«Όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η γη με ζωγραφιά» τραγουδά ο Κώστας Χατζής. Εμείς, πάλι, θα λέγαμε πως «όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου με ζωγραφιά»! Και δεν είναι υπερβολή, αφού πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα μέρη της χώρας, που δεν περιμένεις πως θα συναντήσεις.
Ο υδάτινος αυτός παράδεισος της Αιτωλοακαρνανίας είναι η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της χώρας και σχηματίζεται μεταξύ των εκβολών του Ευήνου και του Αχελώου ποταμού. Στα ήρεμα νερά της καθρεφτίζονται αγριόπαπιες και ερωδιοί, ενώ σε αυτά επιπλέουν και οι γαΐτες, οι παραδοσιακές βάρκες φτιαγμένες ειδικά για να πλέουν σε ρηχά νερά. Τα διβάρια – φυσικά ιχθυοτροφεία – αποτελούν μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες που θα αντικρίσει κανείς στη λιμνοθάλασσα, καθώς μην ξεχνάτε ότι εδώ εκτρέφεται η περίφημη τσιπούρα Μεσολογγίου.
Προστατεύεται από τη Συνθήκη Ramsar, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως Περιβαλλοντικό Πάρκο και αποτελεί «σπίτι» για αμέτρητους φτερωτούς και υδρόβιους «κατοίκους». Το όλο κινηματογραφικό σκηνικό συμπληρώνεται από τις πελάδες, τα χαρακτηριστικά ξύλινα σπίτια των ψαράδων.
Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι πως τα νερά της λιμνοθάλασσας είναι ιαματικά, με αρκετούς επισκέπτες να προγραμματίζουν ένα ταξίδι εδώ – κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού – προκειμένου να επωφεληθούν από τις ευεργετικές ιδιότητες του αργίλου που βρίσκεται στη λίμνη.
