Γράφει ο Γιάννης Γιαννακόπουλος

Αναμοχλεύντας το αρχείο μου βρήκα κάποιες φωτογραφίες που έχουν ληφθεί το 2010 στο ανατολικό μέρος της εθνικής οδού Μεσολογγίου-Αγρινίου προς την πλευρά της Τριχωνίδας και σε απόσταση 500 περίπου μέτρων από το δρόμο. Εκεί σε κάποια εκχωμάτωση αποκαλύφθηκαν ίχνη πέτρινου κτίσματος που αποδόθηκαν στα γεφύρια του Αλάμπεϊ. Δεν δόθηκε τότε κάποια έμφαση στο θέμα….

Παραθέτω για την ιστορία τις φωτογραφίες αυτές καθώς και κάποιες άλλες που είναι δημοσιευμένες στο διαδίκτυο στις οποίες καταγράφεται η σταδιακή πρόσχωση των γεφυριών καθώς και μία διαδικτυακή περιγραφή των γεφυριών αυτών που έχουν ταφεί από τις προσχώσεις της περιοχής.

Τα γεφύρια του Αλάμπεη, βρίσκονταν στο δυτικό άκρο της λίμνης Τριχωνίδας, στην ευθεία που ενώνει το Παναιτώλιο με το Κάτω Κεράσοβο.

Όλες τις εποχές και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, οι λίμνες Τριχωνίδας και Λυσιμαχείας ενώνονταν με βάλτους και ρέματα, των οποίων το στενότερο σημείο βρισκόταν από τον Άγιο Νικόλαο έως το Χάνι της Συκιάς. Για να αποφεύγεται ο δια ξηράς κύκλος της Λυσιμαχείας, η επικοινωνία παλιότερα γίνονταν και με πλοιάρια.

Τα γεφύρια αποκαθιστούσαν μια οδό επικοινωνίας του βόρειου τμήματος των λιμνών Τριχωνίδας-Λυσιμαχείας με τις νοτιότερες περιοχές Μακρυνείας και Μεσολογγίου.

Επειδή τα γεφύρια σήμερα είναι εντελώς επιχωμένα και λόγω μη διατιθέμενων λεπτομερών μετρήσεων δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την γεωμετρία της κατασκευής.

Η περιγραφή τους είναι δυνατή μόνο μέσω των παλαιοτέρων κειμένων του Μαστροκώστα (σ.σ. προφανώς πρόκειται για τον Ευθύμιο Μαστροκώστα που διετέλεσε Εφορος Αρχαιοτήτων στην Αιτωλοακαρνανία τη δεκαετία του ’60) και μέσω των ελάχιστων σωζόμενων φωτογραφιών στο Μουσείο Μπενάκη.

Ο Μαστροκώστας σημειώνει ότι τις αρχές της δεκαετίας του 1960 υπήρχε εμφανές τμήμα της γέφυρας μήκους 150-180 μ. και πλάτους 3,00 μ. Σε μια από τις φωτογραφίες του Μουσείου Μπενάκη, φαίνεται τμήμα περίπου 20 τόξων με σχεδόν οριζόντιο κατάστρωμα.

Τα τόξα είναι σχεδόν επιχωμένα και εμφανίζουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους τόσο ως προς το υψόμετρο των κλειδιών όσο και ως προς τις διαστάσεις τους, είτε λόγω κακής και μη επιμελημένης κατασκευής, είτε λόγω καθιζήσεων.

Η μορφή τους πρέπει να ήταν ημικυκλική με άνοιγμα 4,00-5,00μ και πλάτος οδοστρώματος περίπου 3,00 μ. Τα γεφύρια του Αλάμπεη πρέπει να αποτελούν σπάνιο παράδειγμα θεμελίωσης σε βαλτώδες έδαφος.

Το υλικό για την κατασκευή τους κατά πάσα πιθανότητα ήταν επιφανειακό υλικό από το χείμαρρο Παλιαβρύση ανατολικά του Κάτω Κερασόβου.

agrinionews.gr