Είναι αλήθεια ότι το Μεσολόγγι -και κοινωνιολογικά να το δεις αλλά και ιστορικά- με τόσο βαρύ παρελθόν, είχε πάντα ενδιαφέρον, σε βαθμό που να χωράει και τον Ντελακρουά (με τον ανάλογο χαβαλέ μάλιστα) με τα γαλλικά του αλλά κι έναν αγιασμό στην αγορά έτσι να βρίσκεται!

Και μόνο τις δημοτικές εκλογές να παρατηρήσεις εδώ και πολλά χρόνια θα δεις απίθανες καταστάσεις και το μοναδικό φαινόμενο ποτέ να μην βγαίνει δήμαρχος για δεύτερη θητεία.

Η κοινωνικά ζωή είναι πολύ πιο "αστική" από ότι θα ήταν μια πόλη ανάλογου μεγέθους και σε αυτό φυσικά μετράει το ότι είναι πρωτεύουσα ενός τεράστιου νομού (παλιότερα, προ ψηφιακής εποχής, αυτό μετρούσε πάρα πολύ) αλλά και το ότι έχει μερικούς μοναδικούς ανθρώπους στην κουλτούρα και τα γράμματα.

Όλα τα παραπάνω φέρνουν στο προσκήνιο μερικές φορές αυτοσαρκασμό αλλά και πρωτοβουλίες που πατάνε πάνω στις παραδόσεις ως αφετηρία και κοινή τοπική μοίρα.

Για παράδειγμα, από την ώρα που ακούστηκε ότι το Μεσολόγγι θα φιλοξενήσει τον αυθεντικό πίνακα του σπουδαίου Ντελακρουά "Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου", δεν έπιασε μόνο ρίγος και δέος τους Μεσολογγίτες αλλά και μια διάθεση να κάνουν και τοπική πλάκα.

Ένα βιντεάκι από την ομάδα "Messolonghim" στο facebook δείχνει ακριβώς αυτή την διάθεση με Μεσολογγίτες να λένε "τρε μπιέν", "ω, λα, λα, Ντελακρουά" "κομσί κομσά" ή... Παρί Σεν Ζερμέν(!) στην αγορά της πόλης, χωρίς απαραίτητα διάθεση να αποδομήσουν τον Ντελακρουά και την τεράστια σημασία του έργου στην παγκοσμιοποίηση του Αγώνα κατά του Οθωμανικού ζυγού.

Περισσότερο είναι μια λυτρωτική διαδικασία, ότι ακόμα και τα ιερά και τα όσια θέλουν λίγο αλατοπίπερο. Οπότε, καλοδεχούμενη κι ευχάριστη η πλάκα από τους ντόπιους...

sinidisi.gr