% των ελληνικών θέσεων εργασίας αντιμετωπίζει υψηλό ρίσκο αυτοματοποίησης. Σύμφωνα με τον δεύτερο (Gmyrek et al., 2025), που αφορά μόνο τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα (π.χ. ChatGPT), περίπου το 22% των θέσεων εργασίας αντιμετωπίζει σημαντικό ρίσκο αυτοματοποίησης. 

Ακολουθεί σε PDF το σχετικό κείμενο